|
WERSJA PREMIUM: |
|
|
|
Tu jesteś: |
|
|
|
Menu: |
|
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
Teksty Liturgia Horarum
|
|
Kolor szat:
|
Wtorek, 15 kwietnia 2025
II tydzień psałterza
WIELKI WTOREK
|
 |
Nieszpory
(monastyczna LG)
(monastyczna LG)
K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. 1 Sztandary Króla się wznoszą,
Już krzyż chwalebny jaśnieje,
Na którym Stwórca człowieka
W człowieczym ciele zawisnął.
2 To na nim Jezus, zraniony
Okrutnej włóczni żelazem,
Oczyścił z winy grzeszników
Strumieniem krwi oraz wody.
3 Wspaniałe drzewo, ozdobne
Purpurą krwi Chrystusowej,
Wybrane, aby na sobie
Unosić ciało najświętsze.
4 Ramiona drzewa szczęśliwe
Dźwigają okup wszechświata;
Szalami wagi się stając,
Wydarły zdobycz Otchłani.
5 Oddajmy pokłon krzyżowi,
Co był ołtarzem ofiary,
Bo na nim Życie umarło,
By śmiercią życie przywrócić.
6 O krzyżu, bądź pozdrowiony,
Jedyna nasza nadziejo!
Zachowaj wiernych od złego
I zniwecz zbrodnie ludzkości.
7 O Trójco, źródło zbawienia,
Niech każdy duch Cię wysławia,
A Ty, przez krzyż odkupionych
Umacniaj łaską na wieki. Amen. 1 ant.
Spojrzyj, Panie, i zobacz, * że jestem w udręce; / szybko mnie wysłuchaj.
Psalm 104 A
Hymn na cześć Stwórcy
Kto pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe (2 Kor 5, 17)
Błogosław, duszo moja, Pana, *
Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
Odziany w majestat i piękno, *
światłem okryty jak płaszczem.
Niebo rozpostarłeś jak namiot, *
komnaty swe wzniosłeś nad wodami,
Chmury są Twoim rydwanem, *
przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
Wichry używasz za swych posłów, *
sługami Twoimi ogień i płomienie.
Umocniłeś fundamenty ziemi, *
nie zachwieje się na wieki wieków.
Okryłeś ją szatą niebieskiej otchłani, *
ponad górami stanęły wody.
Musiały uciekać wobec Twojej groźby, *
na grzmot Twego głosu wpadły w przerażenie.
Wzniosły się nad górami, opadły w doliny, *
na miejsce, które im wyznaczyłeś.
Granicę zakreśliłeś, której nie przekroczą, *
nigdy nie wrócą, aby zalać ziemię.
Ty zdroje kierujesz do strumieni, *
które pośród gór się sączą.
Poją one wszelkie zwierzęta polne, *
w nich dzikie osły gaszą swe pragnienie.
Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie *
i śpiewa pośród gałęzi.
Z Twoich komnat nawadniasz góry, *
owocem dzieł Twoich syci się ziemia.
Każesz rosnąć trawie dla bydła, *
i roślinom, by człowiekowi służyły,
Aby z ziemi dobywał chleba *
i wina, co rozwesela serce człowieka,
By rozpogadzać twarze oliwą, *
a chlebem krzepić ludzkie serca.
Wody do syta mają drzewa Pańskie, *
cedry Libanu, które On zasadził.
Tam ptactwo zakłada gniazda, *
na cyprysach są domy bocianów.
Wysokie góry dla kozic, *
kryjówką borsuków są skały.
Tyś stworzył księżyc, żeby czas wskazywał, *
słońce poznało swój zachód.
Gdy mrok sprowadzasz i noc nastaje, *
w niej wszelki leśny zwierz krąży.
Młode lwy ryczą za łupem, *
domagają się żeru od Boga.
Gdy słońce wzejdzie, wracają *
i kładą się w swych legowiskach.
Człowiek wychodzi do swojej pracy, *
do trudu swego aż do wieczora.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Spojrzyj, Panie, i zobacz, / że jestem w udręce; / szybko mnie wysłuchaj.
2 ant.
Broń mojej sprawy, Panie; * wybaw mnie od człowieka podstępnego i niegodziwego.
Psalm 104 B
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! †
Tyś wszystko mądrze uczynił, *
ziemia jest pełna Twoich stworzeń.
Oto jest morze, ogromne i szerokie, †
a w nim żyjątek bez liku, *
zwierząt wielkich i małych.
Tamtędy płyną okręty *
i Lewiatan, który z morzem igra.
Wszystko to czeka na Ciebie, *
byś dał im pokarm we właściwym czasie.
Gdy im dajesz, zbierają, *
gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem.
Gdy skryjesz swe oblicze, ogarnie je niepokój, †
a kiedy odbierasz im oddech, marnieją *
i w proch się obracają.
Stwarzasz je napełniając swym Duchem *
i odnawiasz oblicze ziemi.
Niech chwała Pana trwa na wieki, *
niech Pan się raduje z dzieł swoich.
Drży ziemia, gdy na nią patrzy, *
gór dotknie, a one dymią.
Póki mego życia, chcę śpiewać dla Pana, *
grać mojemu Bogu, póki życia starczy.
Niech miła Mu będzie pieśń moja, *
będę radował się w Panu.
Niech znikną z ziemi grzesznicy †
i niech już więcej nie będzie występnych. *
Błogosław, duszo moja, Pana!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Broń mojej sprawy, Panie; / wybaw mnie od człowieka podstępnego i niegodziwego.
3 ant.
Panie, cierpię przemoc: * Ty się ujmij za mną, / bo nie wiem, co mam odpowiedzieć wrogom.
Psalm 97
Chwała Boga Sędziego
Ten psalm wyraża zbawienie świata i wiarę wszystkich narodów w Boga (św. Atanazy)
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Przed Jego obliczem idzie ogień *
i dokoła pożera nieprzyjaciół Jego.
Jego błyskawice wszechświat rozświetlają, *
a ziemia drży na ten widok.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa *
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Niech zawstydzą się wszyscy, którzy czczą posągi †
i chlubią się bożkami. *
Niech wszystkie bóstwa hołd Mu oddają!
Słyszy o tym i cieszy się Syjon, †
radują się miasta Judy *
z Twoich wyroków, o Panie.
Ponad całą ziemią Tyś bowiem wywyższony *
i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów.
Pan tych miłuje, którzy zła nienawidzą, †
On strzeże dusz swoich świętych, *
wydziera je z rąk grzeszników.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego *
i radość dla ludzi prawego serca.
Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Panie, cierpię przemoc: / Ty się ujmij za mną, / bo nie wiem, co mam odpowiedzieć wrogom.
4 ant.
Nikt nie może odebrać Mi życia, * lecz Ja sam je oddaję / i biorę je na nowo.
Pieśń (Ap 2, 17; 3, 12. 20-21)
Nagroda wiernego wyznawcy Chrystusa Zwycięzcy dam mannę ukrytą *
i dam mu biały kamyk,
A na kamyku wypisane imię nowe, *
którego nikt nie zna prócz tego, kto je otrzymuje.
Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni mego Boga *
i już nie wyjdzie na zewnątrz.
I na nim imię mego Boga napiszę *
oraz imię miasta Boga mojego.
Oto stoję u drzwi i kołaczę, †
jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, *
wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.
Zwycięzcy dam zasiąść ze mną na moim tronie *
jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na tronie Jego.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Nikt nie może odebrać Mi życia, / lecz Ja sam je oddaję / i biorę je na nowo. | |
1 Kor 1, 27b-30
| |
|
Bóg upodobał sobie w tym, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata, i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło przed obliczem Boga. Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem. K.
Wielbimy Cię, Chryste, * I błogosławimy Ciebie. W. Wielbimy Cię, Chryste, / I błogosławimy Ciebie. K. Bo przez krzyż Twój świat odkupiłeś. W. I błogosławimy Ciebie. K. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. W. Wielbimy Cię, Chryste, / I błogosławimy Ciebie. | |
Łk 1, 46-55 | |
Ant.
Mam władzę * oddać moje życie / i wziąć je na nowo.
Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia, *
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, *
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, *
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *
pomny na swe miłosierdzie,
Jak obiecał naszym ojcom, *
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Mam władzę / oddać moje życie / i wziąć je na nowo.
Można użyć krótszej formy próśb.
Uwielbiajmy Zbawcę ludzkości, który umierając zniweczył naszą śmierć, a powstając z martwych, przywrócił nam życie. Zanośmy do Niego pokorne prośby: Obdarz świętością swój lud odkupiony! Odkupicielu, spraw, abyśmy przez pokutę coraz ściślej jednoczyli się z Twoją męką - i osiągnęli chwałę zmartwychwstania. Obdarz świętością swój lud odkupiony! Niech Twoja Matka, pocieszycielka strapionych, otacza nas swoją opieką, - abyśmy potrafili umacniać przygnębionych tą pociechą, którą sami czerpiemy z Ciebie. Obdarz świętością swój lud odkupiony! Dopomóż wiernym, aby w cierpieniach byli uczestnikami Twojej męki - i ukazywali w sobie dzieło zbawienia. Obdarz świętością swój lud odkupiony! Panie, Ty uniżyłeś samego siebie stawszy się posłusznym aż do śmierci krzyżowej, - udziel swoim sługom daru posłuszeństwa i cierpliwości. Obdarz świętością swój lud odkupiony! Obdarz zmarłych chwałą Twojego uwielbionego ciała - i spraw, abyśmy się kiedyś stali jej uczestnikami. Obdarz świętością swój lud odkupiony! | |
|
Po prośbach przełożony odmawia lub śpiewa Modlitwę Pańską aż do słów "i nie wódź nas na pokuszenie" włącznie, na którą wszyscy odpowiadają "ale nas zbaw ode złego". W razie nieobecności przełożonego Modlitwę Pańską odmawiają lub śpiewają wszyscy:
K. Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie, W. ale nas zbaw ode złego.
Wszechmogący, wieczny Boże, † daj nam tak sprawować misteria Męki Pańskiej, * abyśmy mogli otrzymać Twoje przebaczenie.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Jeśli kapłan lub diakon przewodniczy oficjum, zwraca się do wiernych ze słowami:
Można użyć innego, uroczystego błogosławieństwa.K. Pan z wami. W. I z duchem twoim. K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, † i Duch Święty. W. Amen. Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie: K. Idźcie w pokoju Chrystusa. W. Bogu niech będą dzięki. W razie nieobecności kapłana lub diakona tę Godzinę kończy się mówiąc: K. Błogosławmy Panu. W. Bogu niech będą dzięki. W oficjum odmawianym indywidualnie mówi się: Niech nas Pan błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. Amen. Tu, gdzie jest zwyczaj śpiewania po Komplecie pieśni Bogurodzica, po Nieszporach śpiewa się lub odmawia jedną z końcowych antyfon do NMP. Zgodnie ze zwyczajem, Nieszpory można zakończyć wspomnieniem o braciach (siostrach) nieobecnych: K. Pomoc Boża niech będzie zawsze z nami. W. I z naszymi braćmi (siostrami) nieobecnymi. Amen. | |
Dalej - Kompleta
