Internetowa Liturgia Godzin


Szczęśliwy człowiek, który poznał Pana
I Jego wielkość pełną majestatu;
Zgłębiając myślą tajemnice Boże
Odnalazł prawdę.

Roztropny, szczery, zawsze sprawiedliwy,
Pokornie służył dziełu odkupienia,
Bo swoją mądrość czerpał z czystych źródeł
Mądrości wiecznej.

Przez jego wiedzę Bóg oświecał Kościół
I strzegł od błędu wśród ciemności świata,
A on tłumaczył z mocą niezrównaną
Natchnione księgi.

Jak niegdyś uczył słowem i przykładem,
Niech teraz czuwa nad owczarnią Pańską,
Niech ją prowadzi na pastwiska życia
W królestwie światła.

Dziękujmy Bogu w Trójcy Jedynemu
Za jasny płomień wiary i miłości,
Za drogę łaski, którą nam objawia
Przez świętych mistrzów. Amen.



Incipit: Szczęśliwy człowiek, który poznał Pana
Godzina: Godzina Czytań: Teksty wspólne
o doktorach Kościoła
Strony: LG tom I, wydanie I (Pallottinum 1982), s. 1184
LG tom I, wydanie II (Pallottinum 2006), s. 1185
LG tom II (Pallottinum 1984), s. 1657
LG tom III (Pallottinum 1987), s. 1531
LG tom IV (Pallottinum 1988), s. 1543
LG tom dodatkowy (tzw. wakacyjny; Pallottinum 2002), s. 1573
Skrócona LG (Pallottinum 1991), s. 1689