|
Menu: |
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
Teksty Liturgia Horarum
|
|
|
Kolor szat:
|
Wtorek, 6 maja 2025
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW FILIPA I JAKUBA
Święto
|
 |
Godzina Czytań
(monastyczna LG)
K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.
1 Filipie, jakże jaśniejesz
Zaszczytnym blaskiem wezwania
I jak podobnie do Piotra
Umiłowałeś Chrystusa.
2 A On cię za to wyróżnił
Przez łaskę serca szczególną:
Objawił ci tajemnice
Swojego w Ojcu istnienia.
3 Nie mniejszą Chrystus miłością
Obdarzył ciebie, Jakubie,
Nazwany bratem Jezusa
I podwaliną Kościoła.
4 Bo tyś był pierwszym pasterzem
Syjonu nowej owczarni
I dotąd listem natchnionym
Pouczasz nas o zbawieniu.
5 Mężowie błogosławieni
I męczennicy Jezusa,
Prowadźcie nas aż do nieba
Przez dar nadziei i wiary.
6 A kiedy w Ojca mieszkaniach
Będziemy trwali na wieki,
Niech z wami razem śpiewamy
Ku chwale Trójcy Najświętszej. Amen.
1 ant.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, * ich słowa aż po krańce świata, alleluja.
Psalm 19 A
Chwała Boga Stwórcy i Prawodawcy
Nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce, aby nasze kroki skierować na drogę pokoju (Łk 1, 78. 79)
Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy wiadomość przekazuje.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.
Tam słońcu namiot postawił, †
a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, *
cieszy się jak siłacz ruszający do biegu.
Ono wschodzi na krańcu nieba †
i biegnie aż po drugi kraniec, *
a nic przed jego żarem się nie schroni.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, / ich słowa aż po krańce świata, alleluja.
2 ant.
Pokolenie pokoleniu głosić będzie Twoje dzieła * i zwiastować Twe potężne czyny, alleluja.
Psalm 72
Królewska władza Mesjasza
Otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę (Mt 2, 11)
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu,
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Niech góry przyniosą pokój ludowi, *
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu, †
będzie ratował dzieci biedaków *
i zmiażdży ciemiężycieli.
Będzie żył długo jak słońce, *
jak księżyc, z pokolenia na pokolenie.
Będzie jak deszcz spadający na trawę, *
jak rzęsista ulewa, co nawadnia ziemię.
Za dni jego sprawiedliwość zakwitnie *
i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Wrogowie będą bić przed nim pokłony, *
a przeciwnicy pył będą lizali.
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.
Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.
Wybawi ich od krzywdy i przemocy, *
gdyż krew ich cenna jest w jego oczach.
Będzie żył i przyniosą mu złoto z Saby, †
zawsze będą się modlić za niego, *
nieustannie błogosławić mu będą.
Obfitość zboża będzie na ziemi, †
szczyty pagórków zaszumią kłosami jak Liban *
i rozmnożą się mieszkańcy miast jak polna trawa.
Niech jego imię trwa na wieki, *
jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.
Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *
niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, *
który sam czyni cuda.
Na wieki niech będzie błogosławione Jego imię, †
a Jego chwała niech wypełni ziemię. *
Niech się tak stanie, niech się stanie!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Pokolenie pokoleniu głosić będzie Twoje dzieła / i zwiastować Twe potężne czyny, alleluja.
3 ant.
Psalm śpiewajcie Panu, * który mieszka na Syjonie, głoście Jego dzieła wśród narodów, / alleluja.
Psalm 9
Dziękczynienie za zwycięstwo
"I znowu przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych"
Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim, *
opowiem wszystkie cudowne Twe dzieła.
Cieszyć się będę i radować Tobą, *
zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy.
Bo ustępują moi wrogowie, *
padają i giną przed Twoim obliczem.
Tyś sądu mojego się podjął i sprawy, *
zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
Rozgromiłeś pogan, wygubiłeś grzeszników, *
na wieki wymazałeś ich imię.
Upadek wrogów wieczystą ich ruiną, *
przepadła pamięć o miastach zburzonych przez Ciebie.
A Pan zasiada na wieki, *
przygotował swój tron, by sądzić.
Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, *
rozstrzygał bezstronnie sprawy narodów.
Schronienie w Panu znajdzie uciśniony, *
ucieczkę w czasie utrapienia.
Ufają Tobie znający Twe imię, *
bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.
Psalm śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, *
głoście Jego dzieła wśród narodów,
Bo mściciel krwi pamięta o nich, *
nie zapomniał wołania ubogich.
Zmiłuj się nade mną, Panie, †
zobacz, jak jestem poniżony *
przez tych, którzy mnie nienawidzą;
Ty, który mnie dźwigasz spod bram śmierci, †
bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjonu *
i radował się Twoją pomocą.
Poganie wpadli do dołu, który sami kopali, *
w sidle przez nich ukrytym noga ich uwięzła.
Pan się objawił i sąd przeprowadził, *
w dzieła rąk swoich uwikłał się grzesznik.
Niech precz odejdą grzeszni do krainy umarłych, *
wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.
Gdyż ubogi nigdy nie będzie zapomniany, *
a ufność nieszczęśliwych nie zawiedzie na wieki.
Powstań, Panie, by nie zwyciężył człowiek, *
osądź narody przed Twoim obliczem.
Przejmij ich, Panie, bojaźnią, *
niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Psalm śpiewajcie Panu, / który mieszka na Syjonie, głoście Jego dzieła wśród narodów, / alleluja.
K.
Głoście wśród narodów, że Pan jest Królem, alleluja.
W.
Każdego dnia głoście Jego zbawienie, alleluja.
|
|
Z Dziejów Apostolskich
|
5, 12-32
|
Wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludu. Trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona. A z obcych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał. Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. Wynoszono też chorych na ulice i kładziono ich na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegało się mnóstwo ludu do Jerozolimy, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia.
Wówczas arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zazdrości zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. Ale w nocy anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich powiedział: "Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa tego życia". Usłyszawszy to weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem arcykapłan i jego stronnicy zwołali Sanhedryn i całą starszyznę synów Izraela. Posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono. Lecz kiedy słudzy przyszli, nie znaleźli ich w więzieniu. Powrócili więc i oznajmili: "Znaleźliśmy więzienie bardzo starannie zamknięte i strażników stojących przed drzwiami. Po otwarciu jednak nie znaleźliśmy wewnątrz nikogo".
Kiedy dowódca straży świątynnej i arcykapłani usłyszeli te słowa, nie mogli pojąć, co się z nimi stało. Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: "Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud". Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował.
Przyprowadziwszy ich stawili przed Sanhedrynem, a arcykapłan zapytał: "Zakazaliśmy wam surowo, abyście nie nauczali w to imię, a oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas krew tego Człowieka". "Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi - odpowiedział Piotr i Apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy są Mu posłuszni".
|
|
|
|
K.
Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa.
W.
A wszyscy mieli wielką łaskę, alleluja.
K.
Napełnieni Duchem Świętym, odważnie głosili słowo Boże.
W.
A wszyscy mieli wielką łaskę, alleluja.
1 ant.
Jesteśmy pomocnikami Boga, * wy zaś jesteście Bożą budowlą, alleluja.
Psalm 46
Bóg schronieniem i mocą
Nadadzą Mu imię Emmanuel, to znaczy: "Bóg z nami" (Mt 1, 23)
Bóg jest dla nas ucieczką i siłą, *
najpewniejszą pomocą w trudnościach.
Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia *
i góry zapadły w otchłań morza.
Niech jego wody burzą się i kipią, *
niech góry się chwieją pod jego naporem;
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną!
Nurty rzeki rozweselają miasto Boże, *
najświętszy przybytek Najwyższego.
Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje, *
Bóg je wspomoże o świcie.
Zaszemrały narody, wzburzyły się królestwa, *
zagrzmiał głos Jego i rozpłynęła się ziemia.
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną!
Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, *
zdumiewające czyny, których dokonał na ziemi.
On uśmierza wojny aż po krańce ziemi, †
On kruszy łuki i łamie włócznie, *
a tarcze ogniem pali.
"Połóżcie temu kres, a we Mnie Boga uznajcie, *
wywyższonego wśród narodów, wywyższonego na ziemi".
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Jesteśmy pomocnikami Boga, / wy zaś jesteście Bożą budowlą, alleluja.
2 ant.
Bóg jest naszym Bogiem, * On nas będzie prowadził, alleluja.
Psalm 48
Dziękczynienie wyzwolonego ludu
Uniósł mnie anioł na górę wielką i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem (Ap 21, 10)
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście Boga naszego.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.
Góra Syjon, kres północy, *
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w zamkach swoich *
okazał się obroną.
Oto połączyli się królowie *
i wspólnie natarli.
Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli, *
zmieszali się i uciekli.
Chwyciło ich drżenie, *
jak ból rodzącą kobietę.
Jak wiatr ze wschodu, *
który okręty z Tarszisz druzgocze.
Cośmy słyszeli, to zobaczyliśmy *
w mieście Pana Zastępów,
W mieście naszego Boga. *
Bóg je umacnia na wieki.
Rozważamy, Boże, łaskawość Twoją *
we wnętrzu Twej świątyni.
Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja †
sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
Niech się weseli góra Syjon, †
niech się radują miasta Judy *
z powodu Twych wyroków.
Obejdźcie Syjon dokoła, *
policzcie jego wieże.
Przypatrzcie się jego murom, †
zobaczcie jego warownie, *
by powiedzieć przyszłym pokoleniom,
Że Bóg jest naszym Bogiem na wieki *
i On nas będzie prowadził.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Bóg jest naszym Bogiem, / On nas będzie prowadził, alleluja.
3 ant.
Niech Bóg nam ukaże pogodne oblicze * i niech nam błogosławi, alleluja.
Psalm 67
Niech wszystkie narody wysławiają Boga
Wiedzcie, że to zbawienie Boże posłane jest do pogan (Dz 28, 28)
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, *
niech nam ukaże pogodne oblicze,
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech się narody cieszą i weselą, †
bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Ziemia wydała swój owoc, *
Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.
Niech nam Bóg błogosławi *
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Niech Bóg nam ukaże pogodne oblicze / i niech nam błogosławi, alleluja.
K.
Pan ukazał swoje zbawienie, alleluja.
W.
Na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość, alleluja.
Z Traktatu Tertuliana "Uchylenie heretyckich roszczeń"
(Rozdz. 20, 1-9; 21, 3; 22, 8-10)
Apostołowie głoszą wiarę
Gdy Jezus Chrystus, nasz Pan, przebywał na ziemi, mówił, kim jest i był, jakie dzieło dał mu Ojciec do spełnienia i jak ludzie mają postępować. Mówił to otwarcie wobec ludu albo na osobności pouczał o tym uczniów. Spośród nich wybrał Dwunastu, aby Mu towarzyszyli i byli nauczycielami narodów.
Jeden z nich odpadł i został odtrącony. A Pan zmartwychwstały przed odejściem do Ojca rozkazał pozostałym Jedenastu, aby szli i nauczali narody i udzielali im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Zaraz też apostołowie - to znaczy "posłani" - wybrali drogą losowania Macieja, jako dwunastego, na miejsce Judasza; tak postąpili w oparciu o proroctwo zapisane w psalmie Dawida. Otrzymali także obiecaną im moc Ducha Świętego, który im udzielił daru języków oraz czynienia cudów. Najpierw w Judei głosił wiarę w Jezusa Chrystusa i założyli tam Kościół, a następnie wszędzie głosili narodom tę samą naukę i tę samą wiarę.
W każdej miejscowości założyli Kościoły, z których znów inne brały początek przejmując sadzonkę wiary i posiew doktryny i przekazując je następnym. W ten sposób wszystkie są apostolskie, bo są pędami wyrosłymi z Kościołów apostolskich. Każdą rzecz należy sprowadzać do jej początków. Tak więc wszystkie Kościoły, tak liczne i znaczne, są jednym i tym samym Kościołem apostolskim, ponieważ wszystkie od apostołów biorą początek. W ten sposób wszystkie są Kościołem i wszystkie są apostolskie, bo wszystkie są jednością. A dowodem jedności jest łączący je pokój i nazywanie się braćmi oraz udzielana sobie wzajemnie gościna, tak jak w jednej rodzinie. Dzieje się tak dlatego, ponieważ jeden jest tylko przekaz jednego i tego samego misterium.
To zaś, co Chrystus objawił Apostołom i oni głosili, udowadnia się nie inaczej, jak tylko odwołując się do Kościołów przez nich założonych, które oni nauczali słowem i listami.
Pan powiedział Apostołom: "Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie"; jednak zaraz dodaje: "Gdy zaś On przyjdzie, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy". Tak mówiąc Pan stwierdza, że nic nie zostało przed nimi ukryte: przyrzekł im bowiem, iż poznają "całą prawdę" przez Ducha prawdy. O spełnieniu się tej obietnicy Chrystusa świadczą Dzieje Apostolskie opisujące zesłanie Ducha Świętego.
|
|
|
|
W.
Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś?
W.
Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca, alleluja.
K.
Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy.
W.
Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca, alleluja.
Ant.
Cieszcie się i radujcie, * bo wasze imiona zapisane są w niebie, alleluja.
Pieśń (Iz 61, 6-9)
Przymierze Pana z Jego kapłanami
Bóg sprawił, żeśmy mogli się stać sługami Nowego Przymierza (2 Kor 3, 6)
Nazwą was kapłanami Pana, *
otrzymacie imię sług naszego Boga.
Zużytkujecie bogactwo narodów, *
ich dobrobyt stanie się waszą własnością.
Ponieważ hańba tego ludu była zdwojona, *
poniżenie i zniewagi były ich udziałem,
Przeto w swej ziemi odziedziczą wszystko w dwójnasób *
i wiecznym szczęściem cieszyć się będą.
Gdyż Ja, Pan, praworządność miłuję, *
nienawidzę grabieży i gwałtu;
Z całą wiernością oddam im nagrodę *
i zawrę z nimi przymierze wieczyste.
Ich plemię będzie sławne wśród narodów, *
a ich potomstwo między ludami.
Wszyscy, którzy ich zobaczą, uznają, *
że oni są szczepem błogosławionym Pana.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Pieśń (Mdr 3, 7-9)
Przyszła chwała wybranych
Sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego (Mt 13, 43)
W dniu nawiedzenia Pana zajaśnieją sprawiedliwi *
i jak iskry rozbiegną się po ściernisku.
Będą sądzić ludy, zawładną narodami, *
a nad nimi Pan będzie królował na wieki.
Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, †
wierni w miłości będą przy Nim trwali, *
bo łaska i miłosierdzie są dla Jego wybranych.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Pieśń (Mdr 10, 17-21)
Bóg Zbawcą swojego ludu
Ci, którzy zwyciężyli Bestię, śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka (Ap 15, 2. 3)
Pan oddał świętym zapłatę za ich trudy *
i powiódł ich drogą cudowną.
Podczas dnia stał się dla nich osłoną, *
a światłem gwiazd wśród nocy.
Przeprawił ich przez Morze Czerwone, *
przeprowadził przez wody ogromne.
Zatopił ich nieprzyjaciół *
i wyrzucił z głębiny odmętów.
Sprawiedliwi zaś złupili bezbożnych †
i wywyższali, Panie, święte imię Twoje, *
zgodnie sławili Twą zwycięską rękę.
Usta bowiem niemych Mądrość otworzyła *
i głośnymi uczyniła niewprawne języki.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Cieszcie się i radujcie, / bo wasze imiona zapisane są w niebie, alleluja.
K.
Uczynię ich filarami w świątyni Boga mojego, alleluja.
W.
I na nich imię Boga mojego napiszę, alleluja.
|
|
Słowa Ewangelii według świętego Jana
|
J 14, 6-14
|
Jezus powiedział do Tomasza:
"Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście". Rzekł do Niego Filip: "Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy". Odpowiedział mu Jezus: "Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię".
Po odczytaniu Ewangelii można dołączyć homilię wziętą z pism Ojców Kościoła; może ją także wygłosić przewodniczący albo wyznaczony przez przełożonego kapłan.
Błogosławieństwo i chwała,
mądrość i dziękczynienie,
cześć, moc i potęga Bogu naszemu na wieki. Amen.
Módlmy się.
Boże, Ty co roku pozwalasz nam przeżywać radość ze święta apostołów Filipa i Jakuba, † za ich wstawiennictwem daj nam udział w męce i zmartwychwstaniu Twojego Syna, * abyśmy mogli oglądać Twoją chwałę.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
We wspólnym odprawianiu oficjum:
K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.
|
|
