|
Menu: |
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
Teksty Liturgia Horarum
|
|
|
|
|
|
Die 23 aprilis A.D. 2025
Octava Paschæ
Feria quarta
|
 |
Officium lectionis
V. † Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,
et in sæcula sæculórum. Amen. Allelúia.
Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
1 Hic est dies verus Dei,
sancto serénus lúmine,
quo díluit sanguis sacer
probrósa mundi crímina.
2 Fidem refúndit pérditis
cæcósque visu illúminat;
quem non gravi solvit metu
latrónis absolútio?
3 Opus stupent et ángeli,
pœnam vidéntes córporis
Christóque adhæréntem reum
vitam beátam cárpere.
4 Mystérium mirábile,
ut ábluat mundi luem,
peccáta tollat ómnium
carnis vitia mundans caro.
5 Quid hoc potest sublímius,
ut culpa quærat grátiam,
metúmque solvat cáritas
reddátque mors vitam novam?
6 Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
7 Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prænites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sæcula. Amen.
Ant. 1
Dómine Deus meus, magnificátus es veheménter, allelúia.
Psalmus 103
Hymnus ad Dominum creatorem
Si quis in Christo nova creatura; vetera transierunt, ecce, facta sunt nova (2 Cor 5, 17)
I
Bénedic, ánima mea, Dómino; *
Dómine Deus meus, magnificátus es veheménter.
Maiestátem et decórem induísti, *
amíctus lúmine sicut vestiménto.
Exténdens cælum sicut velum; *
qui éxstruis in aquis cenácula tua.
Qui ponis nubem ascénsum tuum, *
qui ámbulas super pennas ventórum.
Qui facis ángelos tuos spíritus, *
et minístros tuos ignem uréntem.
Qui fundásti terram super stabilitátem suam, *
non inclinábitur in sæculum sæculi.
Abýssus sicut vestiméntum opéruit eam, *
super montes stabant aquæ.
Ab increpatióne tua fúgiunt, *
a voce tonítrui tui formidábunt.
Ascéndunt in montes et descéndunt in valle *
in locum quem statuísti eis.
Términum posuísti, quem non transgrediéntur, *
neque converéntur operíre terram.
Qui emíttis fontes in torréntes; *
inter médium móntium pertransíbunt,
potábunt omnes béstias agri, *
exstínguent ónagri sitim suam.
Super ea vólucres cæli habitábunt, *
de médio ramórum dabunt voces.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Dómine Deus meus, magnificátus es veheménter, allelúia.
Ant. 2
De fructu óperum tuórum, Dómine, sátias terram, allelúia.
II
Rigas montes de cenáculis tuis, *
de fructu óperum tuórum sátias terram.
Prodúcis fenum iuméntis, *
et herbam servitút hómini.
Edúcens panem de terra, *
et vinum quod lætíficat cor hóminis.
Exhílarans fáciem in óleo, *
panis autem cor hóminis confírmat.
Saturabúntur ligna Dómini, *
et cedri Líbani quas plantávit.
Illic pásseres nidificábunt, *
eródii domus in vértice eárum.
Montes excélsi cervis, *
petræ refúgium hyrácibus.
Fecit lunam ad témpora signánda, *
sol cognóvit occásum suum.
Posuísti ténebras, et facta est nox: *
in ipsa reptábunt omnes béstiæ silvæ,
cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant *
et quærant a Deo escam sibi.
Oritur sol, et congregántur, *
et in cubílibus suis recúmbunt.
Exit homo ad opus suum, *
et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
De fructu óperum tuórum, Dómine, sátias terram, allelúia.
Ant. 3
Sit glória Dómini in sæculum, allelúia.
III
Quam multiplicáta sunt ópera tua, Dómine: †
ómnia in sapiéntia fecísti, *
impléta est terra creatúra tua.
Hoc mare magnum et spatiósum et latum, †
illic reptília quorum non est númerus, *
animália pusílla cum magnis.
Illic naves pertransíbunt, *
Levíathan quem formásti ad ludéndum cum eo.
Omnia a te exspéctant, *
ut des illis escam in témpore suo.
Dante te illis, cólligent, *
aperiénte te manum tuam, implebúntur bonis.
Averténte autem te fáciem, turbabúntur, †
áuferes spíritum eórum, et defícient, *
et in púlverem suum reverténtur.
Emíttes spíritum tuum, et creabúntur, *
et renovábis fáciem terræ.
Sit glória Dómini in sæculum; *
lætétur Dóminus in opéribus suis.
Qui réspicit terram, et facit eam trémere, *
qui tangit montes, et fúmigant.
Cantábo Dómino in vita mea, *
psallam Deo meo quámdiu sum.
Iucúndum sit ei elóquium meum, *
ego vero delectábor in Dómino.
Defíciant peccatóres a terra, †
et iníqui ita ut non sint. *
Bénedic, ánima mea, Dómino.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Sit glória Dómini in sæculum, allelúia.
V.
Deus et Dóminum suscitávit, allelúia.
R.
Et nos suscitábit per virtútem suam, allelúia.
|
|
De Epístola prima beáti Petri apóstoli
|
2, 11-25
|
Christiani advenæ in mundo
Caríssimi, óbsecro vos tamquam ádvenas et peregrínos abstinére vos a carnálibus desidériis, quæ mílitant advérsus ánimam, conversatiónem vestram inter gentes habéntes bonam, ut in eo quod detréctant de vobis tamquam de malefactóribus, ex bonis opéribus vos considerántes, gloríficent Deum in die visitatiónis.
Subiécti ígitur estóte omni humánæ creatúræ propter Deum, sive regi quasi præcellénti, sive dúcibus tamquam ab eo missis ad vindíctam malefactórum, laudem vero bonórum; quia sic est volúntas Dei, ut benefaciéntes obmutéscere faciátis imprudéntium hóminum ignorántiam; quasi líberi et non quasi velámen habéntes malítiæ libertátem, sed sicut servi Dei. Omnes honoráte, fraternitátem dilígite, Deum timéte, regem honorificáte.
Servi, súbditi estóte in omni timóre dóminis, non tantum bonis et modéstis, sed étiam dýscolis. Hæc est enim grátia, si propter Dei consciéntiam sústinet quis tristítias, pátiens iniúste. Quæ enim est glória, si peccántes et colaphizáti suffértis? Sed si bene faciéntes patiénter sustinétis, hæc est grátia apud Deum.
In hoc enim vocáti estis, quia et Christus passus est pro nobis, vobis relínquens exémplum, ut sequámini vestígia eius; qui peccátum non fecit, nec invéntus est dolus in ore eius; qui cum maledicerétur non maledicébat, cum paterétur non comminabátur, tradébat autem iudicánti se iniúste; qui peccáta nostra ipse pértulit in córpore suo super lignum, ut peccátis mórtui iustítiæ vivámus; cuius livóre sanáti estis. Erátis enim sicut oves errántes, sed convérsi estis nunc ad pastórem et epíscopum animárum vestrárum.
|
|
|
1 Petr 2, 21. 24
|
R.
Christus passus est pro vobis, vobis relínquens exémplum, * Ut sequámini vestígia eius, allelúia.
V.
Qui peccáta nostra ipse pértulit in córpore suo, ut, peccátis mórtui, iustítiæ viverémus. R. Ut sequámini vestígia eius, allelúia.
Ex Homilía pascháli Auctóris antíqui
(Sermo 35, 6-9: PL 17 [ed. 1879], 696-697)
Christus auctor resurrectionis et vitæ
Felicitátem reparátæ salútis Paulus récolens clamat: Sícuti per Adam mors intrávit in hunc mundum, ita et per Christum salus restitúta est mundo; et íterum: Primus homo de terra terrénus, secúndus homo de cælo, cæléstis.
Et adíciens ait: Sicut portávimus imáginem terréni, id est, vetústi hóminis in crímine, sic portémus imáginem cæléstis, id est, suscépti, redémpti, reparáti, ac purificáti hóminis salútem teneámus in Christo, quia idem ipse Apóstolus ait: Inítium Christus, id est, auctor resurrectiónis et vitæ; deínde hi Christi, id est, qui in forma puritátis eius vivéntes, de spe resurrectiónis eius secúri erunt, cum ipso cæléstis promíssi glóriam possessúri, sicut ipse Dóminus in Evangélio ait: Qui, inquit, me secútus fúerit, non períbit, sed tránsiet de morte ad vitam.
Ita Salvatóris pássio, vitæ humánæ salus est. Ad hoc enim pro nobis mori vóluit, ut nos in eum credéntes perpétuo viverémus. Vóluit pro témpore fíeri quod nos sumus, ut nos, ætérnitátis eius promissiónem adépti, cum eódem perpétuo viverémus.
Hæc, inquam, illa est cæléstium mysteriórum grátia, hoc Paschæ donum, hæc optábilis anni festívitas, hæc exórdia gignéntium rerum.
Hinc vitális lavácri sacræ Ecclésiæ éditi puerpério infántes, parvulórum simplicitáte renáti, balátu innocéntis pérstrepunt consciéntiæ. Hinc casti patres, pudícæ étiam matres novéllam per fidem stirpem prosequúntur innúmeram.
Hinc sub fídei árbore ab útero fontis innócui cereórum splendet ornátus. Hinc cæléstis mériti sanctificántur múnere, et sacraménti spiritális célebri mystério saginántur.
Hinc uníus plebis grémio beátæ Ecclésiæ nutríta fratérnitas; únicæ divinitátis substántiam ac virtútis trium nomen adorántes, psalmum ánnuæ festivitátis cum Prophéta concélebrant: Hic est dies quem fecit Dóminus: exsultémus et lætémur in eo.
Quis, inquam, dies? Namque ille qui attríbuit vivéndi princípium, lucis exórdium, auctor lúminis, id est, ipse Dóminus Iesus Christus, qui de semetípso ait: Ego sum, inquit, dies; qui per diem ámbulat, non offéndit, id est: qui Christum in ómnibus séquitur, per eius vestígia usque ad ætérnæ lucis sólium transmeábit; sicut ipse Patrem pro nobis adhuc in córpore constitútus orat dicens: Pater, volo ut, ubi ego sum, ibi sint et hi qui in me credidérunt; ut sicut tu in me et ego in te, ita et illi máneant in nobis.
|
|
|
1 Cor 15, 47. 49. 48
|
R.
Primus homo de terra, terrénus; secúndus homo de cælo: * Igitur, sicut portávimus imáginem terréni, portábimus et imáginem cæléstis, allelúia.
V.
Qualis terrénus, tales et terréni; et qualis cæléstis, tales et cæléstes. R. Igitur, sicut portávimus imáginem terréni, portábimus et imáginem cæléstis, allelúia.
Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus *
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quæsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
in glória numerári.
Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest:
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sæculum, *
et in sæculum sæculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
non confúndar in ætérnum.
Orémus.
Deus, qui nos resurrectiónis domínicæ ánnua sollemnitáte lætíficas, concéde propítius, ut, per temporália festa quæ ágimus, perveníre ad gáudia ætérna mereámur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sæcula sæculórum. Amen.
Saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
|
|
