WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

22 listopada
Święta Cecylia, dziewica i męczennica

Zobacz także:

Święta Cecylia
Cecylia jest jedną z najsłynniejszych męczennic Kościoła Rzymskiego. Niestety, o świętej tak bardzo popularnej i czczonej w Kościele mamy bardzo mało informacji historycznych. Nie wiemy nawet, kiedy żyła i kiedy poniosła śmierć męczeńską. W pierwszych wiekach nie przywiązywano wagi ani do chronologii, ani do ścisłych danych biograficznych. Dlatego dziś trudno nam odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od legendy.
Zasadniczym dokumentem, którym dysponujemy, jest pochodzący z V w. opis jej męczeńskiej śmierci. Według niego Cecylia była dobrze urodzoną Rzymianką. Przyszła na świat na początku III w. Była ponoć olśniewająco piękna. Według starej tradycji z miłości do Chrystusa złożyła ślub czystości, chociaż rodzice obiecali już jej rękę również dobrze urodzonemu poganinowi Walerianowi. W przeddzień ślubu Cecylia opowiedziała narzeczonemu o swym postanowieniu i o wierze chrześcijańskiej. Gdy Walerian chciał ujrzeć anioła, który miał stać na straży czystości Cecylii, ta odpowiedziała: "Ty nie znasz prawego Boga; dopóki nie przyjmiesz chrztu, nie będziesz go mógł ujrzeć". W ten sposób pozyskała Waleriana dla Chrystusa. Zaprowadziła go w tajemnicy do papieża św. Urbana I. Ten pouczył Waleriana o prawdach wiary i udzielił mu chrztu. Gdy wrócił do domu Cecylii, ujrzał ją zatopioną w modlitwie, a przy niej stojącego w jasności anioła w postaci młodzieńca, który trzymał w ręku dwa wieńce - z róż i lilii. Anioł włożył je na głowę Waleriana i Cecylii, mówiąc: "Te wieńce przez zachowanie czystości zachowajcie nietknięte, bom je wam od Boga przyniósł".
Walerian przyprowadził do papieża także swego brata, Tyburcjusza. On również przyjął chrzest. Gdy wszedł do mieszkania Waleriana, uderzyła go przedziwna woń róż i lilii. Walerian wyjawił mu znaczenie tego zapachu.
Wkrótce potem wybuchło prześladowanie. Skazano na śmierć Waleriana i Tyburcjusza. Kiedy namiestnik-sędzia, Almachiusz, dowiedział się, że Cecylia jest chrześcijanką i że zarówno własny majątek, jak i majątek Waleriana rozdała ubogim, kazał ją aresztować. Żołnierze, oczarowani jej pięknością, błagali ją, by nie narażała swego młodego życia i wyrzekła się wiary. Cecylia odpowiedziała jednak: "Nie lękajcie się spełnić nakazu, bowiem moją młodość doczesną zamienicie na wieczną młodość u mego oblubieńca, Chrystusa". Pod wpływem jej odpowiedzi miało nawrócić się 400 żołnierzy, których przyprowadziła do św. Urbana, by udzielił im chrztu.
Sędzia, urzeczony jej urodą, błagał ją również, by miała wzgląd na swoją młodość. Gdy Cecylia nie ustępowała, próbował zmusić ją do wyparcia się wiary stosując męki. Kazał zawiesić ją nad ogniem w łaźni i dusić ją parą. Cecylia zaś cudem Bożym zamiast duszącego dymu czuła orzeźwiający ją powiew wiatru. Rozgniewany namiestnik kazał ją wtedy ściąć mieczem. Kat wszakże na widok tak pięknej i młodej osoby nie miał odwagi jej zabić. Trzy razy ją uderzył, ale nie zdołał pozbawić jej życia. Płynącą z jej szyi krew zebrali ze czcią chrześcijanie jako najcenniejszą relikwię. Po trzech dniach konania Cecylia oddała Bogu ducha.
Ciało św. Cecylii, w nienaruszonym stanie, w pozycji leżącej, lekko pochylone ku ziemi odkryto dopiero w 824 r. w katakumbach św. Kaliksta, a następnie na polecenie papieża św. Paschalisa I złożono w bazylice jej poświęconej na Zatybrzu. Bazylika ta stoi na miejscu, w którym Cecylia zamieszkała niegdyś ze swym mężem. Wybudowano ją w IV w.
Imię św. Cecylii wymieniane jest w Kanonie Rzymskim. Jest patronką chórzystów, lutników, muzyków, organistów, zespołów wokalno-muzycznych. Legenda bowiem głosi, że grała na organach. Organy wodne były znane wówczas w Rzymie, ale były bardzo wielką rzadkością (otrzymał je np. cesarz Neron w darze ze Wschodu). Nie wiadomo, czy Cecylia mogła grać na organach - prawdopodobne jest jednak, że grała na innym instrumencie. Ówczesne panie rzymskie kształciły się często w grze na harfie.

W ikonografii św. Cecylia przedstawiana jest jako orantka (osoba modląca się na stojąco, ze wzniesionymi rękoma). Późniejsze prezentacje ukazują ją w tunice z palmą męczeńską w dłoni. Czasami gra na organach. Jej atrybutami są: anioł, instrumenty muzyczne - cytra, harfa, lutnia, organy; płonąca lampka, miecz, wieniec z białych i czerwonych róż - oznaczających jej niewinność i męczeństwo.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Paweł VI
Modlitewny charakter muzyki liturgicznej
Przemówienie do uczestników kongresu muzyki sakralnej
Rzym, 16 kwietnia 1971 r.
ks. Andrzej Leleń
Św. Cecylia - patronka muzyki kościelnej
Anna Kirschke-Valcarcet
Wspomnienie św. Cecylii
liturgia.pl
Św. Cecylia męczennica
Gość Niedzielny
Cecylia - jedna z najsławniejszych męczennic
Mariusz Kośla, Andrzej Warzocha
Cecylia - patronka muzyków
Józef Dużyk
Św. Cecylia i cmentarze rzymskie
(format Real Audio)
bł. Jakub de Voragine
Złota legenda (format Real Audio)
o. Ryszard Parol
Patronka śpiewania i czystego serca
ks. Tomasz Jaklewicz
Piękno, miłość, śmierć i muzyka - św. Cecylia
Leszek Śliwa
Patronka muzyków
Leszek Śliwa
Nuty z nieba
Leszek Śliwa
Wieniec czystości
ks. Jerzy Kowolik
Dla tych, co grają i śpiewają w kościele
KAI
Kard. Dziwisz o znaczeniu muzyki kościelnej
 
praca zbiorowa
Niepojęta Trójco, tom II

II tom śpiewnika zawiera 329 utworów: chorał gregoriański z tradycji dominikańskiej, jednogłosowe pieśni tradycyjne, kompozycje i opracowania wielogłosowe autorów takich jak: Dawid Kusz OP, Paweł Bębenek, Urszula Rogala, Piotr Pałka, Jacek Sykulski, Marcin Pospieszalski. Wśród nich znajdują się melodie psalmów responsoryjnych, aklamacji przed Ewangelią, antyfony i responsoria gregoriańskie, gregoriańskie i wielogłosowe części stałe Mszy, pieśni na poszczególne okresy liturgiczne, a także osobne działy z pieśniami maryjnymi i eucharystycznymi, ostinata oraz dodatki (m.in. Akatyst, litanie, Koronka do Bożego Miłosierdzia i inne modlitwy).
Dawid Kusz OP
Pieśń o nadziei

Płyta zawiera kompozycje muzyki liturgicznej autorstwa dominikanina Dawida Kusza. Większość z pieśni prezentowanych na płycie jest od kilku lat wykonywana podczas liturgii celebrowanej nie tylko w klasztorach dominikańskich. Niezmiennie zachwycają one swoją melodyjnością i medytacyjnym charakterem. W nagraniu wzięli udział bracia dominikanie oraz wokaliści i muzycy związani ze środowiskiem krakowskiego klasztoru.
Dawid Kusz OP
Pieśń o nadziei - śpiewnik

Muzyka kościelna stanowi integralną część liturgii, podkreśla jedność modlącej się wspólnoty - jedność Kościoła. Tworzona jest po to, by ją śpiewać, po to, by ożywała w sercach i na ustach Kościoła i nadawała liturgii szczególnie uroczysty charakter.
Dawid Kusz OP
Pieśń o nadziei - partytury

Wydając niniejszy zbiór, zawierający partytury utworów prezentowanych na płycie "Pieśń o nadziei", ufamy, że zawarte tu opracowania utworów przysłużą się nie tylko tym, którzy wykonują muzykę liturgiczną, ale także pobudzą ducha wiernych uczestniczących w świętych obrzędach.
Paweł Bębenek
Msza o miłosierdziu

Nasze czasy nie doceniają kościelnej pieśni, ulegając zbytnio modom, chęci, by było "przyjemnie", bo przecież po to jest muzyka... Warto więc na chwilę, bez zniecierpliwienia, że ktoś rozszczepia włos na czworo, posłuchać tych, którzy liturgiczną muzykę nie tylko wykonywali, żyli nią, czerpali z niej, ale - co dziś rzadsze - poważnie o niej myśleli. Pozwólmy więc mówić wymownym świadkom, pozostawiając sobie tylko obowiązek krótkiego komentarza.
Dominikański Ośrodek Liturgiczny
Duszo Chrystusowa

Liturgiczna muzyka chrześcijan sięga korzeniami dnia ustanowienia Eucharystii, w którym, przed wyjściem z Wieczernika, nasz Pan wraz z Apostołami wspólnie zaśpiewali hymn. Od tamtego czasu śpiew liturgiczny rozwijał się przez wieki aż do dnia dzisiejszego. Kanon - wzorzec utrwalony w tradycji - porządkował zmiany i określał właściwą formę muzyki włączonej w celebrację.
Dominikański Ośrodek Liturgiczny
Regnavit Dominus

Płyta układa się w swego rodzaju "mszę o Zmartwychwstaniu" - obok pieśni wielkanocnych i śpiewów uwielbienia, charakterystycznych dla tego okresu liturgicznego, pojawiają się na niej części stałe mszy świętej, które na co dzień można usłyszeć w Bazylice Trójcy Świętej w Krakowie.
Taizé
Laudate omnes gentes

Pierwszy w Polsce dwupłytowy album z kanonami z Taizé. CD 1 zawiera 20 znanych utworów w wykonaniu 16 osobowego chóru oraz kameralnego zespołu instrumentalnego. Nagrania dokonano w romańskim kościele w Taizé. Do albumu dołączona jest 2 płyta w formacie VCD zawierająca film "Modlimy się śpiewami z Taizé", przedstawiający początki i rozwój śpiewów.
Taizé
Venite exultemus

Kolejna pozycja zawierająca utwory, którymi można się modlić. Znajdziemy tu wybór najnowszych śpiewów, wykonywanych w różnych językach. Dwa z nich ("Alleluia, slava tiebie Boże" i "Bogoroditse Dievo") pochodzą z tradycji chrześcijan Wschodu, pozostałe skomponowali bracia Wspólnoty. Nagrania dokonano w Taizé z pomocą młodych ludzi z 20 krajów.

Ostatnia aktualizacja: 31.10.2013


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Mediolanie - św. Benigna, biskupa. Dawne katalogi biskupów tej starożytnej stolicy umiejscowiają go pomiędzy św. Geroncjuszem a św. Senatorem. Utrzymują też, że Kościołem mediolańskim rządził przez lat osiem. Epigramat, który mu poświęcił Ennodiusz, nie jest niestety jasny. Uczestniczył może w synodzie rzymskim z roku 465, a zmarł około roku 470. Pochowano go u św. Symplicjusza.

W Ona, w Hiszpanii - św. Tegridii, ksieni klasztoru Zbawiciela. Niewiele o niej wiemy, ale źródła podają okruchy wiadomości, które harmonizują z wczesnymi oznakami kultu. Zmarła wkrótce po roku 1023. Po jej śmierci opactwo podupadło, ale w roku 1033 poddało się dyscyplinie szerzonej z Cluny. Na reformie zyskał zapewne także kult naszej świętej.

oraz:

świętych męczenników Filomena i Apfiasza (+ I w.); świętych męczenników Marka i Stefana (+ III/IV w.); św. Pragmacjusza, biskupa (+ 533)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG