K. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
1 Jedyny Dawco zbawienia
I świata Odkupicielu,
O Chryste, udziel nam chwały
Biorącej w krzyżu początek.
2 Przez własną śmierć wyniszczyłeś
Człowieczej śmierci przyczynę
I pokonawszy szatana
Przywracasz życie swym życiem.
3 Z miłości dla nas zechciałeś
Spoczywać snem pogrzebanych;
Do ciemnej zszedłeś Otchłani,
By naszych przodków uwolnić.
4 A teraz z Ojcem królujesz
Po dokonaniu ofiary,
Wysłuchaj przeto, prosimy,
Przez Twoją krew odkupionych.
5 Niech w każdym dniu Ci służymy
I podążamy za Tobą,
A wznosząc krzyż jako sztandar,
Niech przemoc zła pokonamy.
6 Za Twego krzyża zwycięstwo
I radość z niego płynącą,
Niech Ojcu z Tobą i Duchem
Na wieki będzie podzięka. Amen.
1 ant.
Dzisiaj jestem poniżony, * ale jutro zerwę kajdany.
Psalm 116 B
Dziękczynienie w świątyni
Ustawicznie składajmy przez Chrystusa Bogu ofiarę czci (Hbr 13, 15)
Ufność miałem nawet wtedy, gdy mówiłem: *
"Jestem w wielkim ucisku",
I zalękniony wołałem: *
"Każdy człowiek jest kłamcą!"
Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego wyznawców.
O Panie, jestem Twoim sługą, *
Twym sługą, synem Twojej służebnicy.
Tyś rozerwał moje kajdany,
Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem,
W dziedzińcach Pańskiego domu, *
pośrodku ciebie, Jeruzalem.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Dzisiaj jestem poniżony, / ale jutro zerwę kajdany.
2 ant.
Tyś moją ucieczką, Panie, * działem moim w krainie żyjących.
Psalm 142
Bóg ucieczką w cierpieniu
Wszystko to dokonało się w Panu w czasie Jego Męki (św. Hilary)
Głośno wołam do Pana, *
głośno Pana błagam.
Żal mój przed Nim wylewam, *
wyjawiam przed Nim swą udrękę.
Gdy duch mój we mnie omdlewa, *
Ty znasz moją drogę.
Na ścieżce, po której kroczę, *
ukryli na mnie sidło.
Oglądam się w prawo i patrzę, *
lecz nikt się nie troszczy o mnie.
Nie ma dla mnie ucieczki, *
nie ma nikogo, kto by dbał o me życie.
Do Ciebie wołam, Panie,
mówię: "Tyś moją ucieczką, *
moją własnością w krainie żyjących.
Usłysz moje wołanie, *
bo jestem bardzo słaby.
Wybaw mnie od prześladowców, *
gdyż są ode mnie mocniejsi.
Wyprowadź mnie z więzienia, *
bym dziękował Twojemu imieniu.
Otoczą mnie sprawiedliwi, *
gdy dobroć mi okażesz".
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Tyś moją ucieczką, Panie, / działem moim w krainie żyjących.
3 ant.
Jak Jonasz był trzy dni i trzy noce * we wnętrznościach ryby, / tak i Syn Człowieczy będzie we wnętrzu ziemi.
Psalm 143, 1-11
Modlitwa w ucisku
Człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa (Ga 2, 16)
Usłysz, Panie, modlitwę moją,
w swojej wierności przyjm moje błaganie, *
wysłuchaj mnie w swej sprawiedliwości.
Nie wzywaj na sąd swojego sługi, *
bo nikt z żyjących nie jest sprawiedliwy przed Tobą.
Albowiem prześladuje mnie nieprzyjaciel,
moje życie na ziemię powalił, *
pogrążył mnie w ciemnościach, jak dawno umarłych.
A we mnie duch mój omdlewa, *
zamiera we mnie serce.
Wspominam dni dawno minione,
rozmyślam o wszystkich Twych dziełach, *
rozważam dzieło rąk Twoich.
Wyciągam do Ciebie ręce, *
jak zeschła ziemia pragnie Cię moja dusza.
Wysłuchaj mnie prędko, Panie, *
albowiem duch mój omdlewa.
Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza, *
bym się nie stał podobny do tych, którzy schodzą do grobu.
Daj mi już o świcie doznać łaski Twojej, *
bo w Tobie pokładam nadzieję.
Pokaż mi drogę, którą mam kroczyć, *
bo wznoszę ku Tobie moją duszę.
Wybaw mnie, Panie, od moich wrogów, *
uciekam się do Ciebie.
Naucz mnie spełniać Twoją wolę, *
bo Ty jesteś moim Bogiem.
Niech mnie Twój dobry duch prowadzi *
po bezpiecznej równinie.
Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, zachowaj mnie przy życiu, *
w swej sprawiedliwości wyprowadź mnie z niedoli.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Jak Jonasz był trzy dni i trzy noce / we wnętrznościach ryby, / tak i Syn Człowieczy będzie we wnętrzu ziemi.
4 ant.
Zburzcie tę świątynię, * a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. / To mówił Pan o świątyni ciała swojego.
Pieśń (Flp 2, 6-11)
Chrystus Sługa Boży
Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej,
nie skorzystał ze sposobności, *
aby na równi być z Bogiem.
Lecz ogołocił samego siebie
przyjąwszy postać sługi *
i stał się podobnym do ludzi.
A w tym, co zewnętrzne, uznany tylko za człowieka, *
uniżył samego siebie,
Gdy stał się posłusznym aż do śmierci, *
i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg wywyższył Go ponad wszystko *
i darował Mu imię ponad wszelkie imię,
Aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano *
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych.
I aby wszelki język wyznał,
że Jezus Chrystus jest Panem *
ku chwale Boga Ojca.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Zburzcie tę świątynię, / a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. / To mówił Pan o świątyni ciała swojego.