Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
i na wieki wieków. Amen.
Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.
1 Przed Tobą, Ojcze, stajemy skruszeni
I obciążeni winami,
A niosąc w sobie bezsilną samotność,
Szukamy Twojej pomocy.
2 Bo przecież jesteś troskliwym pasterzem
I nie chcesz śmierci grzesznika,
Lecz by przed Tobą ukorzył się szczerze,
A przez to życie otrzymał.
3 W tym świętym czasie powrotu do Ciebie,
Gdy dajesz łaskę pokuty,
O miłosierdzie błagamy z nadzieją
I zło naprawić pragniemy.
4 Potężne światło, jaśniejsze od słońca,
Którego tarcza już wschodzi,
Wielbimy Ciebie, nasz Boże i Panie,
W Najświętszej Trójcy Jedyny. Amen.
1 ant.
Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza, * bo w Tobie, Panie, pokładam nadzieję.
Psalm 143, 1-11
Modlitwa w ucisku
Człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa (Ga 2, 16)
Usłysz, Panie, modlitwę moją,
w swojej wierności przyjm moje błaganie, *
wysłuchaj mnie w swej sprawiedliwości.
Nie wzywaj na sąd swojego sługi, *
bo nikt z żyjących nie jest sprawiedliwy przed Tobą.
Albowiem prześladuje mnie nieprzyjaciel,
moje życie na ziemię powalił, *
pogrążył mnie w ciemnościach, jak dawno umarłych.
A we mnie duch mój omdlewa, *
zamiera we mnie serce.
Wspominam dni dawno minione,
rozmyślam o wszystkich Twych dziełach, *
rozważam dzieło rąk Twoich.
Wyciągam do Ciebie ręce, *
jak zeschła ziemia pragnie Cię moja dusza.
Wysłuchaj mnie prędko, Panie, *
albowiem duch mój omdlewa.
Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza, *
bym się nie stał podobny do tych, którzy schodzą do grobu.
Daj mi już o świcie doznać łaski Twojej, *
bo w Tobie pokładam nadzieję.
Pokaż mi drogę, którą mam kroczyć, *
bo wznoszę ku Tobie moją duszę.
Wybaw mnie, Panie, od moich wrogów, *
uciekam się do Ciebie.
Naucz mnie spełniać Twoją wolę, *
bo Ty jesteś moim Bogiem.
Niech mnie Twój dobry duch prowadzi *
po bezpiecznej równinie.
Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, zachowaj mnie przy życiu, *
w swej sprawiedliwości wyprowadź mnie z niedoli.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza, / bo w Tobie, Panie, pokładam nadzieję.
2 ant.
Będę Cię chwalił wśród ludów, Panie, * zaśpiewam Ci psalm wśród narodów.
Psalm 108
Bóg nadzieją swego ludu
Ponieważ Syn Boży został wyniesiony ponad niebiosa, Jego chwała jest głoszona po całej ziemi (Arnobiusz)
Serce moje jest mocne, Boże,
mocne jest moje serce, *
zaśpiewam psalm i zagram.
Zbudź się, duszo moja,
zbudź się, harfo i cytro, *
a ja obudzę jutrzenkę.
Będę Cię chwalił wśród ludów, Panie, *
zaśpiewam Ci psalm wśród narodów.
Bo Twoja łaska sięga aż do nieba, *
a wierność Twoja po chmury.
Wznieś się ponad niebiosa, Panie, *
nad całą ziemią Twoja chwała.
Aby ocaleli, których Ty miłujesz, *
wspomóż nas Twoją prawicą i wysłuchaj.
Bóg przemówił w swojej świątyni:
"Będę się radował i podzielę Sychem, *
a dolinę Sukkot wymierzę.
Do mnie należy Gilead i ziemia Manassesa,
Efraim jest szyszakiem mej głowy, *
Juda berłem moim.
Moab jest moją misą do mycia,
na Edomie mój but postawię, *
zatriumfuję nad Filisteą!"
Któż mnie wprowadzi do miasta warownego? *
Któż mnie doprowadzi do Edomu?
Czyż nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś *
i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, *
bo ludzkie wsparcie jest zawodne.
Dokonamy w Bogu czynów pełnych mocy, *
a On podepcze naszych nieprzyjaciół.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Będę Cię chwalił wśród ludów, Panie, / zaśpiewam Ci psalm wśród narodów.
3 ant.
Szczęśliwy człowiek, * który w swym sercu rozważa drogi mądrości.
Pieśń (Syr 14, 20-21; 15, 3-4. 5a-6b)
Szczęście mędrca
Wszyscy synowie mądrości przyznali jej słuszność (Łk 7, 35)
Szczęśliwy człowiek, który w mądrości się ćwiczy *
i który się radzi swojego rozumu,
Który w swym sercu rozważa jej drogi *
i roztrząsa jej ukryte sprawy.
Ona zaś nakarmi go chlebem rozumu *
i napoi wodą mądrości.
Oprze się na niej i nie upadnie, *
zbliży się do niej i nie dozna zawodu.
Mądrość wywyższy go ponad jego bliskich, *
a on imię wieczne odziedziczy.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Szczęśliwy człowiek, / który w swym sercu rozważa drogi mądrości.
4 ant.
Święci radują się swoim Królem * i cieszą się w chwale.
Psalm 149
Radość świętych
Synowie Kościoła, synowie nowego ludu, radują się swym Królem, Chrystusem (Hezychiusz)
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
a synowie Syjonu radują swym Królem.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach, *
a miecz obosieczny w ich ręku,
Aby pomścić się na poganach *
i karę wymierzyć narodom,
Aby ich królów zakuć w kajdany, *
a dostojników w żelazne łańcuchy,
Aby się spełnił wydany na nich wyrok. *
To jest chwałą wszystkich świętych Jego.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant.
Święci radują się swoim Królem / i cieszą się w chwale.