Do grona czczonych dziś Założycieli należeli: Aleksy Falconieri, Bartłomiej Amidei, Benedykt Antella, Buonfiglio Monaldi, Gerardino Sostegni, Hugo Lippi-Uguccioni oraz Jan Buonagiunta Monetti.
Najbardziej znanym z nich jest św. Aleksy Falconieri. Był kupcem i mieszkał we Florencji w czasach, kiedy kraj przeżywał rozdarcie i bratobójcze walki. W 1215 roku w samą Wielkanoc przy Ponte Vecchio we Florencji miała pojawić się Matka Boża cała we łzach, opłakująca to, że Jej dzieci są między sobą rozdarte nienawiścią i wojną. Dnia 15 sierpnia 1233 roku Matka Boża miała pojawić się po raz drugi, okryta żałobą, pełna boleści. Reakcją na te objawienia było to, że wraz z sześcioma rówieśnikami, również florenckimi kupcami, Aleksy porzucił zajęcia i usunął się na ubocze, gdzie żył w ubóstwie i pokucie. Założył z nimi pobożną konfraternię, która podejmowała zadośćuczynienie za życie i grzechy współziomków. Z czasem przeniosła się ona na Monte Senario, gdzie powstał skromny dom i kaplica Matki Bożej. Członkowie konfraterni rozważali Mękę Pańską i mieli żywą cześć do Matki Bożej Bolesnej. Tak powstał nowy zakon, tzw. serwitów, czyli sług Maryi. Wspólnota przyjęła regułę św. Augustyna, a część konstytucji przejęła od dominikanów.
Jako wędrowni kaznodzieje serwici przemierzyli Italię, Francję, Niemcy i Węgry. Dotarli nawet do Polski. W 1304 r. Stolica Apostolska zatwierdziła ich Zakon. Istnieje on do dzisiaj. Największą sławą okrył zakon św. Filip Benicjusz (+ 1285), który stał się prawodawcą tej rodziny zakonnej i najbardziej przyczynił się do jej rozpowszechnienia. Innym znanym serwitą był św. Peregryn Laziosi (+ 1345), patron chorych na raka. Niebawem powstał także zakon żeński, serwitek, którego założycielką była św. Juliana Falconieri (1270-1341), bratanica Aleksego.
Aleksy zmarł 17 lutego 1310 r., dożywszy 100 lat. Papież Benedykt XIII wszystkich siedmiu pierwszych serwitów wyniósł do chwały ołtarzy w latach 1717-1725, a papież Leon XIII zaliczył ich w poczet świętych 15 stycznia 1888 roku jako Siedmiu Świętych Założycieli Zakonu Serwitów Najświętszej Maryi Panny (nazywanych także Braćmi z Monte Senario). Ich relikwie przechowywane są w sanktuarium na Monte Senario.
|
Więcej informacji:
 |
wiara.pl
Kupcy maryjni
|
 |
Święci Pańscy
Św. Aleksy Falconieri
|
|
 |
brewiarz.pl
Z legendy o powstaniu Zakonu Serwitów NMP
|
 |
Zakony i zgromadzenia zakonne na świecie
Serwici
|
|
 |
praca zbiorowa
Św. Peregryn Laziosi Patron chorych na raka. Modlitewnik
Święty Peregryn Laziosi żył na przełomie XII i XIV wieku. Po burzliwej młodości wstąpił do zakonu serwitów. Kiedy miał 60 lat, zachorował na raka nogi, z którego został w cudowny sposób uleczony w przededniu planowanej amputacji.
|
 |
Juan Maria Laboa
Mnisi Wschodu i Zachodu Historia monastycyzmu chrześcijańskiego
Atlas jest próbą całościowego przedstawienia fenomenu życia zakonnego w chrześcijaństwie. Autorzy śledzą kolejne fazy rozwojowe monastycyzmu od starożytnych początków po czasy współczesne. Zwracają uwagę na punkty zwrotne, postaci wielkich reformatorów, opisują formacje i nurty.
|
 |
ks. Czesław Krakowiak
Profesja zakonna
Profesję zakonną można określić jako publiczny obrzęd liturgiczny będący jednocześnie aktem prawnym, przez który osoba wobec Boga i Kościoła zobowiązuje się do zachowania trzech rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, zostaje konsekrowana Bogu i włączona do instytutu życia konsekrowanego...
|
 |
Jacek Zdrzałek CssR
Czy jeszcze ślubować rady ewangeliczne?
Jednym ze sposobów naśladowania Jezusa są rady ewangeliczne, które ślubują osoby konsekrowane. W książce tej pragnę podzielić się pewnymi wiadomościami i przemyśleniami na ten temat, które mogą pomóc w przeżywaniu zakonnych dni skupień i rekolekcji. Może sprawią one, że odnowa, do której jesteśmy wciąż wzywani, dotrze do najtajniejszych głębi naszej zakonnej konsekracji.
|
|
|