|
Menu: |
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
Teksty Liturgia Horarum
|
|
|
Kolor szat:
|
Sobota, 3 maja 2025
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ POLSKI
GŁÓWNEJ PATRONKI POLSKI
Uroczystość
|
 |
W Ordynariacie Polowym Wojska Polskiego:
Hetmanki Żołnierza Polskiego, głównej Patronki Ordynariatu
|
Godzina Czytań
(monastyczna LG)
K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.
1 Pani, Królowo naszego narodu,
Jesteś od wieków ostoją i mocą
Tych, którzy w Tobie złożyli nadzieję,
Bogarodzico.
2 Idziesz przed nami jak obłok świetlany,
Swoją jasnością wskazując nam drogę
Wiary, pokoju, jedności i zgody,
Bogarodzico.
3 W święta triumfu i trudzie codziennym
Z Twoją pomocą pragniemy być wierni
Dobrej Nowinie królestwa Bożego,
Bogarodzico.
4 Chroń nas, o Matko, przed naszą słabością,
Bądź z Twoim ludem, gdy próba nadejdzie,
Uczyń nas wszystkich świątynią Jezusa,
Bogarodzico.
5 Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu,
Trójcy Jedynej niech będzie na wieki
Cześć i podzięka za naszą Królowę,
Bogarodzicę. Amen.
1 ant.
W każdym ludzie i narodzie zdobyłam panowanie, * pomiędzy nimi szukałam miejsca, by spocząć, alleluja.
Psalm 8
Wielkość Stwórcy i godność człowieka
Bóg wszystko poddał pod stopy Chrystusa, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła (Ef 1, 22)
O Panie, nasz Panie, †
jak przedziwne jest Twoje imię na całej ziemi! *
Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.
Sprawiłeś, że na przekór Twoim przeciwnikom †
usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, *
aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:
Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
Ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
O Panie, nasz Panie, *
jak przedziwne jest Twoje imię na całej ziemi!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
W każdym ludzie i narodzie zdobyłam panowanie, / pomiędzy nimi szukałam miejsca, by spocząć, alleluja.
2 ant.
Stwórca wszystkiego wyznaczył mi mieszkanie, * w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, alleluja.
Psalm 19
Chwała Boga Stwórcy i Prawodawcy
Nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce, aby nasze kroki skierować na drogę pokoju (Łk 1, 78. 79)
Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy wiadomość przekazuje.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano.
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.
Tam słońcu namiot postawił, †
a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, *
cieszy się jak siłacz ruszający do biegu.
Ono wschodzi na krańcu nieba †
i biegnie aż po drugi kraniec, *
a nic przed jego żarem się nie schroni.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne,
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
słodsze od miodu płynącego z plastra.
Zważa na nie Twój sługa *
i nagrodę otrzyma za ich przestrzeganie.
Kto jednak widzi swoje błędy? *
Oczyść mnie z błędów przede mną ukrytych.
Także od pychy broń swojego sługę, *
by nie panowała nade mną.
Wtedy będę bez skazy *
i wolny od wielkiego występku.
Niech znajdą uznanie przed Tobą †
słowa ust moich i myśli mego serca, *
Panie, moja opoko i mój Zbawicielu.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Stwórca wszystkiego wyznaczył mi mieszkanie, / w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, alleluja.
3 ant.
Przyjdźcie do mnie, * którzy mnie pragniecie, / nasyćcie się moimi owocami, alleluja.
Psalm 45
Zaślubiny króla
Oblubieniec nadchodzi, wyjdźcie mu na spotkanie (Mt 25, 6)
Z mego serca płynie piękne słowo, †
pieśń moją śpiewam królowi, *
język mój jest jak rylec biegłego pisarza.
Najpiękniejszy jesteś spośród synów ludzkich, †
wdzięk się rozlewa na twoich wargach, *
przeto Bóg pobłogosławił tobie na wieki.
Przypasz do biodra swój miecz, mocarzu, *
chlubę twoją i ozdobę.
Wstąp szczęśliwie na rydwan †
w obronie wiary, prawa i ubogich, *
a twoja prawica niech ci wskaże wielkie czyny.
Twe ostre strzały trafiają w serce wrogów króla, *
ludy padają przed tobą.
Tron Twój, Boże, trwa na wieki, *
berłem sprawiedliwym berło Twego królestwa.
Miłujesz sprawiedliwość, wstrętne ci bezprawie, †
dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie *
olejkiem radości hojniej niż równych ci losem.
Twe szaty pachną mirrą, kasją i aloesem, *
z pałaców z kości słoniowej cieszy cię dźwięk lutni.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z tobą, *
królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, *
zapomnij o swym ludzie, o domu swego ojca.
Król pragnie twego piękna, *
on twoim panem, oddaj mu pokłon.
Oto córa Tyru zbliża się z darami, *
możni narodów szukają twych względów.
Córa królewska wchodzi pełna chwały, *
w złotogłów odziana.
W szacie wzorzystej do króla ją prowadzą, *
za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.
Wiodą je z radością i w uniesieniu, *
wkraczają do królewskiego pałacu.
Synowie twoi zajmą miejsce twych ojców, *
ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
Przez wszystkie pokolenia upamiętnię twe imię, *
dlatego na wieki sławić cię będą narody.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Przyjdźcie do mnie, / którzy mnie pragniecie, / nasyćcie się moimi owocami, alleluja.
K.
Cieszyć się będziemy i weselić Tobą, alleluja.
W.
I sławić Twą miłość, alleluja.
|
|
Z Księgi Apokalipsy
|
12, 1-9. 13-17
|
Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia. I inny znak ukazał się na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach jego siedem diademów. I ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię.
I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. I porodziła Syna Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.
I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie.
A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża. A Wąż za Niewiastą wypuścił z gardzieli wodę jak rzekę, żeby ją rzeka uniosła. Lecz ziemia przyszła z pomocą Niewieście i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, którą Smok ze swej gardzieli wypuścił.
I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa.
|
|
|
|
K.
Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta w słońce obleczona i księżyc pod Jej stopami.
W.
A na Jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu, alleluja.
K.
Królowa w złocie z Ofiru stoi po Twojej prawicy.
W.
A na Jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu, alleluja.
1 ant.
Jam Matką pięknej miłości * i bojaźni Bożej, / wiedzy i świętej nadziei, alleluja.
Psalm 66
Przy ofiarze dziękczynnej
Psalm o zmartwychwstaniu Pana i nawróceniu pogan (Hezychiusz)
Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie, †
opiewajcie chwałę Jego imienia, *
cześć Mu wspaniałą oddajcie.
Powiedzcie Bogu: "Jak zadziwiające są Twe dzieła! †
Muszą Ci schlebiać Twoi wrogowie *
ze względu na wielką moc Twoją.
Niechaj Cię wielbi cała ziemia †
i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa".
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga, *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi.
Morze na suchy ląd zamienił, †
pieszo przeszli przez rzekę, *
Nim się przeto radujmy.
Jego potęga włada na wieki, †
oczy Jego śledzą narody: *
niech buntownicy nie podnoszą się przeciw Niemu!
Błogosławcie, ludy, naszemu Bogu *
i rozgłaszajcie Jego chwałę,
Bo On życiem obdarzył naszą duszę *
i nie dał się potknąć naszej nodze.
Albowiem Tyś nas doświadczył, Boże, *
poddałeś próbie ognia, jak się bada srebro.
Wprowadziłeś nas w pułapkę, *
włożyłeś na grzbiet nasz ciężkie brzemię.
Kazałeś ludziom deptać nasze głowy, †
przeszliśmy przez ogień i wodę, *
ale wyprowadziłeś nas na wolność.
Wejdę w Twój dom z całopaleniem *
i wypełnię, co ślubowałem Tobie,
Co wymówiły moje wargi, *
co usta moje przyrzekły w ucisku.
Tłuste owce złożę Ci w całopalnej ofierze †
i dym ofiarny z baranów, *
ofiaruję Ci krowy i kozły.
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, †
którzy czcicie Boga, *
opowiem, co uczynił mej duszy.
Do Niego wołałem moimi ustami, *
chwaliłem Go moim językiem.
Gdybym w swym sercu zamierzał nieprawość, *
Pan by mnie nie wysłuchał.
Ale Bóg mnie wysłuchał, *
przyjął głos mojej modlitwy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby *
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Jam Matką pięknej miłości / i bojaźni Bożej, / wiedzy i świętej nadziei, alleluja.
2 ant.
Udzielam się wszystkim moim synom, * którzy cześć Bogu oddają, alleluja.
Psalm 85
Bliskie jest nasze zbawienie
Kiedy nasz Zbawiciel przyszedł na świat, pobłogosławił Bóg swojej ziemi (Orygenes)
Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi, *
odmieniłeś los Jakuba.
Odpuściłeś winę swojemu ludowi *
i zakryłeś wszystkie jego grzechy.
Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje, *
powstrzymałeś swoją zapalczywość w gniewie.
Odnów nas, Boże, nasz Zbawco, *
Twego oburzenia na nas poniechaj.
Czyż będziesz się gniewał na wieki, *
czy gniew swój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?
Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie, *
a Twój lud w Tobie będzie się weselił?
Okaż nam, Panie, łaskę swoją *
i daj nam swoje zbawienie.
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: †
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom, *
którzy się zwracają ku Niemu swym sercem.
Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie †
dla tych, którzy Mu cześć oddają, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Łaska i wierność spotkają się ze sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu,
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Udzielam się wszystkim moim synom, / którzy cześć Bogu oddają, alleluja.
3 ant.
Władam wszystkim z dobrocią, * jestem doradczynią w dobrym, / a w troskach i smutku pociechą, alleluja.
Psalm 98
Chwała Bogu Zbawcy świata
Ten psalm ukazuje pierwsze przyjście Pana i wiarę wszystkich narodów (św. Atanazy)
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan swą sprawiedliwość objawił.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach i przy głosie rogu *
na oczach Pana, Króla, się radujcie.
Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *
krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Rzeki niech klaszczą w dłonie, *
góry niech razem wołają z radości.
W obliczu Pana, który nadchodzi, *
aby osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie *
i ludy według słuszności.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Władam wszystkim z dobrocią, / jestem doradczynią w dobrym, / a w troskach i smutku pociechą, alleluja.
K.
Pan błogosławieństwem uczynił Maryję, alleluja.
W.
Napełnił nas radością Jej obecności, alleluja.
Kazanie Piotra Skargi
(Kaz. przygodne, tom V, 1809)
W Twoim Cię domu prosimy, w którym wielkie ludziom pociechy jednasz
Ślubowaliśmy Bogu jechać do tego Bethel polskiego, w którym jest dom Matki Boga naszego, gdzie się ludziom Pan Bóg za przyczyną Jej dostojną ukazuje: to jest pociechy wielkie daje. Które śluby dziś pobożne oddajemy, wedle rozkazania Boskiego. Ślub samemu Bogu czynimy: a choć co obiecujemy Pannie Maryi przeczystej, albo któremu świętemu, to przed Panem Bogiem się wiążemy i Jemu samemu i przez Niego, i dla Niego obiecujemy. To zrozumiawszy, patrzmy, jakobyśmy dobrze i przystojnie z pożytkiem dusz naszych te dzisiejsze nasze śluby na tym miejscu Panu Bogu oddawali, to jest abyśmy to spełnili, cośmy obiecali. Oddajmy tedy z ochotą i zupełnie to, cośmy tu z ślubów naszych przynieśli: mając wielkie ufanie, iż tym wielki Bóg nasz nie wzgardzi, a łaskę i miłosierdzie u Niego znajdziemy.
Usta też napełniać mamy wychwalaniem i wyliczaniem dobrodziejstw Pana Boga naszego. Bo czego serce jest pełne, o tym język rad mówi: i taka ust naszych ofiara wdzięczna jest Dobroczyńcy naszemu. Chwalebna rzecz jawnie i przed ludźmi dziękować Panu Bogu i przed Nim opowiedzieć wielkie rzeczy, które z nami uczynił i wychwalać Go przed wszystkimi ludźmi, jak upomina Izajasz: "Śpiewajcie dla Pana, bo uczynił wzniosłe rzeczy! Niech to będzie wiadome po całej ziemi". A tego nam najpilniej potrzeba, abyśmy za te dobrodziejstwa Boskie poprawę życia naszego podjęli. Bo dlatego nam Pan Bóg dobrze czyni, jak mówi Zachariasz, abyśmy wybawieni od nieprzyjaciół naszych, Jemu służyli w sprawiedliwości i pobożności przez wszystkie dni naszego życia. Oddając te nasze śluby, spoglądnijmy na życie nasze przeszłe i serce proste do posłuszeństwa Prawu Bożemu na przyszłość oddajmy. Wyrzućmy z niego, co by Pana Boga mierziło, a wszczepmy mocną, dobrą wolę poprawy wszelakiej w drogach sprawiedliwości Bożych.
Proście sobie Pana Boga o tę stateczność nabożeństwa i dobrej woli wykonania. Oddawania też ślubów naszych bez ofiary kościelnej nie czyńmy; bo w niej jest największe Boga uczczenie i Jemu za dobrodziejstwa dziękowanie. "Wejdę - mówi Dawid - w Twój dom - to jest w Kościół Twój - z całopaleniem i to wypełnię, co Ci ślubowałem". Tak wszyscy święci czynili i dzięki swoje przez ofiarę oddawali. W Starym Przymierzu były ofiary, które same z siebie Panu Bogu wdzięczne być nie mogły, chyba z samego nabożeństwa ofiarujących. U nas w Przymierzu Nowym przedziwna jest ofiara, która sama z siebie Bogu jest miła i którą słusznie nagradzać Panu Bogu za wzięte dobra możemy, gdy ją ofiarujemy.
Na koniec wzywajmy przeczystej Matki Bożej i wszystkich wybranych Bożych, aby za nas podziękowali i z nami ten pokłon Bogu przez Chrystusa Jezusa oddawali. Wołajmy na Przenajświętszą Matkę Bożą: Tyś się za nas wstawiła. Tyś Chrystusowi Synowi i Bogu Twemu do nóg upadała, aby nam łaskę uczynił. Ty podziękuj za nas, a niski nasz pokłon oddaj i powolność wszelaką na posłuszeństwo rozkazania Jego od nas obiecuj. W twoim Cię domu o to prosimy, w którym wielkie ludziom pociechy jednasz, zaleć wdzięczność naszą, a o dochowanie i rozmnożenie tego nabożeństwa proś, abyśmy łaski Syna Twego nigdy nie tracili i zawsze uczynkami dobrymi i życiem pobożnym wdzięcznymi się Jemu stawili.
|
|
|
|
W.
Pokłon oddajmy Królowej naszej, Dziewicy Maryi.
W.
Bo z Chrystusem króluje na wieki, alleluja.
K.
Piękna jak księżyc, jaśniejąca jak słońce, / potężna jak zbrojne zastępy.
W.
Bo z Chrystusem króluje na wieki, alleluja.
Ant.
Bądź nam, Maryjo, za dnia osłoną, * a światłem gwiazd wśród nocy, alleluja.
Pieśń (Iz 61, 10 - 62, 3)
Radość Nowego Jeruzalem
Ujrzałem Miasto Święte - Jeruzalem Nowe, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swojego męża (Ap 21, 2)
Tak bardzo weselę się w Panu, *
dusza moja raduje się w moim Bogu,
Gdyż odział mnie szatami zbawienia *
i okrył płaszczem sprawiedliwości,
Jak oblubieńca, który wkłada zawój, *
jak oblubienicę zdobną w swe klejnoty.
Tak jak ziemia wydaje swoje plony, *
jak ogród rozplenia swe zasiewy,
Tak Pan Bóg sprawi, że sprawiedliwość się rozmnoży *
i składane Mu będą hołdy wobec wszystkich narodów.
Ze względu na Syjon nie umilknę, *
ze względu na Jeruzalem nie spocznę,
Aż jej sprawiedliwość wzejdzie jak zorza *
i jak pochodnia zapłonie jej zbawienie.
Wtedy twoją sprawiedliwość ujrzą narody *
i chwałę twoją wszyscy królowie.
I nazwą cię nowym imieniem *
nadanym przez usta Pana.
Będziesz wspaniałą koroną w rękach Pana, *
diademem królewskim w dłoni twego Boga.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Pieśń (Iz 62, 4-5)
Chwała Nowego Jeruzalem
Oto przybytek Boga z ludźmi, i zamieszka wraz z nimi (Ap 21, 3)
Nie będą więcej mówić o tobie "Porzucona", *
nie powiedzą "Spustoszona" o twojej krainie.
Raczej cię nazwą "Moje w niej upodobanie", *
a twoją krainę "Poślubiona",
Bo spodobałaś się Panu *
i twoja kraina otrzyma męża.
Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, *
tak twój Budowniczy poślubi ciebie.
I jak oblubieniec cieszy się oblubienicą, *
tak twój Bóg rozweseli się tobą.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Pieśń (Syr 39, 13-16a)
Jakże wspaniałe są dzieła Twoje, Panie
Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam roznosić po wszystkich miejscach woń Jego poznania (2 Kor 2, 14)
Słuchajcie mnie, pobożni synowie, i rozwińcie się *
jak róża rosnąca nad strumieniem wody!
Jak Liban wydajcie woń przyjemną *
i zakwitnijcie jak lilia!
Mocnym głosem pieśń zaśpiewajcie, *
wysławiajcie Pana za wszystkie Jego dzieła!
Oddajcie chwałę Jego imieniu, †
pieśnią Go wywyższajcie *
przy dźwięku harf i wszelkich instrumentów,
A uwielbiając Go tak mówcie: *
"Wszystkie dzieła Pana są bardzo piękne!"
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Bądź nam, Maryjo, za dnia osłoną, / a światłem gwiazd wśród nocy, alleluja.
K.
Obdarzył Ją Pan władzą nad dziełami rąk swoich, alleluja.
W.
Wszystko złożył pod Jej stopy, alleluja.
|
|
Słowa Ewangelii według świętego Jana
|
J 19, 25-27
|
Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Po odczytaniu Ewangelii można dołączyć homilię wziętą z pism Ojców Kościoła; może ją także wygłosić przewodniczący albo wyznaczony przez przełożonego kapłan.
Ciebie, Boże, chwalimy,
Ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu,
wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie,
Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini
nieustannym głoszą pieniem:
Święty, Święty, Święty
Pan Bóg Zastępów!
Pełne są niebiosa i ziemia
majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny chór Apostołów,
Ciebie Proroków poczet chwalebny,
Ciebie wychwala
Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi
wysławia Kościół święty:
Ojca niezmierzonego majestatu,
godnego uwielbienia,
prawdziwego i Jedynego Twojego Syna,
Świętego także
Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, o Chryste,
Tyś Ojca Synem Przedwiecznym.
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo,
nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci,
otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz
w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia:
tak wszyscy wierzymy.
Błagamy Cię przeto: dopomóż swym sługom,
których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich
w wiekuistej chwale.
Następującą część hymnu można według uznania opuścić:
Zachowaj lud swój, o Panie,
i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi,
i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni
błogosławimy Ciebie
I wysławiamy imię Twe na wieki,
na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym
zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie,
zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami,
jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję,
nie będę zawstydzon na wieki.
Módlmy się.
Boże, Ty dałeś narodowi polskiemu w Najświętszej Maryi Pannie przedziwną pomoc i obronę, † spraw łaskawie, aby za wstawiennictwem naszej Matki i Królowej * religia nieustannie cieszyła się wolnością, a ojczyzna bezpieczeństwem.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
We wspólnym odprawianiu oficjum:
K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.
|
|
