1 Nim wzeszło słońce, nim stało się niebo
I zanim ziemia zawisła w przestworzach,
Istniało Słowo, zrodzone przez Ojca
Przed wszelkim czasem.
2 To Ono wszechświat stworzyło z niczego
I tchnęło ducha we wszystko, co żyje.
Na Jego rozkaz zabłysła jutrzenka,
By dzień oświecać.
3 By zbawić ludzi zgubionych przez grzechy
I zbuntowanych pogodzić z ich Ojcem,
Z Dziewicy Matki, wybranej przez Boga,
Przyjęło ciało.
4 Niech Tobie, Słowo, rozbrzmiewa podzięka,
I Twemu Ojcu wraz z Duchem płomiennym,
Za dar najświętszy wcielenia się Boga
Z miłości dla nas. Amen.
| Incipit: | Nim wzeszło słońce, nim stało się niebo |
| Godzina: |
Jutrznia: Teksty własne - Marzec 25.03. - uroczystość Zwiastowania Pańskiego |
| Strony: | Monastyczna LG tom II, s. 1274 |
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum