|
Czytelnia
12 października
Bazylika metropolitalna w Poznaniu

Archidiecezja w Poznaniu była pierwszą utworzoną na polskich ziemiach strukturą kościelną. Biskupstwo w Poznaniu ustanowiono już w dwa lata po Chrzcie Polski - w 968 r. Mieszko I wybudował tu również pierwszą katedrę. Nowo powstała diecezja nie podlegała żadnej metropolii, zależała bezpośrednio od Stolicy Apostolskiej. Pierwszym polskim biskupem był Jordan, mianowany przez papieża Jana XIII. Diecezja poznańska w 1000 roku nie została poddana nowo utworzonej, pierwszej w Polsce metropolii gnieźnieńskiej, weszła w jej granice dopiero około 1075 roku.
Bulla De salutate animarum papieża Piusa VII z 1821 roku, nadając nową organizację Kościołowi katolickiemu w państwie pruskim, połączyła diecezję poznańską z archidiecezją gnieźnieńską unią personalną na zasadzie równorzędności. Diecezja poznańska podniesiona została do rangi archidiecezji. Poznań stał się siedzibą metropolii. Prawa metropolitalne Poznania potwierdziła Stolica Apostolska 28 listopada 1972 roku. W dniu 25 marca 1992 roku św. Jan Paweł II wydał bullę Totus Tuus Poloniae Populus, mocą której dziewięć południowych dekanatów archidiecezji poznańskiej zostało włączonych do utworzonej w tym dniu diecezji kaliskiej, stanowiącej diecezję sufraganalną metropolii poznańskiej. Natomiast na mocy bulli Stolicy Apostolskiej z 25 marca 2004 roku dwadzieścia sześć parafii archidiecezji poznańskiej zostało włączonych do archidiecezji gnieźnieńskiej. Obecnie archidiecezję poznańską, w jej aktualnych granicach, tworzy 416 parafii w 42 dekanatach. Archidiecezja ma powierzchnię ok. 10 tys. km kw. i jest zamieszkana przez ok. 1,5 mln osób. Pracuje w niej 710 księży diecezjalnych i 260 zakonnych.

28 marca 2002 r. św. Jan Paweł II mianował arcybiskupem poznańskim Stanisława Gądeckiego, wcześniej biskupa pomocniczego archidiecezji gnieźnieńskiej. Pomagają mu biskupi pomocniczy: Grzegorz Balcerek i Jan Glapiak oraz biskup senior Zdzisław Fortuniak. Patronami archidiecezji są św. Stanisław, biskup i męczennik, bł. Bogumił, biskup, oraz św. Urszula Ledóchowska.
Kościół poznański dwukrotnie gościł papieża św. Jana Pawła II: w 1983 roku i w 1997 roku. W 1983 r. podczas Mszy św., w czasie której dokonał beatyfikacji matki Urszuli Ledóchowskiej, papież powiedział:
Wielka jest moja radość, że mogę dzisiaj przybyć do grodu Przemysława, pielgrzymując do Polski na ojczysty jubileusz Pani Jasnogórskiej. Wielka jest moja radość, że mogę tutaj przybyć i wspólnie z wami, drodzy bracia i siostry, dziedzice milenijnej przeszłości narodu i Kościoła, powtórzyć Piotrowe wyznanie. (...) Cieszę się, że mogę stanąć na tym miejscu, w pośrodku najstarszej z ziem piastowskich, gdzie przed tysiącem z górą lat zaczęły się dzieje narodu, państwa i Kościoła. (...) Poznań! Poznań współczesny - miasto wielkiej tradycji. Miasto, które wyznacza w życiu narodu szczególny styl budowania wspólnego dobra. Miasto wielkich zakładów przemysłowych. Miasto współczesnej kultury uniwersyteckiej. Miasto, w którym tak szczególnie dojrzewała katolicka myśl społeczna oraz ogólnonarodowa struktura katolickich organizacji. Miasto wielu publikacji i wydawnictw.
Pragnę, odwiedzając Poznań na szlaku tegorocznej pielgrzymki, zobaczyć go jeszcze raz w wymiarach milenium, ale też w wymiarach jasnogórskiego jubileuszu. I dlatego całym sercem zbliżam się ku temu miejscu, na którym księżna Dobrawa, żona Mieszka i matka chrzestna polskiego narodu, wzniosła na Ostrowie Tumskim kaplicę zamkową pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny.
Najpierwotniejszy ślad tego wielkiego dziedzictwa, jakie podejmujemy w tegorocznym ojczystym jubileuszu. Tego dziedzictwa, które pragniemy przenieść w następne stulecia.
|
Więcej informacji:
 |
Archidiecezja poznańska
Serwis internetowy
|
 |
Archidiecezja poznańska
Historia Kościoła poznańskiego
|
 |
Archidiecezja poznańska
Katedra pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła
|
 |
Parafia Archikatedralna w Poznaniu
Serwis internetowy
|
|
 |
Jan Paweł II
Homilia podczas beatyfikacji Urszuli Ledóchowskiej Poznań, 20 czerwca 1983 r.
|
 |
Jan Paweł II
Przemówienie do młodzieży podczas Liturgii Słowa Poznań, 3 czerwca 1997 r.
|
|
 |
Szczęsny Skibiński
Katedra poznańska
Istniejąca już tysiąc lat poznańska katedra jest świadkiem historii państwa i Kościoła. Autor książki - historyk sztuki, mediewista - w swoim cennym zarysie uwzględnia nowe wyniki badań, ukazuje zmiany architektury katedry na przestrzeni dziejów oraz jej znaczenie jako narodowej nekropolii. Książka zawiera 48 stron ilustracji barwnych.
|
 |
Adam Bujak
Polska szlakiem Jana Pawła II
Autorzy tego albumu zdecydowali się spojrzeć na Polskę niejako oczami Jana Pawła II. Trasę tej podróży wytyczył On sam - pokazujemy bowiem 60 miejscowości, które miały szczęście gościć Ojca Świętego w czasie Jego pontyfikatu. Ukazane są w albumie w takiej kolejności, w jakiej Ojciec Święty udawał się do nich w swoich pielgrzymkach apostolskich - poza Krakowem, który zamyka album.
|
 |
Adam Bujak
Pielgrzymki polskie Kronika podróży papieskich do Ojczyzny 1979-2002
To wzruszająca kronika wspólnej drogi wielkiego Duszpasterza i Jego rodaków przez 25 lat pontyfikatu. Są tu wszystkie miejsca, które Jan Paweł II odwiedzał, przypomniano każde nauczanie, które do nas kierował. Wielki artystyczny dokument czasu, jakiego dotychczas w tysiącletnich dziejach Polski nie było.
|
 |
Adam Dylewski
Wielkopolska
Wielkopolska to miejsce, gdzie zaczęło się państwo polskie i jego dzieje Album-przewodnik z siedmioczęściowej serii "Piękna Polska". Historia, geografia, najpiękniejsze miejsca, informacje turystyczne, wielkoformatowe, barwne zdjęcia.
|
 |
Mieczysław Noskowicz
Trzy Najświętsze Hostie
Gdyby zapytać statystycznego Polaka o cuda eucharystyczne, dowiemy się o głośnej ostatnio Sokółce, często odwiedzanym Lanciano, rzadziej o Orvieto i Sienie. Czasem mieszkaniec Poznania wspomni o cudownych trzech Hostiach, nieraz dodając, że to stara poznańska legenda. Czy rzeczywiście legenda?
|
|
|
Ostatnia aktualizacja: 12.10.2024
Ponadto dziś także w Martyrologium:
Na terenie obecnego Tunisu, w Afryce - licznych męczenników, którzy zginęli w czasie prześladowania wandalskiego w roku 483 lub 484. Uwięziono ich za panowania Huneryka. Jakiś czas przebywali w ciężkich warunkach, przypominających współczesne obozy koncentracyjne. W gronie męczenników znajdowali się ludzie rozmaitych stanów i wieku. O ich losach opowiedział w swym dziełku Wiktor z Wity, jednak do martyrologium wprowadził ich dopiero Florus, duchowny z Lyonu, który żył w IX stuleciu.
oraz:
św. Domniny, męczennicy (+ koniec III w.); świętych męczenników i biskupów Feliksa i Cypriana (+ ok. 484); św. Monasa, biskupa (+ ok. 300); św. Walfryda, biskupa (+ 709) |
|