.:ILG:. - 3 maja 2025: GODZINA CZYTAŃ

Poza Polską:
Kolor szat:	Sobota, 3 maja 2025 ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW FILIPA I JAKUBA Święto

Godzina Czytań

Możliwość wydruku dostępna wyłącznie
dla użytkowników wersji premium

W wersji PREMIUM dostępne jest nagranie tej Godziny w formacie MP3
(w lewym górnym rogu strony).

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.

W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,

i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.

HYMN

LG tom II: Własne, str. 1400; LG skrócone: Własne, str. 1284-1285

W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem.

1 Filipie, jakże jaśniejesz

Zaszczytnym blaskiem wezwania

I jak podobnie do Piotra

Umiłowałeś Chrystusa!

2 A On cię za to wyróżnił

Przez łaskę serca szczególną:

Objawił ci tajemnice

Swojego w Ojcu istnienia.

3 Nie mniejszą Chrystus miłością

Obdarzył ciebie, Jakubie,

Nazwany bratem Jezusa

I podwaliną Kościoła.

4 Bo tyś był pierwszym pasterzem

Syjonu nowej owczarni

I dotąd listem natchnionym

Pouczasz nas o zbawieniu.

5 Mężowie błogosławieni

I męczennicy Jezusa,

Prowadźcie nas aż do nieba

Przez dar nadziei i wiary.

6 A kiedy w Ojca mieszkaniach

Będziemy trwali na wieki,

Niech z wami razem śpiewamy

Ku chwale Trójcy Najświętszej. Amen.

PSALMODIA

Antyfony - LG tom II: Ap, str. 1559-1562; LG skrócone: Ap, str. 1628-1630
Psalmy - LG tom II: Ap, str. 1560-1562; LG skrócone: Ap, str. 1628-1630

W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem.

1 ant. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, * ich słowa aż po krańce świata. / Alleluja.

Psalm 19 A, 2-7
Chwała Boga Stwórcy

Nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce... aby nasze kroki skierować na drogę pokoju (Łk 1, 78. 79)

Niebiosa głoszą chwałę Boga, *

dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.

Dzień opowiada dniowi, *

noc nocy wiadomość przekazuje.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *

których by dźwięku nie usłyszano.

Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *

ich słowa aż po krańce świata.

Tam słońcu namiot postawił, †

a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, *

cieszy się jak siłacz ruszający do biegu.

Ono wschodzi na krańcu nieba †

i biegnie aż po drugi kraniec, *

a nic przed jego żarem się nie schroni.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, / ich słowa aż po krańce świata. / Alleluja.

2 ant. Sławili dzieła Boga * i rozważali Jego nakazy. / Alleluja.

Psalm 64
Bóg sądzi prześladowców

Psalm ten najbardziej ukazuje Mękę Pana (św. Augustyn)

Boże, słuchaj głosu mego, gdy się żalę, *

zachowaj me życie od lęku przed wrogiem.

Chroń mnie przed gromadą nikczemnych *

i przed zgrają złoczyńców.

Ostrzą oni jak miecz swe języki, †

a zatrute słowa kierują jak strzały, *

by z ukrycia ugodzić niewinnego.

Strzelają znienacka bez żadnej obawy, *

umacniają się w złym zamiarze.

Zamyślają potajemnie zastawić sidła †

mówiąc: "Któż nas zobaczy, *

kto odkryje naszą tajemnicę?"

Obmyślili zasadzkę, ukrywają swe plany; *

podobne do przepaści jest serce i wnętrze człowieka.

Lecz Bóg strzałami w nich godzi *

i nagle odnoszą rany.

Własny język upadek im gotuje, *

a wszyscy, którzy to widzą, potrząsają głowami.

Ludzie ogarnięci bojaźnią †

sławią dzieło Boga *

i rozważają Jego nakazy.

Sprawiedliwy weseli się w Panu, †

do Niego się ucieka, *

a wszyscy prawego serca się chlubią.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Sławili dzieła Boga / i rozważali Jego nakazy. / Alleluja.

3 ant. Rozgłaszali sprawiedliwość Boga * i wszystkie ludy ujrzały Jego chwałę. / Alleluja.

Psalm 97
Chwała Boga Sędziego

Ten psalm wyraża zbawienie świata i wiarę wszystkich narodów w Boga (św. Atanazy)

Pan króluje, wesel się, ziemio, *

radujcie się, liczne wyspy!

Obłok i ciemność wokół Niego, *

prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Przed Jego obliczem idzie ogień *

i dokoła pożera nieprzyjaciół Jego.

Jego błyskawice wszechświat rozświetlają, *

a ziemia drży na ten widok.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *

przed obliczem Władcy całej ziemi.

Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa *

i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Niech zawstydzą się wszyscy, którzy czczą posągi †

i chlubią się bożkami. *

Niech wszystkie bóstwa hołd Mu oddają!

Słyszy o tym i cieszy się Syjon, †

radują się miasta Judy *

z Twoich wyroków, o Panie.

Ponad całą ziemią Tyś bowiem wywyższony *

i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów.

Pan tych miłuje, którzy zła nienawidzą, †

On strzeże dusz świętych swoich, *

wydziera je z rąk grzeszników.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego *

i radość dla ludzi prawego serca.

Weselcie się w Panu, sprawiedliwi, *

i sławcie Jego święte imię.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Rozgłaszali sprawiedliwość Boga / i wszystkie ludy ujrzały Jego chwałę. / Alleluja.

Werset - LG tom II: Ap, str. 1562; LG skrócone: Ap, str. 1630

K. Apostołowie głosili chwałę i potęgę Pana. Alleluja.

W. I cuda, których On dokonał. Alleluja.

Jeżeli poniżej nie wyświetliły się teksty czytań i Te Deum, kliknij tutaj i przeładuj tę stronę
(dotyczy głównie użytkowników urządzeń mobilnych).

I CZYTANIE

LG tom II: Ap, str. 1563-1564

Z Dziejów Apostolskich

5, 12-32

Apostołowie w pierwotnym Kościele

Wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludu. Trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona. A z obcych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał. Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. Wynoszono też chorych na ulice i kładziono ich na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegało się mnóstwo ludu do Jerozolimy, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia.

Wówczas arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zazdrości zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. Ale w nocy anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich powiedział: "Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa tego życia". Usłyszawszy to weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem arcykapłan i jego stronnicy zwołali Sanhedryn i całą starszyznę synów Izraela. Posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono. Lecz kiedy słudzy przyszli, nie znaleźli ich w więzieniu. Powrócili więc i oznajmili: "Znaleźliśmy więzienie bardzo starannie zamknięte i strażników stojących przed drzwiami. Po otwarciu jednak nie znaleźliśmy wewnątrz nikogo".

Kiedy dowódca straży świątynnej i arcykapłani usłyszeli te słowa, nie mogli pojąć, co się z nimi stało. Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: "Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud". Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował.

Przyprowadziwszy ich stawili przed Sanhedrynem, a arcykapłan zapytał: "Zakazaliśmy wam surowo, abyście nie nauczali w to imię, a oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas krew tego Człowieka". "Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi - odpowiedział Piotr i Apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy są Mu posłuszni".

Z Dziejów Apostolskich

5, 12-32

Apostołowie w pierwotnym Kościele

RESPONSORIUM	Dz 4, 33. 31
W. Apostołowie z wielką mocą † świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa. * A wszyscy mieli wielką łaskę. / Alleluja. K. Napełnieni Duchem Świętym, odważnie głosili słowo Boże. W. A wszyscy mieli wielką łaskę. / Alleluja. II CZYTANIE LG tom II: Własne, str. 1401-1402 Z traktatu Tertuliana Odrzucenie heretyckich roszczeń (rozdz. 20, 1-9; 21, 3; 22, 8-10) Nauczanie Apostołów Gdy Jezus Chrystus, nasz Pan, przebywał na ziemi, sam mówił o tym, kim jest i był, jakie dzieło dał Mu Ojciec do spełnienia i co ludzie mają czynić. Mówił to otwarcie przed ludem lub też na osobności pouczał o tym uczniów. Spośród nich, jako głównych, wybrał Dwunastu, aby Mu towarzyszyli i stali się następnie nauczycielami narodów. Po odpadnięciu jednego z nich, przed odejściem do Ojca, rozkazał pozostałym, aby szli i nauczali narody, i udzielali im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Zaraz też Apostołowie, to znaczy "posłani", wybrali drogą losowania Macieja jako dwunastego, na miejsce Judasza, opierając się na powadze proroctwa zapisanego w psalmie Dawida. Otrzymali też obiecaną moc Ducha Świętego, który udzielił im daru języków oraz czynienia cudów. Najpierw w Judei głosili wiarę w Jezusa Chrystusa i założyli tam Kościoły, a następnie wszędzie zwiastowali narodom tę samą naukę i tę samą wiarę. W każdej miejscowości założyli Kościoły, z których znów inne brały początek, biorąc od nich korzeń wiary i ziarna nauki i nieustannie to czynią, aby były Kościołami. W ten sposób są i one apostolskie, albowiem są pędami Kościołów apostolskich. Każdą rzecz określamy w świetle jej początków. Dlatego wszystkie te Kościoły, tak liczne i znaczne, są jednym i tym samym Kościołem apostolskim, ponieważ wszystkie z niego biorą początek. W ten sposób wszystkie są pierwotnym Kościołem i wszystkie apostolskim, bo wszystkie są jednym tylko Kościołem. Dowodem tej jedności jest przekazywanie pokoju, nazywanie się braćmi i udzielana sobie nawzajem gościnność. Podstawę tych praw stanowi jedna tradycja tego samego misterium. To zaś, co głosili Apostołowie, a co im zostało objawione przez Chrystusa, nie inaczej należy wykazywać, jak tylko zwracając się do Kościołów założonych przez Apostołów, które oni nauczali osobiście, później zaś za pośrednictwem posyłanych im listów. Co prawda, kiedyś Pan jasno powiedział: "Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie" - dorzucił jednak zaraz: "Gdy zaś przyjdzie Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy". W ten sposób Pan ukazał, że nie ma nic takiego, czego by Apostołowie nie wiedzieli, albowiem przyrzekł im, że "poznają całą prawdę" przez Ducha Prawdy. Chrystus spełnił tę obietnicę, jak o tym świadczą Dzieje Apostolskie, mówiąc o zesłaniu Ducha Świętego.
RESPONSORIUM	J 14, 9. 8
W. Filipie, tak długo jestem z wami, † a jeszcze Mnie nie poznałeś? * Kto Mnie zobaczył, zobaczył także Ojca. / Alleluja. K. Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. W. Kto Mnie zobaczył, zobaczył także Ojca. / Alleluja. Jeśli pragnie się przedłużyć Wigilię tego święta, należy po II responsorium dodać pieśni i Ewangelię. HYMN CIEBIE, BOŻE, CHWALIMY LG tom II: Części stałe, str. 823-826; LG skrócone: Części stałe, str. 698-701 Tekst oficjalny Tekst ludowy Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy. Tobie, Ojcu Przedwiecznemu, wszystka ziemia cześć oddaje. Tobie wszyscy Aniołowie, Tobie niebiosa i wszystkie Moce: Tobie Cherubini i Serafini nieustannym głoszą pieniem: Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów! Pełne są niebiosa i ziemia majestatu chwały Twojej. Ciebie przesławny chór Apostołów, Ciebie Proroków poczet chwalebny, Ciebie wychwala Męczenników zastęp świetlany. Ciebie po wszystkiej ziemi wysławia Kościół święty: Ojca niezmierzonego majestatu, godnego uwielbienia, prawdziwego i Jedynego Twojego Syna, Świętego także Ducha Pocieszyciela. Tyś Królem chwały, o Chryste, Tyś Ojca Synem Przedwiecznym. Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo, nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy. Ty, skruszywszy żądło śmierci, otworzyłeś wierzącym królestwo niebios. Ty po prawicy Boga zasiadasz w Ojcowskiej chwale. Ty przyjdziesz jako Sędzia: tak wszyscy wierzymy. Błagamy Cię przeto: dopomóż swym sługom, których najdroższą Krwią odkupiłeś. Policz ich między świętych Twoich w wiekuistej chwale. Następującą część hymnu można według uznania opuścić: Zachowaj lud swój, o Panie, i błogosław dziedzictwu swojemu. I rządź nimi, i wywyższaj ich aż na wieki. Po wszystkie dni błogosławimy Ciebie I wysławiamy imię Twe na wieki, na wieki bez końca. Racz, Panie, w dniu dzisiejszym zachować nas od grzechu. Zmiłuj się nad nami, Panie, zmiłuj się nad nami. Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, jako my w Tobie ufność pokładamy. W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję, nie będę zawstydzon na wieki. Ciebie, Boga, wysławiamy, Tobie, Panu, wieczna chwała. Ciebie, Ojca, niebios bramy, Ciebie wielbi ziemia cała. Tobie wszyscy Aniołowie, Tobie Moce i niebiosy, Cheruby, Serafinowie ślą wieczystej pieśni głosy: Święty, Święty nad Świętymi Bóg Zastępów, Król łaskawy, Pełne niebo z kręgiem ziemi majestatu Twojej sławy. Apostołów Tobie rzesza, chór Proroków pełen chwały, Tobie hołdy nieść pośpiesza Męczenników orszak biały. Ciebie poprzez okrąg ziemi z głębi serca, ile zdoła, Głosy ludów zgodzonymi wielbi święta pieśń Kościoła. Niezmierzonej Ojca chwały, Syna, Słowo wiekuiste, Z Duchem, wszechświat wielbi cały: Królem chwały Tyś, o Chryste! Tyś Rodzica Syn z wiek wieka. By świat zbawić swoim zgonem, Przyoblókłszy się w człowieka, nie wzgardziłeś Panny łonem. Tyś pokruszył śmierci wrota, starł jej oścień w męki dobie I rajskiego kraj żywota otworzyłeś wiernym sobie. Po prawicy siedzisz Boga, w chwale Ojca, Syn Jedyny, Lecz gdy zabrzmi trąba sroga, przyjdziesz sądzić ludzkie czyny. Prosim, słudzy łask niegodni, wspomóż, obmyj grzech, co plami, Gdyś odkupił nas od zbrodni drogiej swojej Krwi strugami. Ze świętymi w blaskach mocy wiecznej chwały zlej nam zdroje, Zbaw, o Panie, lud sierocy, błogosław dziedzictwo swoje! Następującą część hymnu można według uznania opuścić: Rządź je, broń po wszystkie lata, prowadź w niebios błogie bramy. My w dzień każdy, Władco świata, Imię Twoje wysławiamy. Po wiek wieków nie ustanie pieśń, co sławi Twoje czyny. O, w dniu onym racz nas, Panie, od wszelakiej ustrzec winy. Zjaw swą litość w życiu całym tym, co żebrzą Twej opieki; W Tobie, Panie, zaufałem, nie zawstydzę się na wieki. MODLITWA LG tom II: Własne, str. 1404; LG skrócone: Własne, str. 1286 Módlmy się. Boże, Ty co roku pozwalasz nam przeżywać radość ze święta apostołów Filipa i Jakuba, † za ich wstawiennictwem daj nam udział w męce i zmartwychwstaniu Twojego Syna, * abyśmy mogli oglądać Twoją chwałę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się: K. Błogosławmy Panu. W. Bogu niech będą dzięki.

Inne Godziny - Jutrznia
Modlitwa przedpołudniowa, południowa, popołudniowa
Nieszpory, Kompleta