Gerhard Hirschfelder urodził się 17 lutego 1907 r. w Kłodzku jako nieślubne dziecko Marii Hirschfelder. Dwa dni po urodzeniu został ochrzczony w kłodzkim kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W rodzinnym mieście w 1926 r. zdał maturę i udał się na studia teologiczne do Wrocławia. Jako nieślubne dziecko miał problemy, by móc te studia rozpocząć. 29 grudnia 1931 r. przyjął święcenia diakonatu, rok później - 31 stycznia 1932 r. - z rąk kard. Adolfa Bertrama otrzymał święcenia kapłańskie we Wrocławiu.
Przez siedem lat pracował jako wikariusz parafii w Czermnej. Zajmował się tam duszpasterstwem dzieci i młodzieży. Z powodu bezkompromisowej postawy moralnej stał się niewygodnym dla władz narodowosocjalistycznych. Jego nauki cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród młodych ludzi. Próbowano go zastraszać: jego kazania były ostentacyjnie notowane, wzywano go na przesłuchania, został także pobity przez bojówkarzy. W kazaniach otwarcie występował przeciw socjalistom, bronił zasad wiary chrześcijańskiej i Krzyża przed bezczeszczeniem. Rozwijał katolickie organizacje młodzieżowe, które miały zapobiec szerzeniu się ideologii narodowosocjalistycznej.
Po kilku latach posługi w Czermnej został przeniesiony do Bystrzycy Kłodzkiej, co miało zapewnić mu większe bezpieczeństwo wobec nasilających się szykan. Mimo to 1 sierpnia 1941 r. został aresztowany przez gestapo. Bezpośrednią przyczyną aresztowania stały się wypowiedziane przez niego podczas kazania słowa, wkrótce po prowokacyjnym zbezczeszczeniu przez faszyzującą młodzież barokowej kapliczki wraz z krzyżem, stojącej przy drodze do wsi Wyszki: "Wer der Jugend den Glauben an Christus aus dem Herzen reißt, ist ein Verbrecher!" ("Kto wyrywa młodzieży z serc wiarę w Chrystusa, jest zbrodniarzem!").
Po czteromiesięcznym pobycie w więzieniu w Kłodzku, w połowie grudnia 1941 r. został bez wyroku sądowego wywieziony - najpierw do Wiednia, a potem do obozu koncentracyjnego KL Dachau. Otrzymał tam numer 28972 i został osadzony razem z polskimi księżmi. Zmarł na zapalenie płuc 1 sierpnia 1942 r. w obozowym lazarecie, z powodu skrajnego wyczerpania i niedożywienia. Urna z jego prochami znajduje się na cmentarzu w Czermnej.
Jego beatyfikacji - na polecenie Benedykta XVI - dokonał 19 września 2010 r. w katedrze w Münster kard. Joachim Meisner. Jest pierwszym błogosławionym pochodzącym z terenu obecnej diecezji świdnickiej.

opracowano na podstawie Wikipedii