WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

12 sierpnia
Błogosławiony Innocenty XI, papież

Zobacz także:

Błogosławiony Innocenty XI
Benedetto urodził się w możnym rodzie kupieckim Odescalchich 19 maja 1611 r. Pierwsze nauki pobierał w jezuickim kolegium w Como, gdzie jako jeden z najlepszych uczniów został przyjęty do Sodalicji Mariańskiej. W następnych latach pomagał rodzinie w administrowaniu majątkiem pod okiem doskonałego gospodarza - swojego ojca. Ta praktyka przydała mu się, gdy jako papież miał pieczę nad państwem kościelnym. W latach 1636-1638 studiował w Rzymie na uniwersytecie Sapienza, by następnie na uniwersytecie w Neapolu uzyskać podwójny doktorat z prawa kościelnego i cywilnego.
Mając 24 lata wszedł na drogę kapłaństwa. Za pontyfikatu Urbana VIII wstąpił do służby papieskiej. Zajmował stanowisko protonotariusza, prefekta Kamery Apostolskiej (1639), gubernatora Maceraty (1644), komisarza finansowego w marchii Ankony. Innocenty X mianował go w 1645 r. kardynałem i uczynił legatem w Ferrarze. W 1650 r. został konsekrowany na biskupa Novary. W latach 1642-1676 sprawował różne obowiązki w kongregacjach rzymskich. Wiódł życie surowe, niemal odosobnione.
W wieku 65 lat, 21 września 1676 r., został wybrany papieżem po śmierci Klemensa X. Przyjął imię Innocentego XI. Jego pontyfikat był jednym z ważniejszych w dziejach Kościoła. Na stolicy Piotrowej rozwinął wszechstronną działalność. Zmienił styl życia swojego dworu: zaniechał wystawnych przyjęć i życia ponad stan, jak to było wówczas w powszechnym zwyczaju na dworach panujących. Zabiegał o morale duchownych. Nawoływał do ewangelicznego kaznodziejstwa, katechizowania, ścisłego przestrzegania ślubów zakonnych, stosowania rygorystycznych kryteriów przy doborze kandydatów na księży i biskupów. Walczył o sprawną administrację kościelną. Podjął reformę finansową Państwa Kościelnego, ograniczył liczbę kupowanych stanowisk urzędniczych i przeprowadził drastyczne reformy skarbowe. Wystąpił przeciw nepotyzmowi, w bulli Coelestis pastor z 19 listopada 1687 r. potępił kwietyzm, który zakładał całkowitą bierność człowieka w doskonaleniu duchowym. Wydał też liczne dekrety o częstym przyjmowaniu Komunii św. i odbywaniu spowiedzi.

Błogosławiony Innocenty XI Innocenty XI zabierał głos w sprawie Murzynów afrykańskich porywanych do Ameryki. Szczególną troską otoczył tereny misyjne, ustanawiając w nich hierarchię kościelną. Zezwolił na otwarcie uniwersytetu katolickiego w Manilii na Filipinach, jak też w Gwatemali. Popierał misje karmelitów w Persji. Był przeciwnikiem absolutyzmu i gallikanizmu. Wszedł w konflikt o regalia (prawo do obsadzania wakujących siedzib biskupich i rozporządzenie ich majątkiem) z Ludwikiem XIV, królem francuskim, który zmusił duchowieństwo francuskie do przyjęcia 19 marca 1682 r. tzw. "Czterech Artykułów Gallikańskich". Stwierdzały one, że doktrynalne orzeczenia papieskie będą ostateczne, jeśli przyjmie je cały Kościół, uznawały wyższość soboru powszechnego nad papieżem i ustalały, że władza papieska jest ograniczona kanonami, a we Francji - zwyczajami Kościoła gallikańskiego. Papież potępił także błędy Molinosa (1679) i zaprotestował przeciwko nantejskiemu edyktowi Ludwika XIV, który zbyt wielkie przywileje nadawał kalwinom z wyraźną krzywdą dla katolików (1685). Papież odmówił prawa azylu w Rzymie ambasadorowi Francji i mianował własnych kandydatów na wakujące stanowiska. Ludwik XIV w odwecie zajął terytoria papieskie w Awinionie i hrabstwie Venaissin.
Papież doprowadził też do układu króla Polski Jana III Sobieskiego z Leopoldem I, cesarzem, w wyniku którego doszło do wspólnej akcji pod Wiedniem i zwycięstwa nad Turkami (1683). Jako wyraz wdzięczności Bogu za tę wiktorię papież ustanowił święto Imienia Maryi, obchodzone do dzisiaj 12 września - w rocznicę bitwy pod Wiedniem - jako wspomnienie dowolne. Zdeptanie potęgi tureckiej, zagrażającej Europie, było poniekąd ukoronowaniem pontyfikatu Innocentego XI. Po zwycięstwie pod Wiedniem Jan III Sobieski przesłał papieżowi chorągiew Kara Mustafy ze słowami: "Przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył!" Innocenty XI przekazał w podzięce królowi Polski symboliczny miecz w drogocennej pochwie i nadał Sobieskiemu tytuł defensor fidei - obrońcy wiary.
Innocenty XI zmarł 12 sierpnia 1689 r. po 13 latach rządów w Kościele Chrystusowym. Pochowano go w bazylice św. Piotra. Napis na nagrobku lapidarnie streszcza jego życie i dzieło: Religio et justitia. Zaraz po jego śmierci rozpoczął się proces kanoniczny. Przerwał go jednak papież Benedykt XIV, by nie drażnić Francji, która czuła do Innocentego XI jawną niechęć. Dopiero Jan XXIII w 1959 roku wyniósł wielkiego papieża do chwały ołtarzy.
Warto dodać, że w kwietniu 2011 r. relikwie bł. Innocentego XI przeniesiono z kaplicy św. Sebastiana (w bazylice św. Piotra) do kaplicy po przeciwnej stronie świątyni, przy ołtarzu Przemienienia Pańskiego. Było to konieczne, aby w miejscu dotychczasowego spoczynku relikwii przygotować miejsce na grób św. Jana Pawła II.

W ikonografii Innocenty XI przedstawiany jest w stroju pontyfikalnym.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Poczet papieży
Bł. Innocenty XI
Bogdan Pietrzyk
Bł. Innocenty XI
Piotr Drzyzga
Ojciec biednych
Michał Gryczyński
Bł. Innocenty XI
Andrzej Grajewski
Odsiecz
KAI
Przeniesiono szczątki Innocentego XI
 
Norman Davies, John Stoye
Oblężenie Wiednia. Spuścizna Sobieskiego

Ostatni tryumf Rzeczypospolitej Obojga Narodów dopełniał się, gdy po spektakularnej szarży polska husaria zdobywała turecki obóz, a butny Kara Mustafa w panice uciekał z pola walki. Historia wiedeńskiej wiktorii to jednak nie tylko sławetne polskie uderzenie! To także tajne dyplomatyczne zabiegi, polityczne rozgrywki na dworach Europy, niszczycielski marsz ogromnej tureckiej armii oraz nieugięta obrona miasta. Imponującą wiedzę na temat historycznego zwycięstwa prezentuje w "Oblężeniu Wiednia" John Stoye - brytyjski historyk, którego Norman Davies nazywa swoim ulubionym nauczycielem. O roli króla Jana w dziejach Rzeczypospolitej dowiemy się więcej dzięki nigdy wcześniej nie publikowanemu w Polsce esejowi Normana Daviesa "Spuścizna Sobieskiego", który znajduje się w książce.
Cezary Harasimowicz
Victoria

Opowieść o Victorii Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, prawdziwym dniu chwały europejskiego oręża, w którym miał udział bohaterski tajny agent Jego Królewskiej Mości, Jerzy Kulczycki. Wielkie starcie zachodniego świata z islamem w walce o dużo więcej niż ziemie Habsburgów. To jest opowieść o ludzkich namiętnościach umiejscowionych w dramatycznych, fascynujących okolicznościach roku 1683.
John W. O'Malley SJ
Historia papieży

Kalikst I był niewolnikiem, Pius IX szlachcicem, Pius XII arystokratą, a jego następca Jan XXIII, wychował się na wsi. Wielu papieży w chwili wyboru nie miało żadnych święceń. Pochodzili z Włoch, Grecji, Syrii, Hiszpanii, Francji, Niemiec i Holandii. Tylko jeden był Anglikiem, jeden Polakiem. Grono następców świętego Piotra, których pontyfikaty uznajemy za ważne, obejmuje przeszło dwustu sześćdziesięciu papieży. Brali oni udział w największych dramatach dwutysiącletniej historii świata zachodniego, a w niektórych wydarzeniach odegrali kluczowe role. Autor pisze zarówno o zaletach, jak i przywarach bohaterów książki. Przedstawiając fakty, zręcznie pokazuje, jak instytucja papiestwa stopniowo dochodziła do swego obecnego kształtu, i obala mity narosłe wokół jej historii
praca zbiorowa
Poczet papieży

Chronologiczny leksykon papieży przedstawia życiorysy i dokonania zwierzchników Kościoła od pierwszych biskupów gmin chrześcijańskich do papieża Benedykta XVI. Noty biograficzne uzupełniają portrety, ilustracje dzieł sztuki i architektury, słowniczek terminów teologicznych i alfabetyczny układ postaci.
Josef Gelmi
Mały leksykon papieży

Podręczny i napisany przystępnym językiem, przybliża jedynie najbardziej istotne fakty z życia kolejnych papieży.
Piotr Nowak
Jak wybierano papieży. Konklawe

To zwięzłe spojrzenie na niejednokrotnie burzliwe dzieje wyborów papieży na przestrzeni wieków oraz zmiany, jakie zachodziły w ich zasadach. Autor spośród wszystkich biskupów Rzymu wybrał sylwetki tych, którzy mieli znaczący wpływ na zmianę zasad, jakimi kierowali się wyborcy nowego pasterza Kościoła powszechnego.

Ostatnia aktualizacja: 31.07.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Katanii, na Sycylii - św. Euplusa, męczennika. Posiadamy wczesne dowody oddawanej mu czci, ale wiadomości o nim samym nie są jasne ani precyzyjne. Śmierć poniósł prawdopodobnie w roku 304.

W Mediolanie - św. Euzebiusza, biskupa. Gdy św. Leon przysłał mu swój List do Flawiana, zwołał synod prowincjonalny. W czasie najazdu Attyli zmuszony był uchodzić. Zmarł około roku 460, prawdopodobnie w dniu 8 sierpnia, ale w dawnych martyrologiach widniał pod dniem dzisiejszym.

oraz:

świętych męczenników w Nikomedii Aniceta i Fotina (+ ok. 305); świętych męczennic Digny, Euprepil i Eunomii, oraz Hilarii, męczennicy - matki św. Afry (+ 304); św. Herkulana, biskupa w Brescii (+ VI w.); świętych męczenników Juliana, Krescencjana, Kwiriaka, Largiona i Nimii (+ 304); świętych męczenników w Syrii Juliana i Makarego (+ IV w.); św. Porkariusza, opata i męczennika (+ VIII w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG