WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

10 stycznia
Święty Wilhelm z Bourges, biskup

Zobacz także:

Święty Wilhelm z Bourges
Wilhelm z Bourges, znany także jako Wilhelm z Donjeon albo Wilhelm Wyznawca, urodził się około 1155 r. (lub 1135) na zamku w Arthel w Burgundii. Był członkiem znanej rodziny hrabiowskiej. Jego ojciec, Baldwin Donjeon, planował dla niego karierę wojskową. Oddał go na wychowanie pod opiekę wuja, Piotra Pustelnika, archidiakona w Soissons. Od wczesnej młodości Wilhelm nauczył się wystrzegać marności światowych i z gorliwością oddawał się ćwiczeniom duchowym i zdobywaniu wiedzy. Po włączeniu w stan duchowny został kanonikiem w Soissons i w Paryżu. Po pewnym czasie wstąpił do zakonu w Granimont, niedaleko Limoges. Z powodu napięć i nieporozumień pomiędzy kapłanami tego zakonu a braćmi nie mającymi święceń, opuścił go i wstąpił do cystersów. W Pontigny przyjął habit. Z czasem został opatem, najpierw w Fontaine-Jean, a potem w Chaalis.
Wilhelm miał szczególną cześć wobec Najświętszego Sakramentu; wiele czasu spędzał u stóp ołtarza. W 1200 r. duchowieństwo Bourges wybrało go na swojego arcybiskupa. Ta wiadomość go zasmuciła. Tylko dzięki poleceniu swojego przełożonego, opata Citeaux, zgodził się przyjąć tę godność. Zachował jednak regułę cysterską i nie przestał podejmować wielu wyrzeczeń, łącznie z noszeniem włosiennicy i unikaniem jedzenia mięsa.
Wielką troską otaczał ubogich, których przyjmował w swojej rezydencji, a także więźniów i chorych. Kontynuował budowę gotyckiej katedry św. Szczepana, rozpoczętą przez jego poprzednika. W 1208 r. odprawił w niej pierwszą liturgię Bożego Narodzenia.
Pragnął wziąć udział w misji wśród albigensów, jednak nie zdążył, bo ciężko zachorował. W uroczystość Objawienia, już ciężko chory, wygłosił kazanie upominając swój lud, aby wiernie przestrzegał Bożych przykazań. Potem pożegnał się ze wszystkimi i zszedł z ambony. Zmarł klęcząc i odmawiając Jutrznię 10 stycznia 1209 r. W swoim testamencie prosił, by pochować go we włosiennicy i w popiele. Świadkowie zeznali, że za życia dokonał osiemnastu cudów; kolejnych osiemnaście cudów wydarzyło się za jego przyczyną już po jego śmierci. Kanonizował go papież Honoriusz III w dniu 17 maja 1218 r. Jego relikwie były przechowywane w katedrze w Bourges do 1562 r., kiedy to hugenoci splądrowali katedrę, a relikwie św. Wilhelma spalili. Zachowały się relikwie jego ramienia w Chaalis i relikwie żebra w kościele Kolegium Nawarry w Paryżu. Święty Wilhelm jest czczony jako patron dzieci.



Ostatnia aktualizacja: 31.12.2023


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Cuxa, u stóp Pirenejów - św. Piotra Orseolo. Początkowo był w Wenecji dożą. Zostawszy mnichem, zasłynął z surowej ascezy. Zmarł w roku 987.

W Arezzo, w Toskanii - bł. Grzegorza X, papieża. Był archidiakonem w Liege i brał udział w krucjacie, gdy powołano go na stolicę Piotrową. Zwołał wtedy sobór do Lyonu i gorliwie starał się o pojednanie z Grekami. On też św. Bonawenturę mianował kardynałem, a św. Tomasza z Akwinu wezwał do siebie jako współpracownika. Zmarł w roku 1276.

oraz:

św. Agatona, papieża (+ 682); bł. Anny od Aniołów Monteagudo, zakonnicy (+ 1686); bł. Idziego de Bello, zakonnika (+ 1518); św. Jana Dobrego, biskupa (+ VII w.); św. Marcjana z Konstantynopola (+ 470)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG