WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

19 czerwca
Święty Romuald z Camaldoli, opat

Zobacz także:

Święty Romuald z Camaldoli
Romuald pochodził z Rawenny z możnej rodziny diuków Onesti. Urodził się ok. 951 r. Dla zadośćuczynienia za grzech ojca, który w pojedynku zabił swojego krewnego, miał według podania wstąpić do benedyktynów, którzy mieli swoje opactwo przy kościele św. Apolinarego. Jednak życie wspólne mu nie odpowiadało. Tęsknił za życiem samotnym. Dlatego po trzech latach opuścił ów klasztor. Spragniony doskonalszego skupienia, podjął życie pustelnicze. Wraz ze swym przyjacielem, Marynem, udał się na pogranicze Francji i Hiszpanii i wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Cuxa. Do nich przyłączyli się wkrótce patrycjusze weneccy: Jan Gradenigo i Jan Morosini. Za zezwoleniem opata, nawiązując do pierwotnej reguły św. Benedykta, zakonnicy ci żyli w oddzielnych domkach, uprawiali ziemię i gromadzili się tylko na wspólny posiłek i pacierze. Po śmierci św. Piotra Orseolo (988) Romuald wraz z towarzyszami, Gradenigo i Marynem, opuścili gościnne opactwo w Cuxa i udali się na Monte Cassino. Stąd rozeszły się ich drogi: Maryno udał się do Apulii, gdzie wkrótce poniósł śmierć męczeńską z rąk Saracenów; Gradenigo założył własny klasztor w pobliżu Monte Cassino; Romuald natomiast wrócił do Rawenny, gdzie w pobliżu opactwa benedyktyńskiego założył sobie pustelnię.
Wkrótce zaczął zakładać podobne pustelnie w całej Italii. Takich eremów-pustelni Romuald miał założyć kilkanaście. Uczniów i naśladowców nie brakowało. Zgłaszało się ich coraz więcej. Do największej sławy doszły opactwa w Pereum koło Rawenny oraz w Camaldoli (Campo di Maldoli) w Toskanii, od którego zakon otrzymał swoją popularną nazwę "kamedułów". Godłem zakonu zostały dwa gołąbki, pijące z jednego kielicha - jako symbol połączenia życia wspólnotowego z pustelniczym, ducha anachoreckiego z monastycznym. Do najgłośniejszych uczniów św. Romualda należeli: św. Bruno z Kwerfurtu (Bonifacy), kapelan cesarza Ottona III, św. Benedykt z Benewentu i św. Jan z Wenecji, których św. Bruno zabrał ze sobą do Polski, gdzie też obaj ponieśli śmierć męczeńską (+ 1003), oraz św. Piotr Damiani (+ 1072).
Romuald zmarł w klasztorze Val di Castro, niedaleko Ankony, 19 czerwca 1027 r., mając 75 lat. Jego relikwie były do roku 1480 własnością tegoż opactwa. Obecnie znajdują się w Fabriano w kościele św. Błażeja, który dotąd jest pod zarządem kamedułów. Eremy kamedulskie składają się z szeregu domków-cel, w których pojedynczo mieszkają mnisi, zbierając się tylko razem na wspólną modlitwę, a kilka razy w roku, w największe święta, na wspólny posiłek i rekreację. Kameduli zachowują prawie stałe milczenie i nie wolno im przyjmować potraw mięsnych. Święty Romuald jest patronem kamedułów.

W ikonografii św. Romuald przedstawiany jest jako stary człowiek w białym, długim habicie kamedulskim, czasami w stroju opata. Często pokazuje się go, jak we śnie widzi tajemniczą drabinę, sięgającą nieba, po której białe postacie jego duchowych synów opuszczają ziemię. Jego atrybutami są: czaszka, otwarta księga, kij podróżny, laska. Wizerunek św. Romualda widnieje w herbie Suwałk (obok św. Rocha).


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Piotr Drzyzga
Drabina Jakubowa z Camaldoli - św. Romuald
Marzena i Marek Florkowscy
Św. Romuald - założyciel kamedułów
deon.pl
Romuald z Camaldoli
ks. Władysław Hozakowski
Święty Romuald, założyciel zakonu kamedułów
Żywoty Świętych Pańskich (1937 r.)
Żywot świętego Romualda,
założyciela zakonu kamedułów
Marzena i Marek Florkowscy
Erem kamedułów na Bielanach w Krakowie
Życie zakonne
Papież na jubileusz tysiąclecia kamedułów
o. Benedykt Jerzy Paczuski EC
Żyć sam na sam z Bogiem i dla Boga samego
Piotr Kutkowski
Włochy. Toskania - w gościnie u kamedułów
 
Marzena Florkowska, Marek Florkowski
Przewodnik po eremie kamedułów
na Bielanach w Krakowie

Przewodnik po eremie kamedułów na krakowskich Bielanach wprowadza w świat na co dzień niedostępny, świat kontemplacji, modlitwy i wyciszenia, a równocześnie miejsce wciąż fascynujące architektów i historyków sztuki. Pozwala zwiedzić zabytki ponad 400-letniego klasztoru, a równocześnie poznać duchowość zakonników. Bogato ilustrowany przewodnik podaje również informacje o miejscach objętych klauzurą.
Juan Maria Laboa
Mnisi wschodu i zachodu
Historia monastycyzmu chrześcijańskiego

Atlas jest próbą całościowego przedstawienia fenomenu życia zakonnego w chrześcijaństwie. Autorzy śledzą kolejne fazy rozwojowe monastycyzmu od starożytnych początków po czasy współczesne. Zwracają uwagę na punkty zwrotne, postaci wielkich reformatorów, opisują formacje i nurty.
Azevedo Marcello de Carvalho SJ
Ucieczka ze świata? Zakony dzisiaj

O randze tej książki mówi już sam fakt, że została przetłumaczona na większość języków europejskich. Autor odczytuje w kryzysie życia zakonnego wezwanie do poszukiwania właściwych współcześnie form radykalnego podążania za Chrystusem, bo to jest istotą życia zakonnego.

Ostatnia aktualizacja: 31.05.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
św. Bonifacego, biskupa i męczennika (+ 1009); świętych męczenników Gaudentego, biskupa, i Kulmacjusza, diakona (+ IV/V w.); bł. Michaliny, wdowy (+ 1356); św. Ursycyna, męczennika (+ I w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG