WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:
Internetowa Liturgia Godzin
Wesprzyj rozwój serwisu

Kolor szat:
Czwartek, 3 kwietnia 2025
II tydzień psałterza
IV tydzień Wielkiego Postu

Nieszpory
(monastyczna LG)



K. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.


Jak naród wybrany idziemy za Tobą,
Nasz Boże i Wodzu, co w słupie ognistym
Wskazujesz nam drogę pośpiesznej ucieczki
Z krainy grzechu i śmierci.

Już wolni od lęku przed mieczem anioła,
Którego posłałeś, by karał opornych,
Dążymy przez wodę i wyschłą pustynię
Do ziemi Twoich obietnic.

Daleka wędrówka nad brzegi Jordanu
I ciężka jest walka z wrogami nadziei,
Lecz wkrótce znajdziemy ochłodę i siły
Przy zdroju krwi Zbawiciela.

Ufamy wytrwale, że nam dopomożesz,
I wreszcie dojdziemy do naszej ojczyzny,
Gdzie Ty, Miłosierny, przygarniesz do serca
Obmytych w źródle swej łaski.

W tym czasie pokuty, umartwień i postów
Zbliżamy się w skrusze do Nocy Paschalnej
I hymnem wieczornym wielbimy Cię, Ojcze,
W jedności z Synem i Duchem. Amen.


1 ant. Prawym przystoi pieśń chwały, * śpiewajcie Panu wdzięcznie.

Psalm 33
Pochwała Opatrzności Bożej
Wszystko przez Słowo się stało (J 1, 3)

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Śpiewajcie Mu pieśń nową, *
pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie.
Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On prawo i sprawiedliwość miłuje, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Przez słowo Pana powstały niebiosa, *
wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego.
On morskie wody gromadzi jak w bukłaku, *
otchłanie oceanu w zbiornikach.
Niech cała ziemia boi się Pana, *
niech się Go lękają wszyscy mieszkańcy świata.
Bo przemówił, i wszystko się stało, *
sam rozkazał, i zaczęło istnieć.
Pan udaremnia zamiary narodów, *
wniwecz obraca ludów zamysły.
Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pan spogląda z nieba, *
widzi wszystkich ludzi.
Patrzy z miejsca, gdzie przebywa, *
na wszystkich mieszkańców ziemi.
On, który serca wszystkich ukształtował, *
który zważa na wszystkie ich czyny.
Liczne wojsko nie da zwycięstwa królowi *
ani wielka siła nie ocali wojownika.
Zwodniczy ratunek w koniu, *
bo mimo swej siły nie umknie.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
Aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.
Dusza nasza oczekuje Pana, *
On jest naszą pomocą i tarczą.
Raduje się w Nim nasze serce, *
ufamy Jego świętemu imieniu.
Niech nas ogarnie Twoja łaska, Panie, *
według nadziei pokładanej w Tobie.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Prawym przystoi pieśń chwały, / śpiewajcie Panu wdzięcznie.

2 ant. Jedynie w Bogu szukajcie spokoju, * do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.

Psalm 62
Pokój Boży
Bóg, dawca nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze (Rz 15, 13)

Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza, *
od Niego przychodzi moje zbawienie.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
Jak długo będziecie napadać na człowieka, †
przewracać go wszyscy jak pochyłą ścianę, *
jak mur, który się wali?
Oto usiłują go poniżyć *
i kłamstwem się rozkoszują.
Błogosławią kłamliwymi ustami, *
a przeklinają w sercu.
Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, *
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, *
On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
W Bogu zbawienie moje i chwała, *
Bóg opoką mocy mojej i moją ucieczką.
W każdym czasie Jemu ufaj, narodzie, †
przed Nim wylejcie wasze serca. *
Bóg jest naszą ucieczką!
Synowie ludzcy są tylko tchnieniem, *
synowie mężów kłamliwi.
Unoszą się w górę na wadze, *
bo wszyscy razem są lżejsi niż oddech.
Nie pokładajcie ufności w przemocy †
ani na próżno nie łudźcie się rabunkiem, *
do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.
Bóg raz powiedział, dwakroć to słyszałem, *
że moc należy do Boga.
I u Ciebie, Panie, jest łaska, *
bo Ty każdemu oddasz według jego czynów.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Jedynie w Bogu szukajcie spokoju, / do bogactw, choćby rosły, serc nie przywiązujcie.

3 ant. Wysławiajcie Pana, Boga naszego, * i pokłon Mu oddajcie.

Psalm 99
Chwalcie Najświętszego Boga
Zasiadasz, Panie, nad cherubinami, Ty, który stając się podobnym do nas, uzdrowiłeś ziemię (św. Atanazy)

Pan jest Królem, drżą narody, *
zasiada na tronie z cherubów, a ziemia się trzęsie.
Wielki jest Pan na Syjonie, *
wywyższony ponad wszystkie ludy.
Niech wielbią imię Twoje, wielkie i straszliwe, *
ono jest święte.
I króluje Potężny, który sprawiedliwość kocha: †
Tyś ład ustanowił, *
wymierzasz sprawiedliwość i prawo w Jakubie.
Wysławiajcie Pana, waszego Boga, †
padajcie przed podnóżkiem stóp Jego, *
bo On jest święty.
Wśród Jego kapłanów są Mojżesz i Aaron †
i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia, *
wzywali Pana, a On ich wysłuchał.
Przemawiał do nich w słupie obłoku, *
a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.
Boże, nasz Panie, Tyś ich wysłuchał, *
łaskę im okazałeś, lecz karałeś występki.
Wysławiajcie Pana, Boga naszego, †
pokłon oddajcie Jego świętej górze, *
bo Pan nasz i Bóg jest święty.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Wysławiajcie Pana, Boga naszego, / i pokłon Mu oddajcie.

4 ant. Przykazanie nowe daję wam, * byście się wzajemnie miłowali.

Pieśń (1 Kor 13, 1-8. 13)
Prawdziwa miłość

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, *
a miłości bym nie miał,
Stałbym się jak miedź brzęcząca *
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania *
i poznał wszystkie tajemnice,
I posiadał wszelką wiedzę, †
i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, *
a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
I gdybym całą majętność moją rozdał na jałmużnę, †
a ciało wydał na spalenie, lecz nie miał miłości, *
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest i łaskawa, †
miłość nie zazdrości i nie szuka uznania, *
nie unosi się pychą;
Nie dopuszcza się bezwstydu i swego nie szuka, *
nie unosi się gniewem, nie pamięta złego;
Nie cieszy się z niesprawiedliwości, *
lecz weseli się z prawdy.
Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, †
we wszystkim pokłada nadzieję *
i wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje *
i nie jest jak proroctwa, które się kończą,
Albo jak dar języków, który zniknie, *
lub jak wiedza, której zabraknie.
Trwają więc wiara, nadzieja i miłość, *
a miłość jest z nich największa.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Przykazanie nowe daję wam, / byście się wzajemnie miłowali.


Jk 4, 7-8. 10

Bądźcie poddani Bogu, przeciwstawiajcie się zaś diabłu, a ucieknie od was. Przystąpcie bliżej do Boga, to i On zbliży się do was. Oczyśćcie ręce, grzesznicy, uświęćcie serca, ludzie chwiejni. Uniżcie się przed Panem, a On was wywyższy.



K.   Wołam do Pana: * Zmiłuj się nade mną.
W.  Wołam do Pana: / Zmiłuj się nade mną.
K.   Ulecz moją duszę, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie.
W.  Zmiłuj się nade mną.
K.   Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W.  Wołam do Pana: / Zmiłuj się nade mną.


Łk 1, 46-55

Ant. Dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, * że posłał Mnie mój Ojciec.

Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia, *
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, *
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, *
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *
pomny na swe miłosierdzie,
Jak obiecał naszym ojcom, *
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, / że posłał Mnie mój Ojciec.




Wysławiajmy miłosierdzie Boga, który nas oświeca łaską Ducha Świętego, abyśmy postępowali w wierze i sprawiedliwości. Módlmy się i wołajmy:
Napełnij życiem lud swój odkupiony!

Panie, Ty jesteś źródłem i dawcą wszelkiej świętości, przez tajemnicę Eucharystii coraz ściślej zespalaj z Chrystusem biskupów, kapłanów i diakonów;
- niechaj rozbudzą w sobie łaskę, którą przez włożenie rąk otrzymali od Ciebie.
Napełnij życiem lud swój odkupiony!

Naucz wiernych godnie i czynnie przystępować do stołu Bożego słowa i Ciała Chrystusowego,
- aby zachowywali w życiu i postępowaniu to, co otrzymali przez wiarę i sakramenty.
Napełnij życiem lud swój odkupiony!

Daj, abyśmy cenili godność każdego człowieka, odkupionego krwią Twojego Syna,
- i szanowali wolność sumienia naszych braci.
Napełnij życiem lud swój odkupiony!

Spraw, aby ludzie opanowani żądzą posiadania dóbr doczesnych
- stali się gotowi przychodzić z pomocą potrzebującym.
Napełnij życiem lud swój odkupiony!

Zmiłuj się nad wiernymi, których dzisiaj wezwałeś do siebie z tego świata;
- obdarz ich wieczną szczęśliwością.
Napełnij życiem lud swój odkupiony!

Po prośbach przełożony odmawia lub śpiewa Modlitwę Pańską aż do słów "i nie wódź nas na pokuszenie" włącznie, na którą wszyscy odpowiadają "ale nas zbaw ode złego". W razie nieobecności przełożonego Modlitwę Pańską odmawiają lub śpiewają wszyscy:

K. Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie,
W. ale nas zbaw ode złego.



Pokornie prosimy Cię, najłaskawszy Boże, spraw, niech Twoi słudzy, oczyszczeni przez pokutę i uświęceni przez pełnienie dobrych uczynków, wiernie zachowują Twoje przykazania, * aby z czystym sercem mogli obchodzić święta wielkanocne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.


Jeśli kapłan lub diakon przewodniczy oficjum, zwraca się do wiernych ze słowami:
K. Pan z wami.
W. I z duchem twoim.
K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty.
W. Amen.

Można użyć innego, uroczystego błogosławieństwa.

Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie:
K. Idźcie w pokoju Chrystusa.
W. Bogu niech będą dzięki.

W razie nieobecności kapłana lub diakona tę Godzinę kończy się mówiąc:
K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

W oficjum odmawianym indywidualnie mówi się:
Niech nas Pan błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. Amen.

Tu, gdzie jest zwyczaj śpiewania po Komplecie pieśni Bogurodzica, po Nieszporach śpiewa się lub odmawia jedną z końcowych antyfon do NMP.

Zgodnie ze zwyczajem, Nieszpory można zakończyć wspomnieniem o braciach (siostrach) nieobecnych:
K. Pomoc Boża niech będzie zawsze z nami.
W. I z naszymi braćmi (siostrami) nieobecnymi. Amen.

Dalej - Kompleta

Wydawnictwo Benedyktynów - Tyniec

Wyślij do nas maila

STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA | ANKIETA | LINKI | WASZE LISTY | CO NOWEGO?

 Teksty Monastycznej Liturgii Godzin - © Copyright by Wydawnictwo Benedyktynów - Tyniec

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG