WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Zajrzyj też na półkę:
Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

28 października
Święci Apostołowie Szymon i Juda Tadeusz

Święty Szymon Apostoł
Ewangelie wymieniają św. Szymona w ścisłym gronie uczniów Pana Jezusa. Jest on chyba najmniej znanym spośród nich. Ewangelie wspominają o nim tylko trzy razy. Mateusz i Marek dają mu przydomek Kananejczyk (Mt 10, 4; Mk 3, 18). Dlatego niektórzy Ojcowie Kościoła przypuszczali, że pochodził on z Kany Galilejskiej i był panem młodym, na którego weselu Chrystus Pan uczynił pierwszy cud. Współczesna egzegeza dopatruje się jednak w słowie Kananejczyk raczej znaczenia "gorliwy", gdyż tak je również można tłumaczyć. Łukasz wprost daje Szymonowi przydomek Zelotes, czyli gorliwy (Łk 6, 15). Specjalne podkreślenie w gronie Apostołów, że Szymon był gorliwy, może oznaczać, że faktycznie wyróżniał się wśród nich prawością i surowością w zachowywaniu prawa mojżeszowego i zwyczajów narodu.
Szymon Kananejczyk jest we wszystkich czterech katalogach Apostołów wymieniany zawsze obok św. Jakuba i św. Judy Tadeusza, "braci" (stryjecznych albo ciotecznych) Chrystusa, czyli Jego kuzynów (Mt 10, 4; Mk 3, 18; Łk 6, 15; Dz 1, 13). Czy był nim także i Szymon? Według Ewangelii św. Mateusza wydaje się to być pewnym (Mt 13, 55). Także i w tradycji chrześcijańskiej mamy nikłe wiadomości o Szymonie. Miał być bratem Apostołów: Jakuba Młodszego i Judy Tadeusza. Będąc krewnym Pana Jezusa, miał według innych zasiąść na stolicy jerozolimskiej po Jakubie Starszym i Jakubie Młodszym jako trzeci biskup i tam ponieść śmierć za cesarza Trajana, kiedy miał już ponad sto lat.
Są jednak pisarze, którzy twierdzą, że Szymon Apostoł nie był krewnym Jezusa i jest osobą zupełnie inną od Szymona, biskupa Jerozolimy, który poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Trajana. Powołują się oni na to, że tradycja łączy go ze św. Judą Tadeuszem tylko dlatego, jakoby miał z nim głosić Ewangelię nad Morzem Czerwonym i w Babilonii, a nawet w Egipcie - i poza Palestyną razem z nim miał ponieść śmierć. Według tej tradycji obchodzi się ich święto tego samego dnia. Również ikonografia chrześcijańska dość często przedstawia razem obu Apostołów.
O przecięciu Szymona piłą na pół, jak głosi legenda (a nawet - piłą drewnianą), dowiadujemy się z jego średniowiecznych żywotów. Ciało św. Szymona, według świadectwa mnicha Epifaniusza (w. IX), miało znajdować się w Nicopolis (północna Bułgaria), w kościele wystawionym ku czci Apostoła. W kaplicy świętych Szymona i Judy w bazylice św. Piotra, która obecnie jest także kaplicą Najświętszego Sakramentu, mają znajdować się relikwie obu Apostołów. Część relikwii ma posiadać również katedra w Tuluzie. Św. Szymon jest patronem diecezji siedleckiej oraz farbiarzy, garncarzy, grabarzy i spawaczy.

W ikonografii św. Szymon w sztuce wschodniej przedstawiany jest z krótkimi włosami lub łysy, w sztuce zachodniej ma dłuższe włosy i kędzierzawą brodę. Jego atrybutami są: księga, kotwica, palma i piła (drewniana), którą miał być rozcięty, topór, włócznia.


Święty Juda Tadeusz, Apostoł O życiu św. Judy nie wiemy prawie nic. Miał przydomek Tadeusz, czyli "Odważny" (Mt 10, 3; Mk 3, 18). Nie wiemy, dlaczego Ewangeliści tak go nazywają. Był bratem św. Jakuba Młodszego, Apostoła (Mt 13, 55), dlatego bywa nazywany również Judą Jakubowym (Łk 6, 16; Dz 1, 13). Nie wiemy, dlaczego Orygenes, a za nim inni pisarze kościelni nazywają Judę Tadeusza także przydomkiem Lebbeusz. Mogłoby to mieć jakiś związek z sercem (hebrajski wyraz leb znaczy tyle, co serce) albo wywodzić się od pewnego wzgórza w Galilei, które miało nazwę Lebba. Był jednym z krewnych Jezusa. Prawdopodobnie jego matką była Maria Kleofasowa, o której wspominają Ewangelie.
Imię Judy umieszczone na dalszym miejscu w katalogu Apostołów sugeruje jego późniejsze wejście do grona uczniów. To on przy Ostatniej Wieczerzy zapytał Jezusa: "Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?" Zasadne jest zatem przypuszczenie, że św. Juda, przystępując do grona Apostołów, kierował się na początku perspektywą zrobienia przy Chrystusie kariery.
Juda jest autorem jednego z listów Nowego Testamentu. Sam w nim nazywa siebie bratem Jakuba (Jud 1). Z listu wynika, że prawdopodobnie był człowiekiem wykształconym. List ten napisał przed rokiem 67, gdyż zapożycza od niego pewne fragmenty i słowa nawet św. Piotr. Po Zesłaniu Ducha Świętego Juda głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii; niektóre z wędrówek misyjnych odbył razem ze św. Szymonem. Część tradycji podaje, że razem ponieśli śmierć męczeńską. Inne mówią, że Szymon został zabity w Jerozolimie, a Juda Tadeusz prawdopodobnie w Libanie lub w Persji.
Hegezyp, który żył w wieku II, pisał, że Juda był żonaty, kiedy wstąpił do grona Apostołów. Dlatego podejrzliwy na punkcie władzy cesarz Domicjan kazał wezwać do Rzymu wnuków św. Judy w obawie, aby oni - jako "krewni" Jezusa - nie chcieli kiedyś sięgnąć także po jego cesarską władzę. Kiedy jednak ujrzał ich i przekonał się, że są to ludzie prości, odesłał ich do domu.
Kult św. Judy Tadeusza jest szczególnie żywy od XVIII w. w Austrii i w Polsce. Bardzo popularne jest w tych krajach nabożeństwo do św. Judy jako patrona od spraw beznadziejnych. Z tego powodu w wielu kościołach odbywają się specjalne nabożeństwa ku jego czci, połączone z odczytaniem próśb i podziękowań. Czczone są także jego obrazy. Jest patronem diecezji siedleckiej i Magdeburga. Jest także patronem szpitali i personelu medycznego.

W ikonografii św. Juda Tadeusz przedstawiany jest w długiej, czerwonej szacie lub w brązowo-czamym płaszczu. Trzyma mandylion z wizerunkiem Jezusa - według podania jako krewny Jezusa miał być do Niego bardzo podobny. Jego atrybutami są: barka rybacka, kamienie, krzyż, księga, laska, maczuga, miecz, pałki, którymi został zabity, topór.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Biblia Tysiąclecia
List św. Judy
 
Benedykt XVI
Święci Szymon i Juda Tadeusz
Audiencja generalna, 11 października 2006 r.
ks. Tomasz Jaklewicz
Apostołowie z drugiej linii
ks. Tomasz Jaklewicz
Odważny i gorliwy
Marek Wójtowicz SJ
Świadkowie Jezusa
ks. Tarsycjusz Sinka CM
Św. Szymon
bp Kazimierz Romaniuk
Św. Juda Tadeusz
ks. Józef Jachimczak CM
Św. Tadeusz
ks. Artur Stopka
Trudne nie znaczy beznadziejne
Anna Duszeńko
Święci Apostołowie Szymon Gorliwy i Juda Tadeusz
wiara.pl
Litania do św. Judy Tadeusza
wiara.pl
Atrybuty św. Szymona
wiara.pl
Atrybuty św. Judy Tadeusza
adonai.pl
Nowenna do św. Judy Tadeusza
 
Mira Majdan
Święty Juda Tadeusz
Życiorys, nowenna, modlitwy

Niniejsza książeczka, poza udaną próbą rekonstrukcji obrazu postaci św. Judy, zawiera teksty tradycyjnych i współczesnych modlitw przez jego wstawiennictwo. Co więcej, pomaga zrozumieć fenomen świętego, który nie koncentrując na sobie, wciąż na nowo udowadnia swoim czcicielom, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych.
praca zbiorowa
Nabożeństwa do świętych
szczególnego wstawiennictwa

Książka zawiera m.in. modlitwy za wstawiennictwem św. Rity, św. Ojca Pio, św. Judy Tadeusza, św. Antoniego Padewskiego, Czternastu Świętych Wspomożycieli oraz modlitwy do św. Aniołów i egzorcyzmy.
Stanisław Mrozek SJ
Patroni od spraw trudnych i beznadziejnych

Książeczka przedstawia sylwetki świętych: Judy Tadeusza, Rity, Ekspedyta i Peregryna. Poza notami biograficznymi zawiera litanie, nowenny i modlitwy okolicznościowe - sięgaj po nie z wiarą, a na pewno zostaniesz wysłuchany według najlepszej woli Bożej.
ks. Józef Jachimczak CM
Nowenna do św. Judy Tadeusza

Kult św. Judy Tadeusza był żywy w wielu krajach - także w Polsce. Odbierał i nadal odbiera cześć jako patron od spraw trudnych i beznadziejnych. W wielu kościołach naszej Ojczyzny odbywają się raz w tygodniu specjalne nabożeństwa ku czci św. Judy Tadeusza z odczytaniem próśb i podziękowań.
Benedykt XVI
Blisko, najbliżej Chrystusa
Apostołowie i pierwsi uczniowie

Ci, którzy byli blisko, najbliżej Chrystusa mogą nam o Nim powiedzieć najwięcej. Każdy z nich miał osobiste doświadczenie Jezusa, słyszał Jego słowa, widział cuda, dzielił się swoim doświadczeniem z innymi, opowiadał o śmierci i zmartwychwstaniu Pana. Większość z nich swoją wiarę poświadczyła męczęńską śmiercią.
Benedykt XVI
Apostołowie i pierwsi uczniowie Jezusa

Książka zawiera cykl katechez wygłoszonych przez papieża Benedykta XVI podczas audiencji generalnych między 16 marca 2006 r. a 14 lutego 2007 r. Zbiór prezentuje papieskie nauczanie dotyczące Apostołów i pierwszych uczniów Jezusa.
Benedykt XVI
Apostołowie

W tym niezwykłym albumie Benedykt XVI krok po kroku kreśli jasnym, głębokim i tchnącym świeżością językiem drogi życia Apostołów, w tym ich przemiany duchowe. Słowa papieskie poświęcone najbliższym towarzyszom Chrystusa uzupełniono elementami artystycznymi, reprodukcjami obrazów, które powstały w pracowniach największych mistrzów; te dzieła to kamienie milowe w historii sztuki.
Gianfranco Ravasi
Twarze Biblii

Na stronach tej książki proponujemy galerię portretów biblijnych. Pojawią się w niej święci, patriarchowie, prorocy, mędrcy, Apostołowie i wiele skromniejszych postaci, naznaczonych ograniczeniami podobnymi do tych, jakie charakteryzują mężczyzn i kobiety wszystkich czasów i krajów. Ukazują się nam zgodnie z porządkiem niedziel, świąt i uroczystości roku liturgicznego, według potrójnego cyklu czytań biblijnych proponowanych w roku A, B i C.
Giovanni Ciravegna
Apostołowie i Ewangeliści

Książka zawiera bogato ilustrowane krótkie i pouczające katechezy-życiorysy najważniejszych świadków życia Jezusa Chrystusa - Apostołów i Ewangelistów. Katechezy mogą być wielką pomocą w nauczaniu dla dzieci ze szkół podstawowych oraz dla rodziców, babć i dziadków, którzy chcą wprowadzić dzieci w świat Ewangelii i podstaw wiary.
praca zbiorowa
Nabożeństwo do Apostołów

Książka jest zbiorem modlitw i nabożeństw do świętych Apostołów ułożonych według dat ich świąt.

Ostatnia aktualizacja: 12.10.2024


Wspieraj nas na Patronite
Postaw nam kawę na buycoffee.to

Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Cezarei Kapadockiej - św. Firmiliana, biskupa. Uwikłany był w wiele współczesnych sporów teologiczno-dyscyplinarnych, ale z samych ech, jakie one wywoływały, widać, jak wielkim autorytetem cieszył się w episkopacie chrześcijańskiego Wschodu. Zmarł w roku 268. Synaksaria greckie wspominają go razem z Malchionem jako pogromiciela Pawła z Samosaty.

oraz:

świętych męczenników Anastazji i Cyryla (+ poł. III w.); św. Cyryli, męczennicy (+ poł. III w.); św. Farona, biskupa (+ ok. 670); św. Fidelisa, męczennika (+ III/IV w.); św. Honorata, biskupa (+ ok. 397)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG