Menu: |
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
|
|

W archidiecezji warszawskiej:
|
Kolor szat:
|
Poniedziałek, 19 maja 2025
BŁ. ELŻBIETY CZACKIEJ, DZIEWICY
Wspomnienie dowolne
|
 |
Teksty liturgii Mszy św.
Jeśli strona nie wyświetla się poprawnie, kliknij tutaj, aby wyświetlić ją w prostszej wersji.
|
|
|
Radujmy się i weselmy, * bo Bóg wszechświata umiłował świętą dziewicę * i obdarzył ją chwałą. * Alelluja.
|
|
|
Boże, źródło wszelkiej świętości, Ty obdarzyłeś błogosławioną Elżbietę, dziewicę, łaską zjednoczenia z męką Chrystusa i powołałeś ją do służenia Tobie w niewidomych na ciele i duszy, * spraw, za jej wstawiennictwem, abyśmy przyjmowali i miłowali codzienny krzyż jako drogę do nieba.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
|
Działalność Pawła i Barnaby w Likaonii
|
Dz 14, 5-18
|
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Paweł i Barnaba dowiedzieli się w Ikonium, że poganie i Żydzi wraz ze swymi władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować, uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe oraz w ich okolice i tam głosili Ewangelię.
W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy nie chodził. Słuchał on przemówienia Pawła; ten spojrzał na niego uważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia, zawołał głośno: «Stań prosto na nogach!» A on zerwał się i zaczął chodzić.
Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!» Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał. A kapłan Zeusa, którego świątynia była przed miastem, przywiódł przed bramę woły oraz przyniósł wieńce i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę.
Na wieść o tym Apostołowie Barnaba i Paweł rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: «Ludzie, co wy robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje. Pozwolił On w dawnych czasach, aby każdy naród chodził własnymi drogami, ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i radością napełniał wasze serca».
Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.
Oto słowo Boże.
|
|
|
W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję wprowadzenia do pierwszego czytania.
|
|
Ps 115 (113B), 1-2. 3-4. 15-16 (R.: por. 1)
|
Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.
Albo: Alleluja.
1 | Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę *
| | za łaskę i wierność Twoją.
| 2 | Dlaczego mają pytać poganie: *
| | «Gdzie się ich Bóg znajduje?»
| Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.
Albo: Alleluja.
| | | 3 | Nasz Bóg jest w niebie, *
| | czyni wszystko, co zechce.
| 4 | Ich bożki są ze srebra i złota, *
| | dzieła rąk ludzkich.
| Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.
Albo: Alleluja.
| | | 15 | Błogosławieni jesteście przez Pana, *
| | który stworzył niebo i ziemię.
| 16 | Niebo jest niebem Pana, *
| | ziemię zaś dał synom ludzkim.
| Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.
Albo: Alleluja.
| | | |
|
Por. J 14, 26
|
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Święty was wszystkiego nauczy;
przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. |
Duch Święty nauczy was wszystkiego
|
J 14, 21-26
|
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».
Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?»
W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem».
Oto słowo Pańskie.
|
|
|
Boże, nasz Ojcze, udziel nam owoców Ofiary, którą składamy, i spraw, abyśmy za przykładem błogosławionej Elżbiety, oczyszczeni od skłonności do złego, * odnowili się w życiu łaski.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
|
74. Znaczenie życia poświęconego Bogu
|
|
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, * Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże.
W Świętych, którzy oddali się Chrystusowi * ze względu na Królestwo niebieskie, * wychwalamy Twoją cudowną opatrzność. * Ty powołujesz wybranych ludzi do pierwotnej świętości * i pozwalasz im kosztować darów, * których nam udzielisz w przyszłym świecie.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * wysławiamy Ciebie, razem z nimi wołając...
|
|
Mt 25, 4. 6
|
Pięć roztropnych panien wzięło razem z lampami naczynia z oliwą, * a o północy rozległo się wołanie: * Oto nadchodzi oblubieniec, * wyjdźcie na spotkanie Chrystusa Pana. * Alleluja.
|
|
|
Panie, nasz Boże, niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojego Syna odwróci nas od rzeczy przemijających, abyśmy za przykładem błogosławionej Elżbiety na ziemi wzrastali w szczerej miłości ku Tobie, * a w niebie mogli Ciebie oglądać na wieki.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
|
|