WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

26 czerwca
Święty Zygmunt Gorazdowski, prezbiter

Zobacz także:

Święty Zygmunt Gorazdowski, «ksiądz dziadów»
Zygmunt Karol Gorazdowski z Gorazdowa, herbu Prawdzic, urodził się w Sanoku 1 listopada 1845 r. Był drugim z siedmiorga dzieci Feliksa i Aleksandry z Łazowskich h. Łada. Pierwsze miesiące życia spędził w majątku swojej babki, cudem unikając śmierci w czasie rzezi galicyjskiej (powstanie chłopów zachodniej Galicji w lutym i marcu 1846 r. przeciwko ziemianom, sterowane przez austriackiego zaborcę). Przebywając w ukryciu, zachorował na gruźlicę, która towarzyszyła mu przez całe późniejsze życie. Szkołę elementarną i gimnazjum ukończył w Przemyślu, dokąd przeniosła się jego rodzina. W 1863 r. uciekł z gimnazjum, by wziąć udział w powstaniu styczniowym. Po jego klęsce wrócił do rodzinnego domu, by kontynuować naukę. Po ukończeniu gimnazjum podjął studia prawnicze na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie.
W 1865 r. postanowił zostać kapłanem. Przerwał studia na drugim roku i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie. Po jego ukończeniu przez dwa lata leczył nawrót gruźlicy. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1871 r. w katedrze lwowskiej. Pracował jako wikariusz m.in. w Tartakowie, Wojniłowie, Bukaczowce, Gródku Jagiellońskim i Żydaczowie. W tym czasie dał się poznać jako autor pism i opracowań religijno-katechetycznych, adresowanych głównie do dzieci i młodzieży. Były one wysoko cenione przez przełożonych, a jego Katechizm dla szkół ludowych był zalecany w diecezji przemyskiej jako "najodpowiedniejszy podręcznik przy nauce religii". Młody kapłan ujmował wszystkich otwartością i wrażliwością na potrzeby człowieka.
W 1877 r. ks. Gorazdowski został przeniesiony do Lwowa, gdzie pracował w kilku parafiach i prowadził działalność charytatywną. Zakładał liczne towarzystwa miłosierdzia, a w 1882 r. sprowadził z Tarnopola Siostrzyczki Ubogich, które podjęły się prowadzenia "taniej kuchni ludowej". Dały one początek założonemu w 1884 r. Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Józefa, zwanemu popularnie józefitkami, prowadzącemu kolejne dzieła dobroczynne. Oprócz Domu Pracy i Zakładu dla Nieuleczalnie Chorych i Rekonwalescentów ks. Gorazdowski założył także internat dla studentów Seminarium Nauczycielskiego i Zakład Dzieciątka Jezus, w którym, jako pierwszym w kraju, opiekę znajdowały porzucone niemowlęta (do końca życia założyciela znalazło tam opiekę około 3 tysięcy dzieci). Stworzył również Towarzystwo Opieki nad Niemowlętami, które objęło opieką ubogie matki wychodzące z lwowskiego zakładu położniczego i ich dzieci. W Zakładzie Dzieciątka Jezus bezpłatny dach nad głową, wyżywienie oraz opiekę duchową, a czasem i pomoc w resocjalizacji znajdowały także kobiety z małymi dziećmi. Niemowlęta porzucone, po ukończeniu pierwszego roku życia były odsyłane na koszt zakładu do rodzin zastępczych mieszkających na wsi. Przebywały tam do szóstego roku życia, a jeśli było to możliwe, mogły pozostać w takiej rodzinie na stałe. W przeciwnym razie o ich dalszy los troszczyły się siostry, umieszczając je w zakładach wychowawczych. System ten mógł funkcjonować wyłącznie dzięki ks. Gorazdowskiemu, który nie ustawał w zjednywaniu dobroczyńców i zdobywaniu niezbędnych środków.
Z jego inicjatywy powstał we Lwowie Związek Katolickich Towarzystw Dobroczynnych, którego został wiceprezesem. W miarę rozwoju zgromadzenia zakonnego ks. Gorazdowski uruchamiał kolejne jego placówki w różnych miastach Galicji, m.in. w Sokalu, Krośnie, Kaliszu, Czortkowie, Dolinie i Tarnowie. Jako proboszcz parafii św. Mikołaja we Lwowie prowadził też działalność charytatywną na własną rękę. Jego plebania zawsze była otwarta dla lwowskiej biedoty. Żebracy ściągali tu z całego miasta, bo wiedzieli, że "ksiądz dziadów", jak go powszechnie nazywano, nie przegoni ich, mimo że sam żył ubogo. Jadał niezwykle skromnie. Chodził w starej, zniszczonej bieliźnie, sutannie i płaszczu. Józefitki starały się dbać o swojego założyciela, ale otrzymane od nich odzienie rozdawał ubogim.
Jego konfesjonał był zawsze oblężony. Penitenci mogli się do niego zgłaszać o każdej porze, a i on odwiedzał w domach najbardziej zatwardziałych grzeszników, zachęcając ich do skorzystania z sakramentu pojednania. Ks. Gorazdowski założył także katolicką szkołę polsko-niemiecką i sprowadził do pracy w niej Braci Szkół Chrześcijańskich. Odpowiadając na wezwanie Ojca Świętego, by wydawać tanie dzienniki i pisma dla ludu, założył "Gazetę Codzienną". Za obie te inicjatywy wiele wycierpiał od tych, którzy sprzeciwiali się takiej aktywności duchownych. Na szczęście miał wsparcie ze strony arcybiskupa lwowskiego, Józefa Bilczewskiego (który w przyszłości zostanie jednocześnie z ks. Gorazdowskim beatyfikowany i kanonizowany).
Pod koniec życia ks. Gorazdowski cierpiał na niebezpieczną chorobę oczu, grożącą całkowitą utratą wzroku.
Ks. Zygmunt Gorazdowski zmarł 1 stycznia 1920 r. we Lwowie, w domu generalnym zgromadzenia i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w archidiecezji lwowskiej 29 czerwca 1989 r. 26 czerwca 2001 r. św. Jan Paweł II dokonał we Lwowie jego beatyfikacji. Dlatego w Polsce jego wspomnienie obchodzi się właśnie 26 czerwca (w innych krajach 1 stycznia, w rocznicę śmierci). 23 października 2005 r. świętym ogłosił go papież Benedykt XVI. Kanonizacja ta odbyła się na zakończenie XI Zwyczajnego Zgromadzenia Biskupów, obradującego w Watykanie z woli św. Jana Pawła II w dniach 2-23 października 2005 r., jako zwieńczenie Roku Eucharystii.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

św. Zygmunt Gorazdowski
Pamiętaj, że kto nie postępuje naprzód, ten się cofa
św. Zygmunt Gorazdowski
Abyś była dla dzieci wszędzie jakby Aniołem Stróżem
 
Benedykt XVI
Być chlebem łamanym za życie świata
Homilia podczas kanonizacji, 23 października 2005 r.
Benedykt XVI
Iść i głosić Jezusa
Anioł Pański, 23 października 2005 r.
Jan Paweł II
Przyjmijcie duchowe przesłanie
waszych błogosławionych
Homila podczas beatyfikacji, Lwów, 26 czerwca 2001 r.
vatican.va
Biografia Zygmunta Gorazdowskiego
przed jego kanonizacją
Mateusz Markiewicz
Św. Zygmunt Gorazdowski, prezbiter
s. Dolores Siuta CSSJ
Św. ks. Zygmunt Gorazdowski
s. Dolores Siuta CSSJ
Lwowski Apostoł Bożego Miłosierdzia
s. Dolores Siuta CSSJ
Św. Zygmunt Gorazdowski człowiekiem Eucharystii
Parafia św. Zygmunta w Słomczynie
Św. Zygmunt Gorazdowski
Marek A. Koprowski
Lwowski "ksiądz dziadów"
Zgromadzenie Sióstr św. Józefa
Serwis internetowy
Zgromadzenie Sióstr św. Józefa
Serwis poświęcony Zygmuntowi Gorazdowskiemu
franciszkanie.pl
Św. Zygmunt Gorazdowski
"Nowe życie"
Nowi polscy błogosławieni
- o Józefie Bilczewskim i Zygmuncie Gorazdowskim
S. Antonetta Soliło CSSJ
"Serce przy Bogu, ręce przy pracy"
Polonia Christiana
Św. Zygmunt Gorazdowski
Jacek Jan Pawłowicz
W trosce o kapłańską wspólnotę
ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski
Duc in altum: św. ks. Zygmunt Gorazdowski
(format audio)
s. Dolores Siuta CSSJ
Wezwany do miłosierdzia
Zygmunt Gorazdowski i jego dzieło
(format RealAudio)

Choroba księdza Gorazdowskiego
Godzina śmierci
Mariusz Trojnar
Życiorys bł. ks. Zygmunta Gorazdowskiego
Wanda Wojtuszewska
Przymioty modlitwy
według ks. Zygmunta Gorazdowskiego
Mariusz Trojnar
Modlitwa o uproszenie łask
za przyczyną bł. ks. Zygmunta Gorazdowskiego
Litania do św. Zygmunta Gorazdowskiego
 
Marek Latasiewicz
104 pielgrzymki bł. Jana Pawła II

Jan Paweł II zyskał przydomek największego pielgrzyma. Wyczerpujące, bogato ilustrowane kalendarium wszystkich pielgrzymek Ojca Świętego Jana Pawła II, począwszy od Santo Domingo 25 stycznia 1979 roku aż po Lourdes 15 sierpnia 2004 roku. Jest także pielgrzymka na Ukrainę w 2001 r. Opis i analizę najważniejszych wydarzeń uzupełnia ponad setka kolorowych zdjęć.
Adam Bujak, Arturo Mari
Rok 23. Czas pojednania. Fotokronika

W dwudziestym trzecim roku pontyfikatu Jan Pawel II odbył długo oczekiwaną podróż na Ukrainę, gdzie sprawował Msze św. w obrządkach łacińskim i greckokatolickim. Beatyfikował wówczas abp. Józefa Bilczewskiego i ks. Zygmunta Gorazdowskiego.
Jan Paweł II
Przemówienia i homilie Ojca Świętego Jana Pawła II

Wybór najważniejszych papieskich homilii i przemówień z okresu całego pontyfikatu. W uzupełnionym wydaniu dodano około 30 nowych tekstów wygłoszonych między innymi z okazji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 czy poświęconych wielkim błogosławionym i świętym wyniesionym na ołtarze przez Jana Pawła II.
Elżbieta Ruman
Dotyk nieba
Współczesne cuda za wstawiennictwem świętych

Każdego dnia Niebo, wsłuchawszy się w ludzkie prośby i modlitwy, może wkroczyć w nasze życie i cudownie je odmienić. Nasi polscy błogosławieni i święci, których tak wielu wydała Polska na przestrzeni wieków, z miłością przychodzą ku nam wchodząc w naszą codzienność, nasze troski i nieszczęścia, niosąc ludziom tę niebiańską, cudowną pomoc i ukojenie. Udowadnia to Autorka, Elżbieta Ruman, która przemierza Polskę i dokumentuje owe fakty.
praca zbiorowa
Metropolia lwowska obrządku łacińskiego

Książka nie jest też tylko kolorowym albumem - jest natomiast bogato ilustrowanym uszczegółowionym technicznie świadectwem, pokazującym na dość szerokim tle historycznym, ośrodek kształcenia i formowania "Bożych Siewców", jakim jest Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Lwowie.
Aleksander Strojny
Lwów. Miasto Wschodu i Zachodu

To nie tylko przewodnik po jednym z największych miast Ukrainy. Książka zawiera zwięzły esej, dotyczący historii miasta, jego rozwoju urbanistycznego, społecznego, życia religijnego, politycznego i kulturalnego.
Jędrzej Majka
Kresy

Czy Kresy istnieją naprawdę? Czy można odnaleźć je na mapie? A może to tylko obszar pamięci i tęsknoty dla tych, którzy urodzili się we Lwowie, Wilnie, Grodnie...? Album zawiera ponad 130 fotografii i opowiada o miejscach niezwykłych.
Jakub Czarnowski
Kraków i Lwów w pocztówkach

Na starych pocztówkach widać piękno i świetność dwóch bliźniaczych miast - Krakowa i Lwowa. Ich historia splata się od siedmiu stuleci. Dziś Kraków i Lwów dzieli granica, ale pomniki kultury wciąż świadczą o ścisłym związku pełnych magii i uroku miast.

Ostatnia aktualizacja: 31.05.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Trydencie - św. Wigiliusza, biskupa. Na stolicę trydencką wstąpił przed rokiem 385. Wybudował podobno 30 kościołów i wiele zdziałał dla nawrócenia pogan. Zmarł albo raczej męczeńską śmierć poniósł około roku 405. Gdzieniegdzie wspominany jest w dniu 31 stycznia.

W Poitou, we Francji - św. Maksencjusza, opata. Do Poitou ściągnęła go sława św. Hilarego. Około roku 500 obrano go opatem. Pod koniec życia schronił się w rekluzji, ale nadal kierował swymi duchownymi synami. Zmarł około roku 515. Św. Grzegorz z Tours pisze, że klasztor, w którym go pochowano, przybrał nazwę Cellula sancti Maxentii.

W Cambrai, w północnej Francji - błogosławionych Magdaleny Fontaine, Franciszki Lanel, Teresy Fantou oraz Joanny Gerard, męczenniczek. Były szarytkami, obsługującymi chorych w pobliskim Arras. Gdy wybuchła rewolucja, wiele z ich współsióstr udało się za granicę, w szczególności do krajów niemieckich, Polski i Szwajcarii. One same pozostały na miejscu i nadal spełniały swe samarytańskie posługi. W końcu zażądano przysięgi konstytucyjnej, mimo to pozostawiono je jeszcze w szpitalu, zarządzanym przez rządowego dyrektora. Aresztowano je w kwietniu 1794 r. W czerwcu zostały przewiezione do Cambrai i po krótkiej rozprawie skazane na śmierć. W więzieniu i w drodze na gilotynę podtrzymywały innych swym rozmodleniem i słowami otuchy. Benedykt XV beatyfikował je w roku 1920.

oraz:

św. Antelma, opata i biskupa (+ 1178); św. Dawida, pustelnika (+ ok. 540); św. Pelagiusza, męczennika (+ 925); świętych Salwiusza, biskupa, i Superiusza (+ VIII w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG