«Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spo¶ród was, którzy się boj± Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu, bo mieszkańcy Jeruzalem i ich zwierzchnicy nie uznali Jezusa, a potępiaj±c Go, wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. Chociaż nie znaleĽli w Nim żadnej winy zasługuj±cej na ¶mierć, zaż±dali od Piłata, aby Go stracił. Gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie.

Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jeruzalem, a teraz daj± ¶wiadectwo o Nim przed ludem.

My wła¶nie głosimy wam Dobr± Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił j± wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim: „Ty jeste¶ moim Synem, Ja Ciebie dzi¶ zrodziłem”».

Ja jestem drog± i prawd±, i życiem.

Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej

          jak tylko przeze Mnie.

«Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, aby¶cie i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dok±d Ja idę».

Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dok±d idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»

Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drog± i prawd±, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie».