Garść informacji:

Liturgia chwalebnych ran Chrystusa była dawniej ze zrozumiałych względów celebrowana w ramach najstarszej liturgii poświęconej Włóczni i Gwoździom. Wkrótce jednak zaczęto ją odprawiać oddzielnie. Nasze Zgromadzenie otrzymało pozwolenie na jej celebrowanie 15 stycznia 1773 roku od Klemensa XIV. Poprzez odmawianie oficjum chwalebnych ran Jezusa Chrystusa pragniemy wielbić Tego, który zwyciężył śmierć, ale zachował znaki swojej męki. Ta celebracja powinna pomóc nam w kontemplowaniu Chrystusa w Jego misterium: "umarły, zmartwychwstały, zasiada po prawicy Boga i wstawia się za nami" (Rz 8, 34; Hbr 7, 25).