Garść informacji:

Rita urodziła się w Roccaporena koło Cascii ok. 1380 r. Była jedynaczką i od wczesnej młodości pragnęła zostać zakonnicą.
Z woli rodziców wyszła za mąż za człowieka o trudnym charakterze. Swoją dobrocią potrafiła jednak pozyskać go dla Chrystusa. Umierając, przebaczył swoim mordercom. Młoda wdowa, w obawie, by jej synowie nie pomścili śmierci ojca, prosiła Boga, by ich raczej zabrał ze świata i nie dopuścił do zemsty. Podczas szalejącej dżumy śmierć zabrała także jej dzieci.
Rita została sama, ale z sercem pełnym miłości. W osamotnieniu odżyło w niej pragnienie zrealizowania powołania zakonnego i życia w służbie Bogu i bliźnim. Pokonawszy trudności, została przyjęta do klasztoru Sióstr Augustianek św. Marii Magdaleny w Cascii. 15 lat przed śmiercią otrzymała na czole stygmat z korony cierniowej Chrystusa. Po 40 latach życia zakonnego marła 22 maja 1474 r. Św. Rita połączyła w swoim życiu trud pracy i miłosierdzie chrześcijańskie z głęboką mistyką cierpienia. Jest wzorem dla kobiet różnego stanu: dla świeckich i dla zakonnic. Ciało świętej, zachowane od rozkładu, jest wystawione do publicznej czci w szklanym sarkofagu, w sanktuarium poświęconym jej imieniu w Cascii.