WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

29 stycznia
Święty Józef Freinademetz, prezbiter

Zobacz także:

Święty Józef Freinademetz
Józef urodził się 15 kwietnia 1852 r. w Dolomitach w północnych Włoszech. Pochodził z ubogiej rodziny chłopskiej. W 1862 r. rozpoczął naukę w szkole w Bressanone. Dziesięć lat później wstąpił do miejscowego seminarium duchownego. W trakcie studiów zainteresował się misjami. W 1875 r. przyjął święcenia kapłańskie. Trzy lata później, w 1878 r., wyjechał do Holandii i wstąpił do Zgromadzenia Słowa Bożego - Misjonarzy Werbistów. Pod kierunkiem założyciela, św. Arnolda Janssena, rozpoczął przygotowania do podjęcia misji.
W marcu 1879 r. wyjechał do Chin. Najpierw przez dwa lata uczył się w Hongkongu języka i posługiwał miejscowym chrześcijanom, by następnie wyjechać do powierzonych mu 158 chrześcijan w liczącej 12 milionów mieszkańców prowincji Południowego Szantungu.
W marcu 1882 r. Józef zamieszkał w prymitywnej, glinianej chacie w Puoli. Do pomocy w pracy duszpasterskiej zapraszał ludzi świeckich, którzy dzięki znajomości języka mogli o wiele skuteczniej pomagać w ewangelizacji. Z myślą o nich przygotował wyjaśnienia do katechizmu i różne inne pomoce duszpasterskie w języku chińskim.
W grudniu 1885 r. został zastępcą wikariusza apostolskiego, ustanowionego dla całej prowincji. Kościół na tym terenie liczył już wówczas blisko 700 chrześcijan i około 2000 katechumenów, przygotowujących się do przyjęcia chrztu. W 1894 r. Józef przeniósł się do Wangchungu, gdzie został wkrótce rektorem nowego seminarium. W 1900 r. został mianowany przełożonym prowincji werbistów w Południowym Szantungu.
W 1908 r. w prowincji wybuchła epidemia tyfusu. Ojciec Józef gorliwie spieszył na pomoc wszystkim potrzebującym. Zaraził się od nich chorobą i zmarł 28 stycznia 1908 r. w Taikii. Paweł VI beatyfikował go w październiku 1975 r., a św. Jan Paweł II ogłosił go świętym 5 października 2003 r.



Ostatnia aktualizacja: 13.01.2024


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Rzymie, przy drodze Nomentańskiej - świętych Papiasza i Maura, męczenników. Zachowały się wczesne ślady ich kultu, natomiast późna Pasja nie zasługuje na wiarę.

W Edessie, w Syrii - męczenników Sarbeliusza i Barbei, jego siostry. Zachowała się wczesna Pasja w języku syryjskim.

Na wysepce Houet, u wybrzeży bretońskich - św. Gildasa, opata. Z pochodzenia był Szkotem, ale czci doznaje przede wszystkim w bretońskiej diecezji Vannes. Rozmiłowany w samotności, Gildas słynął także z wielkiej wiedzy i dlatego nadano mu przydomek Mędrca. Pozostawił po sobie komentarz De poenitentia. Zmarł około roku 570. W hagiografii bretońskiej jest przedmiotem licznych sporów. Niektórzy rozróżniają mianowicie dwóch lub trzech Gildasów, ale współczesna krytyka historyczna skłania się ku przeświadczeniu o ich tożsamości.

oraz:

św. Konstancjusza z Perugii, biskupa i męczennika (+ II w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG