Garść informacji:

Wspomnienie liturgiczne Najświętszej Maryi Panny, Wspomożycielki Wiernych ustanowione zostało w 1814 roku przez Piusa VII, na zakończenie swego wygnania i w trudnym momencie dla Kościoła.
Święty Kasper del Bufalo, powracający również w tym samym czasie do Rzymu po czteroletnim wygnaniu, zapragnął uczynić Najświętszą Maryję Pannę, Wspomożycielkę Wiernych - Patronką swego Zgromadzenia. Jej poświęcił całą swoją działalność i zarządził, by Jej obraz był wystawiany do czci podczas misji i aby corocznie Jej święto obchodzono w kościołach Zgromadzenia.
Również listy św. Marii De Mattias i Reguła z 1838 r. podkreślają wielką pobożność Adoratorek Krwi Chrystusa do Maryi jako Wspomożycielki Wiernych.
"Dziewica Maryja jest wzywana w Kościele Wspomożycielką Wiernych, bo dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, którzy pielgrzymując są narażeni na trudy i niebezpieczeństwa, aż zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny" (LG, 62).