WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

20 marca
Święty Wolfram, biskup

Zobacz także:

Święty Wolfram
Wolfram przyszedł na świat ok. roku 647 w Milly (dzisiaj Milly-la-Foret). Państwem frankońskim rządzili wtedy Merowingowie. Ojciec Wolframa należał do miejscowej arystokracji i był związany z dworem króla Chlotara III.
Wolfram nie marzył jednak o karierze świeckiej, ale już jako młodzieniec wstąpił do stanu duchownego. Przez pewien czas pełnił obowiązki kapelana króla Chlotara III (654-673) i Teodoryka III (675-691). Wśród duchownych, których w owych czasach zawsze było pełno na dworach królewskich w nadziei dobrych stanowisk, Wolfram wyróżniał się tak dalece cnotą i wiedzą, że został mianowany metropolitą w Sens (683). Widać jednak, że tak wysoka godność mu nie odpowiadała. Bał się także odpowiedzialności za powierzone sobie dusze. Dlatego po 7 latach rządów udał się na misje do Fryzji, czyli w okolice dzisiejszych Niemiec północnych i Holandii, przy ujściu Renu. Ale i na misji nie miał szczęścia. Powrócił więc do Francji i wstąpił do benedyktynów w Fontanelle.
Jako zwykły mnich oddał Bogu ducha 20 marca pomiędzy rokiem 700 a 704. W roku 1639 relikwię jego ramienia otrzymała katedra w Sens.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Polonia Christiana
Św. Wolfram, biskup

Ostatnia aktualizacja: 08.03.2024


Ponadto dziś także w Martyrologium:
Na wysepce Farne, u brzegów Anglii - św. Kutberta, biskupa. Wcześnie znalazł się wśród mnichów. Po synodzie w Whitby został przeorem i opowiadał się za romanizacją liturgii celtyckiej. Potem schronił się w pustelni na wysepce Farne. Na żądanie króla Nortumbrii i innych przyjął w roku 633 sakrę i został biskupem w Lindisfarne. Ścisłą łączność utrzymywał z mniszkami w Tynemouth. Pod koniec swych dni schronił się znów na ulubionej wysepce, by przygotować się na śmierć. Nastąpiła w roku 687. Wkrótce potem sporządzono jego życiorysy. Chwale Kutberta swego pióra użyczył także św. Beda.

oraz:

bł. Ambrożego ze Sieny, zakonnika (+ 1286); bł. Hipolita Galantini, zakonnika (+ 1619); św. Nicetasa, biskupa w Apolonii (+ 735)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG