![]() ![]() 1 Korono szczytna bez miary,
Podniosła prawdo, o Chryste,
Co sam wyznawcom Twej wiary
Nagrody dajesz wieczyste.
2 Niech krzepi lud Twój, błagamy,
Przyczyna jego próśb święta
I gładząc naszych win plamy,
Ohydnych kajdan rwie pęta.
3 Po roku - zorza wspaniała
Dnia tego znów nam jaśnieje,
Gdy Święty, więzy rwąc ciała,
Wszedł w gwiezdne niebios wierzeje!
4 Zwodniczy świata on przepych
I skarby depcąc bogate,
Od sidła wolny żądz ślepych,
Niebiańską zdobył zapłatę.
5 Twą wiarę, Królu serc błogi,
Stwierdzając czynem wytrwale,
Zdradnego czarta starł rogi,
Co darmo pieni się w szale.
6 Cnót drogą z sercem mknąc prostym,
Niezłomnie trwając we wierze
I dręcząc ciało swe postem,
Biesiady rajskiej dar bierze.
7 Spójrz tedy, Ojcze łaskawy,
Na łzy, co z oczu nam płyną;
Należny winie dług łzawy
Za jego odpuść przyczyną.
8 Niech Ojcu wieczna cześć będzie
Wraz z Synem, niech na świat cały
Duchowi pociech brzmi wszędzie
Po wszystkie wieki - pieśń chwały! Amen. ![]()
![]() © Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum |