|
Menu: |
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
Teksty Liturgia Horarum
|
|
|
|
|
|
Die 22 aprilis A.D. 2025
Octava Paschæ
Feria tertia
|
 |
Officium lectionis
V. † Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,
et in sæcula sæculórum. Amen. Allelúia.
Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
1 Hic est dies verus Dei,
sancto serénus lúmine,
quo díluit sanguis sacer
probrósa mundi crímina.
2 Fidem refúndit pérditis
cæcósque visu illúminat;
quem non gravi solvit metu
latrónis absolútio?
3 Opus stupent et ángeli,
pœnam vidéntes córporis
Christóque adhæréntem reum
vitam beátam cárpere.
4 Mystérium mirábile,
ut ábluat mundi luem,
peccáta tollat ómnium
carnis vitia mundans caro.
5 Quid hoc potest sublímius,
ut culpa quærat grátiam,
metúmque solvat cáritas
reddátque mors vitam novam?
6 Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
7 Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prænites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sæcula. Amen.
Ant. 1
Dóminus virtútum, ipse est Rex glóriæ, allelúia.
Psalmus 23
Domini in templum adventus
Christo apertœ sunt portœ cœli propter carnalem eius assumptionem (S. Irenæus)
Dómini est terra et plenitúdo eius, *
orbis terrárum et qui hábitant in eo.
Quia ipse super mária fundávit eum, *
et super flúmina firmávit eum.
Quis ascéndet in montem Dómini, *
aut quis stabit in loco sancto eius?
Innocens mánibus et mundo corde, †
qui non accépit in vanum nomen eius, *
nec iurávit in dolum.
Hic accípiet benedictiónem a Dómino, *
et iustificatiónem a Deo salutári suo.
Hæc est generátio quæréntium eum, *
quæréntium fáciem Dei Iacob.
Attóllite, portæ, cápita vestra, †
et elevámini, portæ æternáles, *
et introíbit rex glóriæ.
Quis est iste rex glóriæ? *
Dóminus fortis et potens, Dóminus potens in prœlio.
Attóllite, portæ, cápita vestra, †
et elevámini, portæ æternáles, *
et introíbit rex glóriæ.
Quis est iste rex glóriæ? *
Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Dóminus virtútum, ipse est Rex glóriæ, allelúia.
Ant. 2
Benedícite, gentes, Deum nostrum, quóniam pósuit ánimam meam ad vitam, allelúia.
Psalmus 65
Hymnus ad sacrificium gratiarum actionis
De resurrectione Domini et conversione gentium (Hesychius)
I
Iubiláte Deo, omnis terra, †
psalmum dícite glóriæ nóminis eius, *
glorificáte laudem eius.
Dícite Deo: "Quam terribília sunt ópera tua. *
Præ multitúdine virtútis tuæ blandiéntur tibi inimíci tui.
Omnis terra adóret te et psallat tibi, *
psalmum dicat nómini tuo".
Veníte, et vidéte ópera Dei, *
terríbilis in adinventiónibus super fílios hóminum.
Convértit mare in áridam, †
et in flúmine pertransíbunt pede; *
ibi lætábimur in ipso.
Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, †
óculi eius super gentes respíciunt; *
rebélles non exalténtur in semetípsis.
Benedícite, gentes, Deum nostrum, *
et audítam fácite vocem laudis eius;
qui pósuit ánimam nostram ad vitam, *
et non dedit in commotiónem pedes nostros.
Quóniam probásti nos, Deus; *
igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
Induxísti nos in láqueum, *
posuísti tribulatiónes in dorso nostro.
Imposuísti hómines super cápita nostra, †
transívimus per ignem et aquam, *
et eduxísti nos in refrigérium.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Benedícite, gentes, Deum nostrum, quóniam pósuit ánimam meam ad vitam, allelúia.
Ant. 3
Veníte, et audíte quanta fecit Dóminus ánimæ meæ, allelúia.
II
Introíbo in domum tuam in holocáustis; †
reddam tibi vota mea, quæ protulérunt lábia mea, *
et locútum est os meum in tribulatióne mea.
Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum, *
ófferam tibi boves cum hircis.
Veníte, audíte, †
et narrábo, omnes qui timétis Deum, *
quanta fecit ánimæ meæ.
Ad ipsum ore meo clamávi, *
et exaltávi in lingua mea.
Iniquitátem si aspéxi in corde meo, *
non exáudiet Dóminus.
Proptérea exaudívit Deus, *
atténdit voci deprecatiónis meæ.
Benedíctus Deus, qui non amóvit oratiónem meam *
et misericórdiam suam a me.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Veníte, et audíte quanta fecit Dóminus ánimæ meæ, allelúia.
V.
Deus suscitávit Christum a mórtuis, allelúia.
R.
Ut fides nostra et spes esset in Deo, allelúia.
|
|
De Epístola prima beáti Petri apóstoli
|
1, 22 - 2, 10
|
Vita filiorum Dei
Caríssimi: Animas vestras castificántes in obœdiéntia caritátis, in fraternitátis amóre, símplici ex corde ínvicem dilígite atténtius, renáti non ex sémine corruptíbili, sed incorruptíbili, per verbum Dei vivi et permanéntis in ætérnum. Quia omnis caro ut fenum, et omnis glória eius tamquam flos feni; exáruit fenum et flos eius décidit; verbum autem Dómini manet in ætérnum. Hoc est autem verbum quod evangelizátum est in vos.
Deponéntes ígitur omnem malítiam et omnem dolum, et simulatiónes et invídias et omnes detractiónes, sicut modo géniti infántes, rationábile sine dolo lac concupíscite, ut in eo crescátis in salútem, si tamen gustástis quóniam dulcis est Dóminus.
Ad quem accedéntes, lápidem vivum, ab homínibus quidem reprobátum, a Deo autem eléctum et honorificátum, et ipsi tamquam lápides vivi superædificámini, domus spiritális, sacerdótium sanctum, offérre spiritáles hóstias, acceptábiles Deo per Iesum Christum. Propter quod cóntinet Scriptúra: Ecce pono in Sion lápidem summum, angulárem, eléctum, pretiósum; et qui credíderit in eum non confundétur. Vobis ígitur honor credéntibus; non credéntibus autem lapis quem reprobavérunt ædificántes, hic factus est in caput ánguli, et lapis offensiónis, et petra scándali his qui offéndunt verbo nec credunt, in quo et pósiti sunt.
Vos autem genus eléctum, regále sacerdótium, gens sancta, pópulus acquisitiónis, ut virtútes annuntiétis eius, qui de ténebris vos vocávit in admirábile lumen suum; qui aliquándo non pópulus, nunc autem pópulus Dei, qui non consecúti misericórdiam, nunc autem misericórdiam consecúti.
|
|
|
1 Petr 2, 5. 9a
|
R.
Tamquam lápides vivi ædificámini, domus spiritális, in sacerdótium sanctum, * Offérre spiritáles hóstias, acceptábiles Deo per Iesum Christum, allelúia.
V.
Vos genus eléctum, regále sacerdótium, gens sancta, pópulus acquisitiónis. R. Offérre spiritáles hóstias, acceptábiles Deo per Iesum Christum, allelúia.
Ex Oratiónibus sancti Anastásii Antiochéni
(Oratio 4, 1-2: PG 89, 1347-1349)
Oportebat Christum pati, et sic intrare in gloriam suam
Cum se Christus per ea quæ dicébat et faciébat, verum Deum et Dóminum univérsi demonstrásset, dicébat discípulis suis ascensúrus Hierosólymam: Ecce ascéndimus Hierosólymam, et Fílius hóminis tradétur géntibus et pontifícibus et scribis, ad flagellándum et illudéndum et crucifigéndum. Aiébat autem hæc quæ erant consentánea prædictiónibus prophetárum, qui prædíxerant éxitum quem erat Hierosólymis factúrus. Cum ígitur divína Scriptúra a princípio prædixísset mortem Christi, et passiónes ante mortem; quæque post mortem córpori eius mórtuo accidérunt, et hunc Deum cui hæc accidérunt, impassíbilem et immortálem prædícit; áliter enim numquam Deus fúerit, nisi in veritátem incarnatiónis intuéntes, illinc causas ducámus recte et iuste utrúmque confiténdi, passiónem scílicet et impassibilitátem; ac causam quidem propter quam Verbum Dei, alióquin impassíbile, ad passiónem venit; quippe cum non posset áliter homo salvus fíeri; ipse solus novit, et quibus ipse apéruit: ómnia enim novit quæ Patris sunt, sicut Spíritus scrutátur profúnda mystéria.
Verúmtamen oportébat pati Christum; et non póterat pénitus non fíeri pássio, sicut ipse affirmávit, cum tardos et stultos vocávit eos qui ignorábant sic oportére Christum pati, et íngredi in glóriam suam. Síquidem exívit ad salútem pópuli sui, relícta glória illa quam habébat apud Patrem ántequam mundus fíeret; salus autem consummátio erat, quæ oportébat ut per passiónem fíeret, et auctóri vitæ nostræ ascriberétur, sicut Paulus docet, cum ait: Ipsum esse auctórem vitæ per passiónes consummátum. Et vidétur quodámmodo glória Unigéniti, extra quam ad breve tempus propter nos fúerat, per crucem eídem restitúta in carne assúmpta; ait enim sanctus Ioánnes in Evangélio suo, cum expónit, quæ esset aqua illa quam dixit Salvátor fluxísse tamquam flúmina de ventre credéntis: Hoc autem dixit de Spíritu sancto, quem acceptúri erant credéntes in eum: nondum enim datus erat Spíritus, quia Iesus nondum erat glorificátus; glóriam vocat mortem in cruce. Unde Dóminus, cum preces, ántequam crucem subíret, adhibéret, Patrem precabátur, ut glorificarétur ea glória quam habébat apud eum, ántequam mundus esset.
|
|
|
Hebr 2, 10; Ap 1, 6b; Lc 24, 26
|
R.
Decébat eum propter quem ómnia et per quem ómnia, qui multos fílios in glóriam addúxit, auctórem salútis eórum per passiónes consummáre. * Ipsi glória et impérium in sæcula sæculórum, allelúia.
V.
Opórtuit pati Christum, et intráre in glóriam suam. R. Ipsi glória et impérium in sæcula sæculórum, allelúia.
Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus *
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quæsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
in glória numerári.
Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest:
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sæculum, *
et in sæculum sæculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
non confúndar in ætérnum.
Orémus.
Deus, qui paschália nobis remédia contulísti, pópulum tuum cælésti dono proséquere, ut, perféctam libertátem assecútus, in cælis gáudeat unde nunc in terris exsúltat.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sæcula sæculórum. Amen.
Saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
|
|
