|

W diecezji gliwickiej:
|
Kolor szat:
|
Piątek, 16 maja 2025
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO W GLIWICACH
Święto
|
 |
Teksty liturgii Mszy św.
|
Ap 21, 2
|
Ujrzałem miasto święte, Jeruzalem nowe, * zstępujące z nieba od Boga, * ozdobione jak oblubienica przystrojona dla swego męża. * Alleluja.
|
Odmawia się hymn Chwała na wysokości Bogu...
|
|
Boże, Ty nazwałeś swój lud Kościołem, spraw, aby wierni gromadzący się w imię Twoje, Ciebie wielbili i miłowali, Tobie byli posłuszni * i pod Twoim kierownictwem osiągnęli obiecane życie w niebie.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
|
Przybytek Boga z ludźmi
|
Ap 21, 1-5a
|
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma.
I Miasto Święte Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły».
I rzekł Zasiadający na tronie: «Oto czynię wszystko nowe».
Oto słowo Boże.
|
|
Ps 84 (83), 3-4. 5 i 10. 11 (R.: por. 2 albo por. Ap 21, 3b)
|
Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Albo: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi.
| 3 | Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich. *
| | Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
| 4 | Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo,
| | gdzie złoży swe pisklęta: *
| | przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!
| Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Albo: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi.
| | | 5 | Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *
| | nieustannie wielbiąc Ciebie.
| 10 | Spójrz, Boże, Tarczo nasza, *
| | wejrzyj na twarz Twojego pomazańca.
| Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Albo: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi.
| | | 11 | Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *
| | lepszy jest niż innych tysiące.
| | Wolę stać w progu domu mojego Boga, *
| | niż mieszkać w namiotach grzeszników.
| Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Albo: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi.
| | |
|
por. Ez 37, 27
|
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Mieszkanie moje pośród nich będzie,
Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. |
Jezus mówił o świątyni swego ciała
|
J 2, 13-22
|
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus przybył do Jerozolimy. W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas, sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie».
W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo».
Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?»
On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
Oto słowo Pańskie.
|
|
|
Wszechmogący Boże, przyjmij złożone dary, umacniaj przez Twoje sakramenty tych, którzy się tutaj modlą * i spełniaj ich pragnienia.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
|
52. Kościół Oblubienicą Chrystusa i Świątynią Ducha Świętego
|
|
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali * Panie Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże.
W Twojej dobroci dla ludzi mieszkasz w domu modlitwy, * aby Twoja łaska, której stale nam udzielasz, * uczyniła z nas świątynię Ducha Świętego * jaśniejącą blaskiem cnotliwego życia. * Nasze ziemskie świątynie są obrazem Kościoła, * Oblubienicy Chrystusa, którą nieustannie uświęcasz, * aby weszła do Twojej chwały, * jako matka radująca się z niezliczonych dzieci.
Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi * wysławiamy Ciebie, razem z nimi wołając...
|
|
por. 1 P 2, 5
|
Jako żywe kamienie tworzymy duchową świątynię, * świętą wspólnotę kapłańską. * Alleluja.
|
|
|
Wszechmogący Boże, Ty chciałeś, aby Twój Kościół na ziemi był zapowiedzią niebieskiego Jeruzalem, przez udział w Najświętszym Sakramencie uczyń nas świątynią Twojej łaski, * i pozwól nam wejść do przybytku Twojej chwały.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
|
|
|
Można użyć formuły błogosławieństwa na poświęcenie kościoła - nr 25.
K. Pan z wami.
W. I z duchem Twoim.
D. Pochylcie głowy na błogosławieństwo.
K. Bóg, Pan nieba i ziemi, który zgromadził was dzisiaj na rocznicę poświęcenia tego kościoła, * niech wam hojnie udzieli swego błogosławieństwa.
W. Amen.
K. Bóg, który chce zjednoczyć w swoim Synu wszystkie rozproszone dzieci, niech was uczyni swoją świątynią * i mieszkaniem Ducha Świętego.
W. Amen.
K. Niech Bóg zamieszka w waszych duszach oczyszczonych z grzechu, * abyście mogli osiągnąć wieczne szczęście z wszystkimi Świętymi.
W. Amen.
K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn, i Duch Święty.
W. Amen.
|
|