WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

22 marca
Święty Zachariasz, papież

Święty Zachariasz
Zachariasz był synem Polychroniusza z Kalabrii. Był Grekiem, ale urodzonym we Włoszech. Nie znamy szczegółów z jego lat młodzieńczych. Możliwe, że współpracował ze św. Grzegorzem III i był diakonem, którego podpis figuruje na synodzie rzymskim w roku 732.
3 grudnia 741 roku został wybrany na stolicę Piotrową. Wybór Zachariasza na papieża nie wymagał już cesarskiego zatwierdzenia, niemniej jednak Zachariasz natychmiast po wyborze wysłał legatów do cesarza Konstantyna V Kopronyma (719-775), zawiadamiając go o wstąpieniu na tron św. Piotra i prosząc o przywrócenie kultu obrazów. Zachariasz był ostatnim z papieży tzw. wschodnich, który zwrócił się do cesarza o zatwierdzenie swojego wyboru.
Łagodnością i życzliwością zjednał sobie lud Italii, cesarza i sąsiadów. Utrzymywał dobre stosunki z Konstantynopolem. Zawarł pokój z Longobardami, odzyskując część ziem i jeńców. Kiedy zaprzyjaźniony król Ratchis utracił tron, przyjął go do siebie. Zawarł sojusz z Frankami oraz udzielił poparcia Pepinowi Małemu. Zachariasz odrestaurował i upiększył wiele kościołów. Przeniósł swoją siedzibę z Palatynu do Lateranu i powiększył tamtejszy pałac.
Zmarł w Rzymie po 11 latach pontyfikatu 15 marca 752 roku. Został pochowany w bazylice św. Piotra. Wszedł do literatury chrześcijańskiej jako tłumacz na język grecki łacińskich Dialogów św. Grzegorza Wielkiego.



Ostatnia aktualizacja: 08.03.2024


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Galacji - świętych Kalinika i Bazylissy, męczenników. Poszli odwiedzić uwięzionych za wiarę wyznawców i w ten sposób sami narazili się na prześladowanie. Nie wiemy niestety, kiedy dostąpili męczeństwa.

We Flandrii - bł. Baldwina z Boucle. Zrazu był mnichem w benedyktyńskim Mont-Blandin; następnie przeniósł się do Anglii, gdzie próbował życia pustelniczego. Taki sam tryb życia zainicjował potem pod Gandawą. Baldwin IV, hrabia Flandrii, wspomógł go dotacjami i przy ich pomocy założył w końcu opactwo. Później przeszło ono w ręce cystersów. Sam błogosławiony zmarł w roku 1205.

W Osimo, we Włoszech - św. Benwenuta, biskupa. Po odbyciu studiów prawniczych w Bolonii był archidiakonem w Ankonie, a następnie administrował diecezją w Osimo. Urban IV mianował go wkrótce biskupem tej diecezji. Rządząc nią, wyeliminował wiele nadużyć, zwłaszcza dokonywaną wówczas wyprzedaż dóbr kościelnych. W roku 1273 zgromadził kler na synodzie. Miał także, jak chcą niektórzy, wspomagać papieża w przygotowaniu soboru w Lyonie. Zmarł w roku 1282.

oraz:

św. Bazylego, prezbitera i męczennika (+ ok. 362); św. Deogratias, biskupa Kartaginy (+ 457); św. Lei, wdowy (+ 383); bł. Isnarda, zakonnika (+ 1244); św. Oktawiana, arcydiakona i męczennika (+ ok. 484); św. Pawła, biskupa i męczennika (+ III w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG