|
WERSJA PREMIUM: |
|
|
|
Tu jesteś: |
|
|
|
Menu: |
|
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
|
|
Kolor szat:
|
Czwartek, 10 kwietnia 2025
I tydzień psałterza
V tydzień Wielkiego Postu
|
 |
Jutrznia
(monastyczna LG)
(monastyczna LG)
K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie. 1 Oto znaki Bożej męki:
Żółć, plwociny, trzcina, ocet,
Gwoździe i żelazna włócznia,
Która święty bok przebiła;
Płyną z rany krew i woda,
Aby obmyć wszechświat cały.
2 Krzyżu wierny i szlachetny,
Spośród wszystkich drzew wybrany,
Żaden las nie zrodził drzewa
Piękniejszego ponad ciebie;
Słodkie belki, słodkie gwoździe,
Co dźwigają ciężar słodki!
3 Schyl gałęzie, drzewo wzniosłe,
Ulżyj członkom tak napiętym;
Niechże zmięknie pień twój twardy,
Aby na nim ciało Zbawcy
I najwyższej chwały Króla
Nie doznało udręczenia!
4 Tylko tyś jest godne przyjąć
Na ramiona okup ziemi
I ukazać port bezpieczny
Dla tonących w wirach świata,
Ciebie bowiem krew Baranka
Uświęciła swą czerwienią.
5 Cześć niech będzie Bogu Ojcu
I Synowi Jedynemu
Razem z Duchem równym Obu;
Chwała Bogu w Trójcy Świętej,
Który darzy nas i chroni
Swoją łaską miłosierną. Amen. 1 ant.
Niech dotrze do Ciebie moja modlitwa, Panie, * wysłuchaj mojego wołania.
Psalm 88
W ciężkim doświadczeniu
To jest wasza godzina i panowanie ciemności (Łk 22, 53)
Panie, mój Boże, wołam do Ciebie we dnie, *
żalę się przed Tobą w nocy.
Niech dotrze do Ciebie moja modlitwa, *
nakłoń ucha na moje wołanie.
Bo moja dusza nieszczęściem jest przepełniona, *
a życie moje zbliża się do Otchłani.
Zaliczono mnie do grona idących do grobu, *
stałem się jak mąż pozbawiony siły.
Między zmarłymi jest moje posłanie, *
tak jak poległych, którzy leżą w grobach,
O których Ty już więcej nie pamiętasz, *
nad którymi nie roztaczasz już opieki.
Strąciłeś mnie w otchłań najgłębszą, *
w mrok i przepaść.
Twój gniew mnie przygniata, *
spiętrzyły się nade mną jego fale.
Odsunąłeś ode mnie wszystkich przyjaciół, †
wzbudziłeś w nich do mnie odrazę, *
znalazłem się w więzieniu bez wyjścia.
Moje oczy słabną w nieszczęściu, †
każdego dnia wołam do Ciebie, Panie, *
ręce do Ciebie wyciągam.
Czy uczynisz cud dla umarłych? *
Czy wstaną cienie, by wielbić Ciebie?
Czy to w grobach sławi się Twoją łaskę, *
a wierność Twoją w miejscu zagłady?
Czy Twoje cuda widzi się w ciemnościach, *
a sprawiedliwość w krainie zapomnienia?
A ja wołam do Ciebie, Panie, *
niech nad ranem dotrze do Ciebie moja modlitwa.
Czemu odrzucasz mnie, Panie, *
i ukrywasz swoje oblicze przede mną?
Cierpię biedę i od młodości stoję na progu śmierci, *
dźwigałem Twoją grozę i osłabłem.
Przewalił się nade mną płomień Twego gniewu *
i złamały mnie Twoje groźby.
Zewsząd mnie otoczyły jak fale powodzi *
i topią mnie w jednym momencie.
Odsunąłeś ode mnie przyjaciół i towarzyszy, *
tylko ciemności mieszkają ze mną.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Niech dotrze do Ciebie moja modlitwa, Panie, / wysłuchaj mojego wołania.
2 ant.
Zbudź swą potęgę, Panie, * i przyjdź nam z pomocą.
Psalm 80
Nawiedź, Panie, swoją winnicę
Przyjdź, Panie Jezu! (Ap 22, 20)
Usłysz, Pasterzu Izraela, †
Ty, który jak trzodę prowadzisz ród Józefa, *
Ty, który zasiadasz nad cherubinami!
Ukaż się przed Efraimem, Beniaminem i Manassesem, *
zbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą.
Odnów nas, Boże, †
i rozjaśnij nad nami swoje oblicze, *
a będziemy zbawieni.
Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz *
pomimo modłów Twojego ludu?
Nakarmiłeś go chlebem płaczu, *
obficie napoiłeś łzami.
Uczyniłeś nas przyczyną zwady sąsiadów, *
a wrogowie nasi z nas szydzą.
Odnów nas, Boże Zastępów, †
i rozjaśnij nad nami swoje oblicze, *
a będziemy zbawieni.
Przeniosłeś winorośl z Egiptu *
i zasadziłeś ją wygnawszy pogan.
Przygotowałeś dla niej glebę, *
a ona zapuściła korzenie i napełniła ziemię.
W jej cieniu skryły się góry, *
jej gałęzie okryły potężne cedry.
Rozpostarła swe pędy aż do Morza, *
aż do Rzeki swoje latorośle.
Dlaczego zburzyłeś jej ogrodzenie *
i każdy przechodzień zrywa jej grona?
Niszczy ją dzik leśny *
i obgryzają polne zwierzęta.
Powróć, Boże Zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
A ci, którzy ją spalili i wycięli, *
niech zginą od grozy Twojego oblicza.
Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, *
nad synem człowieczym, którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
Odnów nas, Panie, Boże Zastępów, †
i rozjaśnij nad nami swoje oblicze, *
a będziemy zbawieni.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Zbudź swą potęgę, Panie, / i przyjdź nam z pomocą.
3 ant.
Mój lud z weselem przyjdzie na górę Syjonu * i błogosławieństwem się nasyci.
Pieśń (Jr 31, 10-14)
Szczęście wyzwolonego ludu
Jezus miał umrzeć, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno (J 11, 51. 52)
Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
"Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem".
Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszych od niego.
Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu †
i rozradują się błogosławieństwem Pana: *
zbożem, winem, oliwą, owcami i wołami.
Ich życie stanie się podobne do zroszonego ogrodu *
i już nigdy więcej sił im nie zabraknie.
Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu, *
a młodzieńcy i starcy cieszyć się będą.
Smutek ich bowiem zamienię w radość, *
pocieszę i rozweselę po ich troskach.
Tłuszczem z ofiar obficie obdarzę kapłanów, *
i błogosławieństwem mój lud się nasyci.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Mój lud z weselem przyjdzie na górę Syjonu i błogosławieństwem się nasyci.
4 ant.
Przed obliczem Pana zadrżała ziemia, * pyłem są przed Nim wszystkie narody.
Psalm 114/117
Wyjście Izraela z Egiptu Chwała miłosiernemu Bogu
Wy, którzyście wzgardzili tym światem, zrozumcie, że i wy także wyszliście z Egiptu (św. Augustyn) Niech poganie wielbią Boga za okazane sobie miłosierdzie (por. Rz 15, 9) Gdy Izrael wychodził z Egiptu, *
dom Jakuba od ludu obcego,
Przybytkiem jego stał się Juda, *
Izrael jego królestwem.
Morze to ujrzało i uciekło, *
Jordan swój bieg odwrócił,
Góry skakały jak barany, *
pagórki niby jagnięta.
Cóż ci jest, morze, że uciekasz? *
Czemu bieg swój odwracasz, Jordanie?
Góry, czemu skaczecie jak barany *
i niby jagnięta, pagórki?
Drżyj, ziemio, przed obliczem Pana, *
przed obliczem Boga Jakuba,
Który zmienia opokę w jezioro, *
a skałę w źródło wody.
Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy!
Bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen. Ant.
Przed obliczem Pana zadrżała ziemia, / pyłem są przed Nim wszystkie narody. | |
Hbr 2, 9b-10
| |
|
Widzimy Jezusa chwałą i czcią ukoronowanego za cierpienia śmierci, iż z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci. Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie. K.
Bóg mnie wyzwoli * Od sideł moich wrogów. W. Bóg mnie wyzwoli / Od sideł moich wrogów. K. I od złości ludzkich języków. W. Od sideł moich wrogów. K. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. W. Bóg mnie wyzwoli / Od sideł moich wrogów. | |
Łk 1, 68-79 | |
Ant.
Powiedział Jezus do tłumu i arcykapłanów: * Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; / wy zaś nie słuchacie, bo z Boga nie jesteście.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, *
bo lud swój nawiedził i wyzwolił.
I wzbudził dla nas moc zbawczą *
w domu swego sługi Dawida.
Jak zapowiedział od dawna *
przez usta swych świętych proroków,
Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół *
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
Że naszym ojcom okaże miłosierdzie *
i wspomni na swe święte przymierze,
Na przysięgę, którą złożył *
ojcu naszemu Abrahamowi.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani, *
służyć Mu będziemy bez trwogi,
W pobożności i sprawiedliwości przed Nim *
po wszystkie dni nasze.
A ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, *
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi.
Jego ludowi dasz poznać zbawienie *
przez odpuszczenie grzechów.
Dzięki serdecznej litości naszego Boga, *
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,
By oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, *
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Powiedział Jezus do tłumu i arcykapłanów: / Kto z Boga jest, słów Bożych słucha; / wy zaś nie słuchacie, bo z Boga nie jesteście.
Chrystus Pan objawił się jako światłość świata, abyśmy nie chodzili w ciemności, lecz mieli światło życia. Błagajmy Go z pokorą: Niech Twoje słowo oświeca nasze drogi! Najłaskawszy Boże, dopomóż nam dzisiaj postępować w naśladowaniu Ciebie; - niechaj nasza natura, upadła wskutek grzechu pierwszego Adama, zostanie uleczona przez drugiego, którym jest Chrystus. Niech Twoje słowo oświeca nasze drogi! Niechaj Twe słowo będzie pochodnią dla stóp naszych, - abyśmy postępując zgodnie z prawdą, wzrastali w Tobie przez miłość. Niech Twoje słowo oświeca nasze drogi! Naucz nas czynić wszystkim dobrze ze względu na Ciebie, - aby Kościół stawał się coraz bardziej światłem dla całej ludzkiej rodziny. Niech Twoje słowo oświeca nasze drogi! Spraw, abyśmy przez szczere nawrócenie pogłębiali naszą przyjaźń z Tobą - i wynagradzali za zniewagi wyrządzone Twojej mądrości i miłości. Niech Twoje słowo oświeca nasze drogi! | |
|
Po prośbach przełożony odmawia lub śpiewa Modlitwę Pańską aż do słów "i nie wódź nas na pokuszenie" włącznie, na którą wszyscy odpowiadają "ale nas zbaw ode złego". W razie nieobecności przełożonego Modlitwę Pańską odmawiają lub śpiewają wszyscy:
K. Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie, W. ale nas zbaw ode złego.
Wszechmogący Boże, przyjdź z pomocą Twoim wiernym, którzy zanoszą prośby do Ciebie pokładając ufność w Twoim miłosierdziu; † spraw, aby oczyszczeni ze zmazy grzechów trwali w świętym życiu * i otrzymali obiecane dziedzictwo.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Jeśli kapłan lub diakon przewodniczy oficjum, zwraca się do wiernych ze słowami:
Można użyć innego, uroczystego błogosławieństwa.K. Pan z wami. W. I z duchem twoim. K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, † i Duch Święty. W. Amen. Jeśli wierni mają się rozejść, dodaje się wezwanie: K. Idźcie w pokoju Chrystusa. W. Bogu niech będą dzięki. W razie nieobecności kapłana lub diakona tę Godzinę kończy się mówiąc: K. Błogosławmy Panu. W. Bogu niech będą dzięki. W oficjum odmawianym indywidualnie mówi się: Niech nas Pan błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego. Amen. Zgodnie ze zwyczajem, Jutrznię można zakończyć wspomnieniem o braciach (siostrach) nieobecnych: K. Pomoc Boża niech będzie zawsze z nami. W. I z naszymi braćmi (siostrami) nieobecnymi. Amen. | |
